dünyanın en boktan hislerinden birisidir.
başlarda şokun da etkisiyle ne olduğunu anlayamazsın. sonra inanmak istemezsin, şaka gibi gelir. yakıştıramazsın. "ulan 20 yaşında insan ölür mü hiç?" cümlesi iç sesini esir alır. ne kadar tutmaya çalışsan da illaki o gözyaşları sel olur akar. gülüşü gözünün önünden gitmez bi süre. sonra yavaş yavaş normale dönersin. fotoğrafını görünce yüzdeki buruk gülümseme ona olan özleminin belirtisidir adeta.
(bkz: arkadaşın ölmesi)