üniversiteye ilk başladığım dönemde yaşadığım durumdu malum üniversiteye giden bilir herkes kafasına göre bir ortam okul bitene kadar o grupta takılırdı.ben de yalnız kalmamak adına bir ortama girmek istedim.sınıftan bir grup arkadaşla takılmaya başladım.ama sonra farkettim ki görünmez kendini ifade edemeyen biri olmuşum.bir zaman sonra özgüven ve depresyonik bir halde kendimi bulmaya başladım.arkadaşların sadece yanlarında geziyor ve dinliyordum nasıl yapayım da görünmezlikten kurtulayım diye düşünmüştüm.o gruptan ayrıldım ve tüm sınıfla aramı iyi tutmaya başladım.bir zaman sonra hem sınıfımda hem de diğer bölümlerde sevilen bir insan olmuştum.
(bkz: bir ortam da görünmez olmak)