mesela; her zaman arkasında olduğun insanların en ufak bir işte dahi seni desteklemediğini görmek.
mesela; yüzün gülerken yanında olanların azıcık derdin, kederin olduğu zaman selamı sabahı kestiğini görmek.
sonra ne oluyor, hevesimiz kırılıyor. ne büyük hayallerle ne işlere girişiyoruz ama bakıyoruz ki yanımızda kimse kalmamış. tamam diyoruz, sineye çekiyoruz. ama nereye kadar? bunlar birikiyor, sonra çığ gibi üstümüze düşüyor. buna da "aniden gelen moral bozukluğu" diyoruz.o moralimizi bozan adamlardan, kadınlardan da kopamıyoruz işte. daha çok "aniden" moralimiz bozulur vesselam.
1
hay agzini öpeyim ya (deyim olaraktan) - morpapatya 26.12.2016 23:31:45 |#2919507