kedi sahibi olmak

bir türlü olamadığımdır. şu zamana kadar eve bir sürü kedi atmışlığım var. tam bu sefer "oley be, sonunda kedim oldu." derken aynı günün akşamı annem sebebiyle kediyi tekrar dışarı bırakmışımdır. inanıyorum, ilerde kedim de olacak köpeğim de.

romantik islamcı itemi. şalıyla sakalını sileceği erkekte aradığı uysallıgın ilk adımı

bir kedisi vardı.kedisini benden çok seviyordu kediyi kıskanıyordum.

geçen yıl çok istiyordum lakin annem "evde 5.bir hayvan istemiyorum getirirsen gönderirim geri, bak sen üzülürsün" diyerek engel oldu hep.. sınav senemdi aslında bişey demezdi belki ama yine de yapamadım. bu yıl bir kedi sahipleneceğim. şu sıralar bakınıyorum internette falan. o duyguyu merak ediyorum açıkçası, kuşum falan oldu daha önce ama hiç böyle bir deneyimim olmadı. sahiplendiğimde editleyeceğim bunu:)

kedinin sahibi olmaz onlar sizin sahibiniz siz köle olursunuz resmen müdafa ediliyorum kedim tarafindan

keşke diyorum... (bkz: nick - başlık- entry uyumu )

kedim olmasaydi o bunalimdan çıkamayıp kafama sikardim

bizim evde 3 tane var 4.yü kaldiramam

3 tane yavru kedimiz var.evde değil garajda besliyoruz.tahminen 6 aylıklar.çok tatlılar falan ama insanın elini tırmalıyorlar ve bazen çok tuhaf davranıyorlar.örneğin hiçbir şey yokken etrafa tuhaf tuhaf bakmaları

ölümü çok koyar. hasta olunca sabahlara kadar uyumaz, iyileşsin diye sabaha kadar başında dua edersiniz. sonra ona kızdığınız anlar aklınıza gelir vicdan azabı çeker bir de öyle ağlarsınız

dünyanın en güzel şeylerinden biridir. kediler nankör falan değillerdir arkadaşlar. severseniz severler. bir insana güvenmeleri zaman alır. bütün strese sinire iyi gelirler. konuşursanız dinlerler ve çoğu zaman da cevap verirler. sizin yatma şeklinize ayak uyduran uyku arkadaşı olabilirler. ya da siz ona ayak uydurursunuz. kısaca yumuşak,pofuduk muhteşem canavarlar.

caanım kedim kerkenez'in ölmesinin üstünden aylar geçince tekrar kedi sahibi olmak istemekteyim ve fakat mevsimi değil sanırım, yavru kedi bulamadım. yavru kedi sahiplendirmek isteyenler beni yeşillendirebilir.

arkadaşımın var ve kolu çizik içinde :d

Kedi dediğin 24 saat uyur. Ama biz bizim kediyi bir köpek edasıyla yetiştirdik herhalde. Yerinde durmuyor. Bir de köpek gibi eğittik. Kağıttan top yaptığım şeyi atıyorum. Koşa koşa gidip alıyor. 1 2 3

yaklaşık 2-3 aydır kedi babasıyım .d evdekiler kediyi benim oğlum olarak gördüklerinden annem babaannesi peder bey dedesi kardeşime de halası diyolar bi ihtiyacı olduğu zaman babasına söyleyin diyip beni arıyolar ama bu harika bir şey seninle yatan moralin bozukken yanına gelen stresini alan bi canlı çeşitli hareketleri oyunları vakit geçirmek için harika ömür boyu sahiplenin.

kızlardan beter tripleri var ilgilenme 2 gün yüzüne bakmıyorlar :)

benimki biraz mal mangal yaparken sıyırdığım kemiği atıyorum üstüne bi de gidip attığım yeri gösteriyorum öyle yiyo.

muhteşem bir his. adeta canınızdan bir parça oluyor. harcamalarımdan kısıp ona mama, oyuncak aldığımı bilirim. boş anıma denk geldiği bir an dışarı çıkmış, kayboldu. bir daha da bulamadım. mazi kalbimde yaradır.

estağfurullah, o benim sahibim.

allah çarpsın geçen eve kedi atıyodu zor tuttum kapıyı kapattım biz bu çıksın girsin diye kapıyı açık tutuyoz almış birini geliyo pezevenge bak pekte çirkin bi kedi bulmuş onla takılıyo.iyice sokak kedisi oldu napçaz bunla hiç bilmiyom buda fotoğrafı siktimi çirkini http://i.hizliresim.com/gqq52O.jpg

bir canlının sorumluluğunu üstlenmek dünyadaki en güzel şeylerden biridir zaten, birde kediler kalpp

hayvan sahibi olmak çok güzel birşey ancak ölümüne zor alışıyorsunuz. 7 senedir bizimle olan kedimizi bahçeye giren köpekler parçalamış. öldü. bu kötü bir duygu.

benim kedim yok ama eski kız arkadaşımın vardı. kıza sarılınca her yerim tüy kıl oluyordu, kedim varmış kadar oluyordum sağolsun.

kedi sahibi olunmaz kedi sizin sahibiniz olur

böyle masum anlarda yakalamaktır ^^ Beni mi çektin sen? , bana mı dedi o?

bizimkinin aslında köpek olduğundan şüpheleniyorum. yoksa gecenin bi yarısı uyurken yorgandan çıkan ayağımın baş parmağını niye ısırıp dursun ki?

film izlerken klavyeye yatan yemek yerken ayaklarına dolanan sabah yatağın içinde ezmekten korktuğun bir tüy yumağına sahip olmaktır

bi kedi annesi olarak öncelikle ne kadar şanslı olduğumu söylemem gerek, benim oğlum bildiğin televizyonda çizgi film izliyor sanırım oğlum oğlum diye diye o da kendini insan gibi hissetmeye başladı :dd şerafettinim be <3

hayatımda bir kez sahiplenme fırsatı buldum okuduğum sehirde ev arkadaşım daha çok severdi hep o oynardı ben hiç ilgilenmezdim hem köpekleri daha çok sevdigimden hemde astimim olduğu icin korkarak yaklasirdim ama bizim minik rori her gece gelip benim gogsumde uyurdu sabah da beni yalayarak uyandirirdi ya da surtunerek okulu bırakıp memleketime dondugumde hastalanmis depresyona girmis iki gün önce oldugunun haberini aldim ne cok seviyomusum meger yeni anladim

bi iran kedisi sahiplenmek istemistim o suratsiz kediyi nedense seviyorum :) ama sahiplenemedim :)

kedi sevmiyorum. tipleri güzel olabilir ama sinsi geliyolar. üstelik kuşları da yiyo oçlar :(

Kahve yaparken uzaktan dikizlenmeye sebep olan bir şeydir Suprayz madafaka

ay keşke kedim olsa şimdilik bununla idare ediyorum :d

bizimki, kabında maması olmasına rağmen beni çağırıyor ve ben izlemeden yemiyor. tanım: bazen garip sorumlulukları da beraberinde getirendir.

dükkanda halihazırda baktığım 3 tane kedim var bunların ikisi cins şerefsizler bakmayıp sokağa atmışlar kedi bakmak oyuncak ile oynamak değil aq ona göre hareket edin onunda canı var ulan.

yeni kedi sahibi olmanın bir numaralı kuralı: kedinin fotoğrafını günde 5 kere instaya atmak

çevrendeki insanların ne kadar zaman geçerse geçsin alışamayıp çizikleri her gördüklerinde “noldu” diye sormalarına maruz kalmaktır, eve gelmenizi bekleyen ve geldiğinizde bacak aralarınıza sürtünen ayağınızın üzerine yatan bir ponçiğin olmasıdır, nasıl oluyosa her ağladığınızda göz yaşlarınızı yalayan ıslaklıktır, karnınız ağrıdığında sıcak su torbasıdır, mutsuz yorgun olduğunuz bi günde yaptığı maymunluklarla yüzünüzü güldürendir kısaca her şeydir evlattan farkı yoktur yaptığı yaramazlıklara 2 dakika kızsanız 3.dakika oy pembe patilerini yediğim diye seversiniz. kedi sahiplenin geç kalmayın.

yukarıdaki yazarın da dediği gibi bol bol snap vs. atıp sonra da 'git başka yerde oyna' demektir. tebrikler, mis gibi bir hayvanseversiniz. her zaman dediğim gibi, benim öfkem, sadece popüler kültür üzerinden kedi sahiplenip popülerizm kasanlara. adabıyla besleyip gerçekten hayvansever olana sözüm yok, boynum kıldan ince. gerçek hayatta bi kere bile barınağa gitmemiş, bi salam ve su alıp kapının önüne koymayan ama sanal alemde ben kedi seviyorum, hayvanseverim diyenlerin de amına koyayım.

Buraya sığabilir miyim diye düşünüp Sığabilince mutlu olmaktır

(bkz: overrated) anladık kardeşim kedin var, attığın 2532423 tane snapten belli de yeter artık. ha bu arada kedi besliyorsun diye ekstra ilgi mi gösterelim ? biat mı edelim amınolu ?

ulan bee bi benim sahibim yok. sarhoşum diye kimse istemiyor

muhteşem bir şey. bildiğin çocuğun var yav hatta bazen sen onun çocuğu oluyorsun sen şımarıyorsun o yüz vermiyor böyle değişik şeyler dsfdghgh

Her yerinde tırmalama izlerinin varlığına alışmaktır

cinsine göre değişir tabi ama bana göre bakımı köpeklere göre daha kolaydır,bizim ki etliye sütlüye karışmıyor küçükken oyun oynamak isterdi şimdi 6 yaşına geldi sessiz sedasız takılıyor

(#2346008) senelerdir kedi besler büyütürüm. mevcut tarihte torunlarımın torunları oldu ki beklenmedik ölümler dışında, olağan seyirde sadece ilk çocuklarımı kaybettim. yani sürenin ne kadar uzun olduğunu anlatmaya çalışıyorum. hiç her yerim tırmalama izi olmadı benim. gayet haşır neşir olur yatar yuvarlanırız da halbuki. üstelik evde de kalmadıkları için sürekli (normalde bahçede bakıyorum soğuk kış günleri çetin geçince evde sarılarak uyumalı şeyler), tırnaklarını kesme ihtiyacı da hiç duymadım. ufak tefek şeyler oluyor tabii ama her yerde tırmalama izi bana hep ilginç gelir.

Sadece bir hafta yaşayabildiğim durum. Bir hafta sonunda annemin ağlayacak derecede korkması üzerine onu yeni bir yuvaya teslim etmiştim. O geçen bir hafta bile benim için çok güzel ve çok kıymetli. Yatağımda yanı başıma kıvrılıp uyuyan, her sabah kollarımı ısırıp uyandıran, minik patileriyle yanaklarıma dokunan, minicik, sımsıcak bir canlı.. Duygulandım yine sözlük.