bugün
yenile

    asosyal itiraf

    3
    +
    -entiri.verilen_downvote
    yeri burası mı bilmiyorum ama buda bir itiraf bence. her seferinde başkasını seven bir insanım,her seferinde bu farklı diyordum. her birini ayrı sevdiğimi söylüyordum kendi kendime, çok fazla olmadı bundan 1 ay önce yine birine tutuldum, bi kıyafet mağazasında çalışan sıradan birisiyim, arkadaşlarıyla gelmişti çalıştığım mağazaya, her seferinde yüzünün ayrı bi köşesini ezberliyordum,bilmiyordu ama her güldüğünde dükkanın bir köşesinden onu izliyordum ben. her gülüşünde sol yanım hızlanıyordu, bilmiyordu. günlerce aradım,kim olduğunu bulmaya çalışıyor ama başarısız oluyordum. günler sonra bulmuştum onu, çok mutluyum deli gibi gülüyordum kendi kendime. günler boyunca sürekli fotoğraflarını beğenmekle kalıyordum,elimden hiç bir şey gelmiyordu defalarca mesaj bölümüne girip kaç tane mesaj yazıp yollamadan sildim saymakla bitmez. en sonunda atmıştım o mesajı. konuşmaya başlamıştık işte mutluyduk yani en azından ben çok mutluyum. gün geçtikçe samimiyet artmıştı, çok alışmıştım ona,telefonum seslideyken bile mesaj attı mı acaba diye telefona bakıyordum. en son dün gece mutlu mutlu konuşuyorduk yine. düşman bellediğim adam, gidip sevdiğim kıza türlü türlü yalanlar atmıştı. aramız bozulmuştu. yine üzülen tarafta,orta da bom boş kalan bendim. nasıl olur da bu kadar kısa sürede sevdalanır aşk acısı çekicek kadar zavallı duruma düşmüştüm farkına bile varmamıştım. daha sarılmadan,kokusunu içime bile çekmeden, nasıl da işlemişti hepsi içime. çare yoktu ama sadece özlemekle, uzaktan izlemekle kalmıştım. ne yapalım allah kimseye kaldıramayacağı yük vermezmiş, bekleriz bizde çaresizce
    ... diğer entiriler ...