alışveriş yapmak

ulan ne kadar yorucu bir şey bu. 2 saat sürdü toplam ama sanki 15 saattir fabrikada çalışıyormuş gibi hissediyorum. şu amınsoktumun ürünlerini gelir düzeylerine göre ayarlayın da serilerden serilerden bitirelim işimizi. malı beğenirim pahalı çıkar, ucuza bakarım boktan olur. sikerler he.

nefret edilesi . meymun köpek. sevemedim seni gitti.

i̇şin sonunda niye bu kadar harcadık diyorsunuz, bulaşmayın :dd

artık bilinçli olarak yaptığımı düşünmediğim şey. dersten çıkınca öyle bir yan taraftaki avm'ye bakalım neler varmış dedikten yarım saat sonra elimde torbalarla çıkınca hayret ediyorum. üstelik ne aldım dersem böyle elle tutulur ihtiyacım olan bir şey de sayamam. genelde kendim için de değil hep etrafımdakiler için yapıyorum. ama ben o parayı kazanmak için daha geçen gün 11 saat ayakta durdum, keşke böyle yarım saat içinde ellerimden kaymasaydı.

alışverişe çıktığınız zaman hiçbir şey bulamazsınız, ihtiyacınız olmadığı zaman istemediğiniz kadar çok kıyafet, ayakkabı ile karşılaşırsınız. (bkz: murphy kanunları)

modumdaysam hunharca para harcarım asla pişman olmam

canım sıkkındı dedim bu kadınların bi bildiği vardır bş alışveriş yapayım düzelirim belki. bişey bulamadım alacak. bide param yokmuş onu da hatırladım canım iyice sıkıldı. neyse bende çayımı yudumluyorum şimdi yozgatın nadide central parkında :)

ya pa mı yo rummm. 2 tane pantolon, 1 kazak, 1 sweatshirt, 4-5 tshirt ve 2 tane kapşonlum var sadece. annem yalvarıyor artık kendine yeni kıyafetlet al da kıyafetlerini yıkayabileyim diye. ama yok, alamıyorum. gidiyorum bakınmaya ama direk bir ter basıyor, bir utanma geliyor, herkes köyden yeni gelmişim gibi bana bakıyor. her alışverişe çıkışımda özgüvenim bi tık daha azalıyor. ayrıca her şey çok pahalı. bir amına kodumun pantolonu nasıl olur da 300 liralara kadar çıkabilir anlamıyorum. yapın 20 lira herkes alsın. ve ayrıca giydiği kıyafetlere verdiği parayla övünen kim varsa onun ben alt üst soy sorgulamasında çıkan kimi varsa götünden sikiyim. sizin sikimsonik egonuz yüzünden hiçbir genç kardeşimin yüzünün düşmesi gerekmez. amına kodumun parası herkeste bulunmuyor maalesef.

en kötü iki günde bir mutlaka alışveriş yaparım yemeksepeti.comdan

kızlar buna nasıl bayılıyorsunuz? bugün 350 lira harcadım, kasada kartın şifresini girerken ağlayacaktım. para harcamak nasıl zevkli olabilir ya?

girdim bi avmye dedim bi umut uygun fiyatlı bi şey bulurum diye.lakin ne mümkün,100 liranın adı var.kıytırık şeyler bile 100 lira

para su gibi gidiyor aq. geçen hafta marmaristen çıkarken kartımda 1200 lira vardı bi kaç bi şey aldım antalyaya gittiğimde kartta 400 lira kalmış vallahi asgari ücrete insanlar nasıl geçinebiliyor anlamış değilim

pantolon ihtiyacım var zibilyon tane siyah pantolonum var renkleri atık, her defasında siyah pantolona yapışıyorum ama bu sefer farklı bir renk alıcam 45 dakikadır geziyorum siyahtan başka hoşuma giden yok. her like inş bulursun likesi.

ufacık bir parça da alsam çok mutlu oluyorum. yenilenmiş tazelenmiş hissi veriyor sanki. sebebini merak ettiğim bir şey alışveriş yapmanın verdiği mutluluk hissi

bulamadım, koca avmde bir tane hoşuma giden pantolon bulamadım abv.

Hayatımda bundan çok zoruma giden bişey yok, git ara bul yaptır giy. Çok çetrefilli iş ama azıcık serinlik çöksün mecbur gideceğiz.

başlığı okurken daraldım

Yaklaşık 2 saatte birkaçı 2 defa olmak üzere 5 6 mağazayı didik didik ettim. Yok bir tane hoşuma giden bir şey bulamadım amk.

dümdüz hiçbir özelliği olmayan beyaz tişört üretmek bu kadar zor olmamalı ya o ananas baskısını yapmak zorunda değilsiniz cidden

Aradığımı mağazalarda bulamayınca internetten bakmaya başladım şuna bakar mısınız 😍

Neydi o, yeniyor muydu? Alınan kilolar, üşengeçlik ve parasızlık... Bizi bu noktaya getirdi.

bir insan bir aktiviteden bu kadar mı nefret eder? ediyorum gerçekten. özellikle de kıyafet alışverişinden, dibine kadar hem de..

Arkadaşlar ayakkabının en kötüsü 600 700 ₺ olmuş, noldu adam mı öldürdük aq. Birinizde sikmeden bırakın be.

Yapamıyoruz artık. Bir yere girdiğimiz zaman çöpü insanın bir parça kıyafet vs ile çıktığını görüyorum. Torba torba alışverişler eskide kaldı artık.

üç bankadan kredi çekip yapmayı düşündüğüm eylem. bir ayakkabı alabilmek için bu insanlara onlyfans açmayı düşündürenler utansın. ülkenin mood

eskiden koşa oynaya giderdim şimdi kara kara düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum.

sevmediğim işlerin başında gelir. ihtiyaç olmasa bile sadece bakınmak için gezinmekten de hiç hoşlanmıyorum. zaten işten kalan az vaktimi de harcamak istemediğimden çok uzun zamandır bazı ihtiyaçlarımı erteliyordum. bugün mümkün olan en kısa sürede ihtiyaçlarımı alıp eve dönme niyetindeyken olabilecek en saçma olay başıma geldi. denemek için aldığım botun içerisinde ürünlerin üzerine çalınması ihtimaline karşı konulan adını bilmediğim şu beyaz zımbırtıyı sabitlemek için kullanılan raptiye düşmüş. botu giymem ile ayağıma batması bir oldu. acıdan sadece ayağımı ablama uzatıp çıkar şunu diye ağladım. ayağıma saplanmış raptiyeyi görünce şaşırdı o da. canım çok yandığı için ani olarak öyle bi tepki versem de raptiye olacağı aklımın ucundan bile geçmemişti. boşuna demiyorum şansa yaşıyorum diye, sakarlığım olmasa başıma böyle saçma salak şeyler geliyor hep.

bir erkek olarak itiraf ediyorum ki bana inanılmaz iyi geliyor. terapi.

2 aydır pantolon almak için her hafta mağaza mağaza dolanıyorum ve sonunda kanaat getirdim ki ben bir alışveriş yapma özürlüsüyüm. yine de parlak ve hemen renk atmayacak bir siyah pantolona rastlarsanız x2 katına almaya razıyım.

Depremdi boktu püsürdü derken 4-5 ay sonra yapıyorum sonunda. Memleketimde kalmadığı için internetten yapmaya anca ikna edebildim kendimi. Kıyafetlerimi internetten alma tecrübem olmadığı için muhtemelen çok pişman olacağım ama giyecek bir şeyim kalmadığı için yağdırdım ne var ne yoksa aldım vallahi. Umarım pişman olmam. Ayrıca saatlerce bakıştırmama rağmen bir tane beğendiğim tişört çıkmadı. Ben 9 dakikada baştan aşağı bayram alışverişi yapmış insanım.

eğer zamanında mantıklı ve sürdürülebilir şeyler alırsanız sonrası için çok da elzem olmayan bir durumdur. bugün biraz düşününce temmuz ayından beri hiç alışveriş yapmadığımı fark ettim. en son ne yaptığımı ve aldığımı gerçekten hatırlamıyorum. bu süreçte okul ve iş hayatım bitti. düşünüyorum da eskiden dışarıda çok vakit geçiren birisiydim. modern hayat bana bir şeyleri ihtiyaç olarak iteliyordu. bazen bazı ihtiyaçlar olabiliyor tabii ama şu an öyle bir durumum yok. eskiden alışveriş bağımlısı falan da değildim alacağım şeyi gerçekten giyilmeye değer bir şey mi diye tarttığım için pek bir şey alasım gelmezken artık hiç gelmiyor. kıyafetlerin bana hükmedemiyor olmasından fevkalade memnunum artık.

Sinir stres atmamı sağlayan çok eğlenceli bir aktivite

mağaza gezip alışveriş yapmaktan asla keyif almıyorum. fazla yorucu ve baş ağrıtıcı. kasiyerlerin yavaşlığı da tuzu biberi. lanet bişi