bugün
yenile

    asosyal itiraf

    7
    +
    -entiri.verilen_downvote
    nefes alamıyorum. ben bu değilim. yemin ederim artık kim olduğumu bile bilmiyorum. hayatım boyunca öyle kişiliklere büründüm ki kendi benliğimin hangisi olduğunu unuttum. önceden vicdan kelimesinin sözlük anlamını bile bilmeyen ben, şimdi birilerinin herhangi bir isteğini yerine getiremezsem nefes alamıyorum. tek bir insanı üzsem ağlamaya başlıyorum. bu arada çoğu şeye asla sahip olamayacağımı anladım. itiraf etmek gerekirse bazen kıskançlık bile yapıyorum. önemli değil ama. ne yaşarsam yaşayayım, elimde olanla mutlu olmalıyım. örneğin bir babaya ya da beni seven bir anneye sahip olmamak çok zor değil. bazen birinin bana sarılıp 'yanındayım.' demesi gerekiyor. ama peluş hayvanlar bu gibi durumlar için benimle. tek sevindiğim konu ikisinin de hâlâ hayatta olması. belki bir gün pişman olurlar diye umacağım hep. ayrıca bir de tamamlanamamışlık var. bu nereden çıktı şimdi? sanki hayatım boyunca boşa yaşamışım gibi bir his bu. sanki sadece sağ tarafımı kullanıyormuşum da, sadece sol tarafını kullanabilen birini bulup tamamlanmam gerekiyormuş gibi bir his. o kişiyi bulduğumda, dünya üzerindeki tüm şekerler ve çikolatalar çocuklara dağıtılacakmış gibi bir his. sanki kışa yazı getirebilecekmişim gibi bir his. açıklayamıyorum ama daima benimle. insanlar beni boğuyor. 17 yaşındaki tüm hemcinslerimin derdi hangi erkeğin onu beğeneceği olmak zorunda mı? en fazla bir ay sonra ayrılıp adına 'aşk' diyecekler nasıl olsa. hepsi aynı. bir kere olsun büyük tabloya bakamıyorlar. dışarıda neler olmuş? kim ölmüş? kimler zor durumdaymış? kimlerin hakkına tecavüz edilmiş? insanlara yardım etmek için ne yapabilirmişiz? vs. bu soruların birinin bile akıllarına gelmesi, onları düşünmeye itmemle oluyor resmen. kendim gibi olan tek bir insan bulamıyorum. tamam hatalı üretim bir insan olduğumu kabul ediyorum ama değişik düşünmek çok fazla yoruyor bazen. fazla ergen yakarışı oldu ama hissettiklerimi tam olarak yazamıyorum bu günlerde. içimde git gide büyüyen bir boşluk var. bundan kaçınmak için her şeyi yapıyorum. olmuyor. asla diğerleri gibi olamayacağım. dışımdan gökkuşağı kussam bile içimdeki boşluğun beni öğütmesine engel olamayacağım.
    ... diğer entiriler ...