sırasıyla "piç" "azil" ve "daha" adlı kitaplarını okuduğum yazar. hepsini çok severek okumuştum. hatta azil'i 1 günde okuyup bitirdiğim için üzülmüştüm sonrasında.
nadir bulunan kafalardan birine sahip hakan günday. çok uçuk olaylar, fazla değişik bir hayalgücü. ama okuyucuya bunu öyle bir yediriyor ki, o uçuk olan şeyler sanki çok normal birşeymiş gibi hissediyor okurken. benimsiyor.
piç: 4 evsiz, işsiz güçsüz insanın alt-üst hayatları.
daha: babası mülteci kaçakçılığı yapan bir çocuğun hayatı
azil: kitap intihar masasında başlıyor
betimlemelerine bayılıyorum. hatta kitabı okurken inşallah hiç diyalog girmez araya diye dua ediyordum. o betimlemeleri gerçekten yaşıyorsunuz. gözünüzün önüne geliyor o sahneler birbir.
ufak bir alıntı yapayım hemen. "içine atmak diye birşey varken, anlatmaya ne gerek vardı?"
tavsiye ederim. en azından bir kitabını mutlaka alıp okuyun. "daha" olabilir. saygılar.