geçenlerde en yakın arkadaşım ve annesiyle ahmet şerif izgörenin seminerine gittik. kendimize bir yer bulup oturduk, o sırada yanımıza izgören geldi ve arkadaşımın annesinin yanındaki koltuğu işaret ederek 'oturabilir miyim?' dedi . annesi de izgöreni gerçekte hiç görmemiş, tanımadı ve 'hayır' dedi ben bi yandan arkadaşı dürtüyorum olaya el atsın diye bi yandan gülüyorum ama ikimizde gülmekten bişey diyemiyoruz duruma. izgören, kendisinin konuşmacı olduğunu söyleyince de annesi döndü ve 'hadi len ordan' dedi adamcağıza. tam o sırada teyzenin biri geldi, tam durumu düzelticek derken arkadaşın annesine dönüp 'kız bu mehmet şerif izgören' diyiverdi. annesi de 'kız o daha beyaz değil miymiş bu çok esmer' dedi. sonunda izgören oturmaktan vazgeçti, kısa bi süre sonra sahneye çıktı. annesi izgöreni sahnede görünce harbiden oymuş diyerek hayretler içinde bakakaldı. annesinin tepkileri aklıma geldikçe hatırlayıp gülüyorum