asosyal itiraf

sanırım en uygun başlık buydu yarına dibine kadar yalnız giricek olmam ailemden ayrı geçirdiğim dördüncü yılbaşı kafam estiginde bile yanlarına gidemiyorum kaldıki tatilde gideyim nerde.. yurt arkdaşlarımın hepsinin sevgililerin yanına gitmiş oldugu gerçegi benimse sevgilimden daha yeni ayrılmış olmam, birde sonradan ögrendiklerim benim için bir saatini ayırmayan adamın arkdaşım dediği kızın doğum günü için koşa koşa onun yanına gitmesi , bana aylarca özledim diyip yüzümü görmeye gelmeyen adamın yine arkadaşım dediği kızla günlerini geçirmesi hala kıza arkadaşım demesii beni aptal yerine koyması ha bide ben bunları bile bile hala onu düşünüyor olmam kafaları yedim herhalde sevmem için hiç bir sebep yokken çok sevdim ben seni herşeyini affettim keşke bana bunu yapmasaydın keşke sana olan inancımı böyle bitirmeseydin şimdi tek istediğim kafamdan cıksın gitsin ve ben hayatımı mahvetmeden bu şehirden gidebileyim ha bide eger mutlu olcaklarsa olsunlar ama ben görmeyim bana bunu yapmasın