şimdi yazacağım şeyler için bana hassiktir diyebilirsiniz. çok umursamayacağım. samimi şekilde üçüncü kez ölmüş ve ''yeter artık amk'' diyerek girdiğimi bilin ama.
ben sözlüğe geldiğimde yaşça küçüktüm ki hala öyleyim. yaşımla orantılı olarak yaşanmışlıklarım da azdı. hiç duygusal bi birlikteliğim olmadı. açıkcası sözlükte hakkımda açılan şakasına aşk başlıkları bile bana garip geliyordu
koala anoreksi diyarında iyi bilir mesela ilk başlığımı onla açmışlardı. bu halde sözlükte yaklaşık 10 ay geçirdim. bildiğiniz saf odun şeklinde. sonra hesap uçması oldu o bir milattır zaman belirtsin diye yazıyorum. hemen ardından birisiyle konuşmaya başladık. sözlükteki kadın yazarlarla hep çok konuşmuşumdur hatta o sıralar toroskaplan bana bu yüzden ''sözlük orospusu oldun'' falan derdi. neyse işte farklıydı bu. normalde biriyle konuştuktan sonra eğer unutmazsam konuşmaları silerim ama onun konuşmalarını ilk seferden itibaren hiç silmedim. zaten oradan başlayarak bi terslik olduğunu anlamam lazımdı. gel zaman git zaman ben odundum ama akıllı bir odundum. odunluğumu kaybettim onunla konuştukça. sonra da yavaş yavaş aklım gitti. açıkcası o dönemki sözlükten olan arkadaşlarım anlamıştı bu durumu. konuşmayayım diye dil de döktüler. hatta dinledim onları 2 hafta mesaj atmamak için kendimi unuttuğum bi süre zarfı oldu ama olmadı. ben yavaş yavaş böyle sevmeye başlarken onu gördüm bi de, sesini dinledim. eve dönerken 3 kere falan araba çarpıyordu. anladım ki heralde aşk dedikleri şey bu.
zaten çok kişi biliyor bunları. benim nasıl reddedildiğimi de biliyor. bunlarla eğleniyor da olabilirler ama çok takmayacağım kendileri bilir. velhasıl bu olanlar bana çok acayip duygular tattırdı daha evvel yakınından geçmediğim. ilk formamı aldığım gün kleberson'un frikik golünün ardından yaşadığımız mağlubiyet ve ardından döktüğüm gözyaşı en büyük kalp kırıklığımdı heralde o zamana kadar. bundan büyüğünü bana ilk hoşlandığı adamı anlattığında yaşadım. ondan daha büyüğü ikincisinde oldu. reddedilmeyi anlamıştım insan sevdiğine şans verir ama onlar daha çok yaktı canımı. her zaman kavgacı, isyan etmeye meyilliydim zaten ''ulan ben de sevilirdim lan'' derken oralarda kendimi kaybettim zaten. hala sürüyordu ama içimde bir umut artık o kadar da yüzsüzleşmiştim. aralarında biriyle bi şey olabilecekken benden rahatsız olduğunda özür diledikten sonra cevap vermesi için lütfen cevap ver demiştim lan. düştüğüm yeri, nasıl kırıldığımı belki biraz anlarsınız bundan ama işte ona bile cevap vermemişti. düştüğüm yerde yanıma bir de değersizliğimi kattıydım.
eee kardeşim niye anlatıyorsun bunları derseniz özür dileyeceğim. şubat 2016 dahil o zamandan bu zamana yaklaşık 9 ayda yaptığım her şey için özür diliyorum. bazılarını kırdım, bazılarıyla kavga ettim, bazılarına küfür ettim hatta bazılarını tehdit ettim anlattığım kız için. sözlükte en sevdiğim adam dediğim adama o sırada bu anlattığım kıza canım sıkkınken ağza alınmayacak küfürler ettim mesela. aslında yanlış anlamıştı beni alttan alıp durumu açıklamalıydım ama sinirliydim ve olması gereken yer hariç başka her şeye yansıtıyordum bunu. öyle bi benden farklı konuştum ki hala aklıma geldikçe utanıyorum.
kerti özür dilerim amk haberin olmayacak ama yine de yazayım. küfür ettiğim başkaları da olmuştu ama onlardan dilemiyorum halen geçerli söylediklerim.
tabii sadece küfürleşme kavga vs.. konumuna geldiğim durumlar için özür dilemeyeceğim. daha büyüklerini dilemem lazım. ilkini
turuncu leylek'den dileyeceğim. açıkcası onu ne kadar kırdığımı anlamamıştım. ama tecrübe ettim. yaptığım hataların farkına vardım tek tek. başkasıyla ilgili böyle şeyler düşünürken seninle konuştuğum şekillerde konuşmamam gerekiyordu. açıkcası beni sevme ihtimaline inandığım tek insan sendin. keşke kerti'yi dinleseydim diyorum çok uzun zamandır. dil dökmüştü çünkü bana senin için. haklıydı, haklı olduğunu da biliyordum. büyük bir hatalar zincirinde üzdüm seni. yalan söylemedim ama hiç ne kadar kurtarırsa artık. ben sadece özür dileyebiliyorum ama benim kendi içimde yaşadıklarımın binde birini yaşadıysan da allah varsa belamı versin. öte yandan belki en çok hassiktir diyeceğiniz kısıma geldik.
ilknur. ondan da özür diliyorum. en baştan ona durumu anlatmıştım ama sözlükte yapılan trollere karşı gelmedim. sürdürdüm bunu. hatta fazlasıyla uzun sürdürdüm. 2-3 ay küçük bir grupta birisiyle sevgili rolü yapmanın akla uygun tek açıklaması yok başkasıyla ilgili bunları düşünürken. başkasıyla ilgili kafamda kurduğum iltifatları bazen ona söyledim, şarkıları şiirleri ona adadım. sanırım yapılabilecek en büyük şerefsizlik buydu. unutmak için sürdürdüm bu işi. ama işte o son noktaya geldiğinde başkasını sevdiğim geldi aklıma tekrar. galiba sana da o hayalkırıklığını yaşattım. senin beni sevdiğine tam manasıyla inanmıyorum ama sana ''sen bana iyi geliyorsun'' dedirttiğim için senden de özür diliyorum. o raddeye gelmemeliydi, başkalarının ''oğlum olur lan aylardır devam ediyorsa vardır bi şey, beraber film izlemek nedir lan yazsana oğlum artık'' gibi gaza getiren cümleleriyle iş yaptım umut verdim. açıkcası sana kafam karıştı diye mesaj atarken hakikaten de karışmıştı kafam bu gelen teşvik edici mesajlar yüzünden ama sonucunda olmadı işte yine aklımdan çıkaramadım bu iradesizliğim için de özür diliyorum.
buralardutluktu'dan da özür diliyorum. onunla aramızda yukarıda yazdıklarım gibi bir şey olmadı ki olmayacaktı da zaten. ama yine de kafamı dağıtmak için onu o tür muhabbetlere alet etmemem gerekirdi. galiba bu benim savunduğum tüm kadın hakları konularının da altının boş olduğunu gösterdi.
bu süre zarfında tartıştığım diğer kişiler. birçoğunuzdan özür diliyorum. açıkcası bu dediğim süre zarfında konuştuğunuz kişi benden çok farklı birisiydi. yontulmamış bir odunken 3 parçaya kırılmış ve kabuğu soyulmuş, kışın ölecek bir ağaç gövdesine dönüştüm. kendim ölene kadar çok dostumu öldürdüm.
siz beni affedin diye değil de ben kendimi affedeyim diye yazdım biraz da bunu. bu meselenin bana zarar vermesine o kadar izin verdim ki artık tükendim çünkü. ygs/lys çalışmadım ben hiç sözlükte uzun zamandır olanlar bilir. ygs'de yaptığım sırayı lys'de 220k yukarı çekmiştim buna rağmen. ve ben o kız tarafından lys fen sınavının önceki gecesi reddedilmiştim. sınavın yarısını çözmedim çünkü her gözümü dinlendirmek için kafamı kaldırıp tahtaya baktığımda 5 dakika 10 dakika o durumu düşünüyordum. sınavın çözmediğim kısmanda belki hiç doğrum çıkmayacak belki netim düşecekti ama ben bu meseleyi düşünmeyi, sınavın kalanına bakma şansıma değiştim. o şans bi daha bende olmayacak. sıralamamı daha yüksek bir yere çekerdim ama olmadı ve emin olun şu anlattıklarım içinde en az umurumda olan bu. ama bu ve bu tip şeyler için de kendimi affetmem gerekiyor.
iyi güzel anlattın peki şimdi ne olacak boşuna mı okuduk biz bunları derseniz açıkcası bunu yazmadan önce hakkında arşivlediğim şeyleri sildim. sanırım bilgisayarda birkaç fotoğrafı kaldı photoshop için bana attığı onları da sileceğim. tekrar eski ruhsuz, kavgacı belki terörist ama işin içine duygu katmadan her şeyi sonuna kadar götürebilen aris olmak istiyorum. duygunun yapacaklarımda bana bir şey katmak yerine aklımı aldığı aylardır ortada. başı kesik horoz gibi etrafa koşup toslamaktan da yoruldum. bi daha duymayacağım bi ses ve yüzün bana böylesine eziyet etmesi ve bunun karşısındaki acizliğimden de bıktım.
velhasıl aylardır hayatımın amına koydum hem burada hem de gerçek hayatta. bunlar yüzünden kendimden ve hayatımın amına koyarken yaptıklarım yüzünden benimle bir süre de olsa arası iyi olup şu an benden nefret eden arkadaşlardan yaptıklarımı kabul ederek özür diliyorum.
seviliyorsunuz eyw eyv.