bugün
yenile

    asosyal itiraf

    4
    +
    -entiri.verilen_downvote
    kötüyüm, ne bileyim umudsuz vaka gibi hissediyorum kendimi. aklımda binbir soru var. cevaplarını bilmediğim sorular. ne yapacağım, nasıl birisi olacağım, hiçbir fikrim yok. 1 hafta ortalıktan kaybolsam ailemden başka kimse beni hatırlamayacak gibi, en çok korktuğum şeyde bu. unutulmak, yok olmak. soyumun devam edip etmemesi umrumda değil ama bundan 100 yıl sonra beni kimsenin anmayacak olması beni kahrediyor. dünyaya hiç gelmemiş gibi olmak beni kahrediyor. bundan 500 sene önce benim yaşadığım yerde yaşayan kişi bunu düşündü mü bilmem. o unutulmak korkusuyla hiç yaşadı mı bilemem ama bu duygu, bu his iğrenç. 500 yıl evvel burada yaşayan kişinin dünyaya ait olduğunu belirten tek şey kemikleri, onunda nerede olduğu belli değildir. normalde sigara içmem ama şuan sigara olsa bütün unutulan insanlar için yakardım.
    ... diğer entiriler ...