mutsuz olma nedenleri

mutluyken bile acaba şimdi ne olacakta mutsuz olacam gibi bir ruh halinde olmak bir neden olabilir.

cok sevdigim bir dizi karakterinin sozu vardi her turlu savasi, mutsuzlugu striptiz kulupleri giderebilir

yetinememek (bkz: insan hep daha fazlasını ister)

insanlardır. dünya modernleştikçe insanlar birbirinin mutsuzluğu için çabalıyor birbirine zarar vermekten incitmekten keyif alıyor.

elde olanla yetinememek, sürekli daha fazla istemek.

bence insanlar mutsuz olmaktan öte mutsuz gibi görülmeyi istiyorlar. mutsuzluktan haz alan bir kitle oluştu. kısaca mazoşizme doğru hızlı adımlarla ilerliyorlar...

tipsiz olmak, fakir olmak ve hem tipsiz hem de fakir olmak. not:tipsiz ve fakir değilim.

nefes almak

belki sevdiğiyle uyuyamaması,belki de ailesinden uzak olması,belki sigara alacak parasının olmaması,belkide hepsi..!

empati yapmıyor insanoğlu empati yapsa mutsuz değil dünyanın en mutlu insanı olabilme şansı çokkk yüksek

(bkz: mutlu olacak ne var amınakoyim)

her şey bayağılaşıyor gözümde. sevdiğim bir objeye bile talep arttıkça soğuyorum

seviyorsunuz bu hayatı.

hayat şartları buna zorladı.

(bkz: matematik)

vizeler amına koyim vizeler. 18:15'te bir sınavdan çıkartıp 18:30'da başka bir sınava sokan vizeler.

benim derdim sanırım tüm insanlar ve uğrunda savaştıkları şeylerle ilgili. zıvanadan çıkmış,yozlaşmış bozulmuş bir hayatın parçalarıyız. kırıyoruz döküyoruz bozuyoruz, yeri geliyor öldürüyoruz.ardından çoğalıyoruz. yalnızca kendimizi düşünüyor,başkalarının acılarına üzülmüş gibi yapıyoruz. sahteyiz,gösterişciyiz. yaptığımız iyilikler kendi içimizden öyle geliyor kalbim böyle istiyor diye değil ; görüşe düşünceye de saygı göstermiyoruz.. aynı zamanda bir de başımızda dolanan ırkçılık diye bir şey var, bunun da kesinlikle yanlış olduğunu düşünüyorum. biz türk'üz diye neden bir avrupalıyı amerikalıyı aşağılama, yadırgama,kötüleme gereği görürüz anlamıyorum. biz her şeyden önce insanız milletleri biz yarattık, şans eseri türk olduk, amerikalı,japonyalı da kuveytli de olabilirdik.. öte yandan olanı olduğu gibi kabul ediyor,sorgulama gereği dahi görmüyoruz. bir düzenin bir döngünün arasına sıkışıp kalmışız. doğuyoruz,büyüyoruz, okula gidiyor, sonra saçma meslek sınıflarının arasına girmek için yarışıyor,kötü kitaplar okuyor,kötü müzikler dinliyor, televizyonda saçma programlara kahkahalar atıyor, yiyeceğimiz yemeğin fotoğrafını sosyal medya denilen icatlarda paylaşıp, fransadan özel getirttiğimiz adına dahi söylemediğimiz koltuklarda kestirdikten sonra,sabahın 7'sinde işlerimize gidiyoruz. arada çoğalma ihtiyacı duyuyoruz,hem de büyük bir şevkle. bu düzeni şaşmış dünyaya bir kurban daha veriyoruz. yarattığımız kurbanlarla ilgilenmiyor,anlayış göstermiyor kızıyoruz. umrumuzda mı? değil tabii ki. bunları yapmayanları toplumdan dışlıyoruz ötekileştiriyoruz. işte bütün mesele bu.

mutlu olmak için sebep bırakmadılarki adam da. her gün aynı bok valla.

bi insan sevdiği her insandan mı uzakta olur be

ailemden uzakta olmak

finallere çalışıyorum hem de sevdiğim kız beni aradığında çalıştığım vize dersinin finaline, belki yine arar diye

yarın finaller var

yarın mezun oluyor olmam.

evimi özledim

dünkü ile aynı. o da dünkü ile aynıydı, bu böyle en az 20 sene gider. allah başka dert vermez işallah.

aylık satış hedefimi yapamadım bu ay prim alamıyorum yine kuru maaşa talim

iyi bi hayat için, hayatımı belirleyecek olan sınava çalışmak zorunda olmak

sınavlarım var ve daha yeni başladı yaklaşık 12 tane kaldı :*(

sınavlar giriyo kaldı geriye 5 :\

matematikden 20 almak gibi önemsiz bi sebep

arkadaşımın bu gün telefonu bozuldu ve onu yapmaya çalıştık haliyle hattı da o arada bende kalmış. kız cağız hattını almak için 3 gün beklemesi gerekiyor. çünki 3 gün boyunca çalışacağım ve evden erkenden çıkıp geç geleceğim. bu gün okadar iş başvurusu da yaptı acil işe ihtiyacı var. o 3 gün içerisinde dönüş yapanlar olursa kendimi çok kötü hissederim. affet beni cocukgelisimcisi :(

evde yalnız kaldım sınavlar beklediğim gibi gitmiyo lan bide hayatımda ilk defa biriyle tanismayi deniyim olmeyeyim yalnızlıktan dedim 15. saniyede reddedildim sonra bu çocuk neden evde duvarları seyrediyo

sınıfta kalmak üzereyim ve gerçekten hayatım buna hiç müsait değil.

mutsuz değilim.

mutsuz değiliz aslında mizacımız böyle..

ikinci sefer terkedilmiş olmak.

sevilmemek.

denilenin aksine sözlük yazarları mutsuz falan değildir. hem niye olsunlar ki ekmek elden su gölden oh mis saçmalamayınız

çünkü eğer ayrılmasaydık 2 gün sonra 2.senemiz olacaktı

aileden uzak olmak babaa....

üniversiteye 3 yıldır iyi puan yapıp istenilen yerin 2-3 puan altında almaya bağlı evde got büyütme sorunsalı

bekletmeyi yaşam felsefesi haline getirmiş güzel günler. keşke gelseler..

ben mutlu olsam bile mutsuzluk için,acı çekmek için dua ediyorum.kendimi,benliğimi aramamda yardımcı oluyor diye düşünüyorum nasıl bir varlık olduğumu anlıyorum.çünkü mutlu iken gözlerimiz kör,kulaklarımız sağır,dilimiz lal oluyor kendimizde olmuyoruz.bizler acı çektikçe doğru yolu buluyoruz yani ben böyle düşünüyorum.

imkansıza deparlanmak en birinci etken bence

göğüs kafesimin altında şişip duran o iki ciğer oksijen değil de metan dolacak dışarıya çıkmayın dedikleri zaman, camı açıp daha derin nefes almaya çalışacak olmam mesela. ve o pervazda ölür de içeri düşersem, cesedim kokana kadar kimsenin beni merak etmeyeceğini bilmek. bu da olabilir. seçmesek olmaz mı, bundan da mutsuz oldum şu an.

su hayatta hatrı sayılır hicbir özelliğimin olmaması

boşluk. ot gibi yaşayıp gidiyorum biri gelse neler yapıyosun diye sorsa verecek bir cevabım yok ulan çok mutsuzum beni sevin

kuşum öldü

(bkz: yok ki) :))

çok kısa bir şekilde özetlersek "türkiye'de yaşamak" biraz saygı, biraz hoşgörü istiyorum. çok mu zor?