sanırım tüm sözlüğe bir özür borcum var.
dışarıda ciddi anlamda çok eğlenceli birisiyimdir. hayatın her zaman pozitif bir açığını bulur, dertlerimi bertaraf etmeye çalışırım. inanın ben ölüme bile gülüp geçiyorum. gülüp geçemediğim tek bir konu var. o... onu aklımdan çıkaramasam da gülmek için sürekli altyazılı komedi dizileri izliyorum, futbolla ya da online oyunlarla kafamı meşgul etmeye çalışıyorum. bunları yapmadığım istisnasız her an vücudumun her yerinde o var. rüyalarımı hiç hatırlamam neredeyse ama her gün onu gördüğümden emin olarak uyanıyorum. tabii bu hallerim sözlüğe de yansıyor. goygoy amaçlı çok az paylaşımım var sanırım. gündeme elbette ilgi duyuyorum elbette. bunlar dışında ya galatasaray var hayatımda ya o. girilerim de bu şekilde doğal olarak. muhtemelen hakkımda 'bu da sıktı artık' diyenleriniz vardır. hatta bundan eminim neredeyse. eskiden benim bu dertlerimi dinleyen benimle üzülen bir arkadaşım vardı. ama genellikle ben onu dinlerdim. benim dertlerim ağır gelmeye başlayınca gitti. malesef ev arkadaşımın da kendi hayatını anlatmaktan beni dinlemeye pek vakti olmuyor. yani sadece burası var içimi dökebildiğim. bundan haz duymuyorum. evet beni sevmeyen birisini çok seviyorum ve bundan gurur duyuyorum. ama bu aynı zamanda bana müthiş bir acı veriyor. ben de bu acıyı bir yerlere kusmaya muhtacım. ve bunun için bana yardım edebilecek gerçek bir insan yok. sayfalarınızda bu şekilde yer ettiğim için üzgünüm. ama benim elimde sadece kalbimden geçenler var. tüm hayatı bu.
diyeceğim o ki, hayatınızdan boşuna çaldığım her saniye için özür dilerim. artı ya da eksi umrumda olmuyor onu yazdığım zamanlarda. inanın okunmamak da koymuyor. ben en azından dökülebiliyorum. benim ismimi gördüğünüz an es geçebilirsiniz, asla gücenmem. sadece buna uzunca bir süre daha devam edeceğim için de özür dilerim...