akrabaların tuhaflıkları

baba tarafına günahımı vermem. annemi hep hor görmüşlerdir. halamlar hep kariyer edinemediği için annemi deli gibi kıskanır , dedikodusunu da yaparlar. o yemek mi yapar , temizlik de yapmayı bilmiyor falan diye. bayramlarda babanneme gittiğimizde bütün mutfak işlerini anneme yığıp "evine antrenman olsun" diye gulerdi adi yavşaklar. yazık guraba anam da sesini çıkarmazdi babama olan sevgisinden. simdi iki halamın da üstünde bir ton borc var kuzenlerin yediği boklar yüzünden. aradaki farka gelirsek de biz anneme destek olurken onların evlatları annelerinin resmen mezarlarını kazıyor. anne olmak zor yani herkes yapamaz. iyi ki varlar...