az önce aynanın karşısına geçtiğimde o aynaya yansıyan yaratığı izledim. sabah ve şimdi çok farklı. ruhum çatışıyor içinde biriktirdikleriyle. alıp veremedikleri var üzüntülerimin, hayal kırıklıklarımın neşem, mutluluğum ve huzurumla. kedi kopek gibi didişiyorlar sürekli. sanırım üzüntüler galip geliyor. şuan dışarıdan gelen köpek sesleri gibi. çok bunaldım, her şeyden, herkesten, kendimden. çekildim yalnızlığıma, kimseyi istemiyor gönlüm. babamla her gün vakit geçiren ben bugün babamı bir kez uzaktan gördüm mesela. o kadar bitik ve yitiğim. en sevdiklerimin dahi içine çıkamıyorum, gücüm yok. manen ve maddi olarak. yürümeye, sevmeye, düşünmeye halim kalmadı inanır mısınız? kendimi tanıyamıyorum sözlük. tanımak istemiyorum belki de. kafamda hep aynı düşünceler... beni yiyip bitiren, benim ruhumu hapseden o düşüncelerden kurtulamıyorum. kurtulursam mutlu olurum. mutlu yaşamak nasıl acaba? şuan en çok onu merak ediyorum. her günün, haftan, yılın mutlu geçiyor. çok ütopik değil mi? he benden her dakika mutsuz değilim hatta mutluluğumun zirve yaptığı çok an da olur. ama ömürleri kelebek misali işte. ne zaman gelip ne zaman gidecekleri belli olmuyor. iyi geceler sözlük.