zordur. idealistlikle realistlik arasına sıkışıp kalmaktır.
öncelikle,
hukuk iktidarın fahişesidir diye bir söz vardır. ne kadar görmezden gelmeye çalışsak da, idealistliğimizden ölsek de, bu lafın gerçek oluşunu inkar edemiyoruz.
öyle bir dönemdeyiz ki hukuk denen kavramın iktidar elinde oyuncak gibi kullanıldığına şahit oluyoruz.
evrensel hukuk kurallarının bir kenara itildiğini, keyfi yargılamaların yapıldığını, masumiyet karinesinin hiçe sayıldığını inkar edemeyiz.
yolsuzluk batağındaki isimlerin montaj denerek kurtarıldığı, delik ayakkabıyla siyasete girip milyon dolarlarla oynayanların hırsızlığının ispat edilemediği(!) bir ülkede hukukun, adaletin varlığından bahsetmek sadece kılıf uydurmaya çalışmaktır.
yıllar boyunca emniyet, eğitim, hukuk cemaatçilere peşkeş çekildi. devletin her türlü imkanını kullanarak, "hak yiyerek" her türlü kademeye geldiler. adaletin tabiri caizse ırzına geçildi bu ülkede. hükümetin adaleti devletin adaleti zehirledi.
kahraman savcılık kavramının birkaç sene içerisinde bu kadar çok değişmesi, hukukun, adaletin lastik gibi bi sağa bi sola çekilebileceğini gösterdi.
adaletsizliklere muhalefet olan herkes susturulmaya çalışılırken, hukuk devletinden polis devletine geçilmeye çalışılırken, habercilik anlayışı yandaşlığa devşirilirken hukuktan, adaletten bahsedemiyoruz ne yazık ki.
davalının başının açık veya kapalı olmasına göre takipsizlik verilebiliyorken, hakim-savcı adayları
sınavda yeterlilik kazanmış olmasına rağmen sırf siyasi görüşü veya dini tercihi yüzünden mülakatta kasıtlı eleniyorsa,
"ben isimden kaybediyorum beni savcı yapmazlar." cümlesini duyuyorsak adaletten bahsedemiyoruz.
hal böyle olunca insanın aklını kurcalayan sorular oluyor.
ne için okuyoruz?
okul bitince ne olacak?
neyi değiştirebileceğiz?
gerçekten hukukçu olabilecek miyim?
... ve daha niceleri.
adalet olmayan ülkede okumak bir bilinmezliktir, umutsuzluktur. hukuk okumak da bilinmezliktir. hiçbir okulun, işin, hayatın garantisi yok. kahraman ilan edilen savcıların kocaman bir hiç olduğuna da şahit olduk.
hukukun başka iktidarların da fahişesi yapılmadığı, gerçek bir hukuk devletinde yaşadığımız günlere uyanabilmek dileğiyle.