bazen o kadar eskiye dönmek istiyorum ki önümü göremiyorum her yalnız kalışımda her önüme zorluk çıkınca pes ediyorum dönemiyeceğim zamanı yaşıyorum soğuk memleketimde karlı ve geniş kaldırımlarda saatlerce yürüyüp bi yerden çıkmanı bekliyorum, arkadaşlarımla geceleri daha da dolan sokaklarda bağıra bağıra kahkaka atmak istiyorum şimdiler de soruyolar niye mutsuzsun yüzün asık mizacım böyle diyerek geçiştiriyorum ama yüzümün her noktası özlem dolu ağır geliyor kaldıramıyor