tartışma esnasında uyulması gereken kurallar bütünü.
unutulmaması gereken şeyler var:
1. tartışma bir sonuca varmak için, karşıdakinin sahip olduğu fikri hiçe saymak için ya da karşıdakine kendi fikrini kabul ettirebilmek için yapılmaz. tartışma, beyin fırtınasıdır. iki tarafın da birbirine bilgi aktarımıdır.
2. insan, tartışma esnasında mevcut kimliğinden sıyrılabilmeli. türkçü, islamcı, ateist, hümanist, liberal vs. olunabilir fakat tartışma başladığı andan itibaren bunları bir kenara bırakıp yalnızca " objektif " olunmalı.
3. objektif olmanın yanında empati de gerekir. size çok anlamsız gelen bir cümleyi anlayabilmek için, bazen kendinizi tamamen karşıdakinin yerine koymak kavrama gücü açısından fayda sağlayacaktır.
4. küfür. edilebileceğini savunanlar da çıkıyor fakat -bence- edilmemeli. normalde çok küfür eden biri olmama rağmen, tartışma esnasında olabildiğince azaltmaya çalışıyorum çünkü küfür, ya tartışmanın düzeyini düşürür ya da karşıdakinin sinirlenmesine neden olur. ikisi de gereksiz.
5. el kol hareketleri ve vücut duruşu. tartışma esnasında herhangi bir tarafın götünün başının ayrı oynamaya başlamış olması, tartışmanın ciddiyetini yitirdiği anlamına gelir. kendinden emin bir duruşla ve el kol hareketleriyle karşıdakini kışkırtmadan tartışmak gerekir. bilgiler savaşmalı, bedenler değil.
6. eğer kaynak üzerinden gidilen bir tartışmaysa, iki tarafın da kayıtsız şartsız yazarını ve içeriğinin tümünü kabul ettikleri bir kaynak olmalı.
7. ve aslında şu an aklıma gelen kısmı bu kadar olan bu kuralların tümü gereksiz. yalnızca tartışma esnasında değil, hiçbir yerde unutulmaması gereken aslında tek bir kural var: insan olmak ve karşıdakinin de insan olduğunu unutmamak. bu kurala tam anlamıyla uyulursa, zaten diğerlerinin pek de bir önemi kalmaz.