türk eğitim sisteminin gelişmesi için yapılması gerekenler

(bkz: Dayak) eğitimde en temel şey dayaktır dayak olmadığı için günümüzdeki liseli saygısız orospu çocuğu sayısı yükseliştedir.

Katı kurallar olacak; Matematik,Türk dili,İngilizce,tarih dersleri adam akıllı verilecek ve dersin düzenini bozan direkt 'yok' yazılacak. Okulun düzenini bozan direkt okuldan atılacaktır (Disiplin,kandırmacadır.) Tek tip kıyafet olacak (Türban serbest ancak okulun belirlediği bir renk olmak kaydıyla) Okul içinde sigara içen,okuldan atılacak (Tenefüslerde öğrencilerin okul dışına sigara için çıkmasına izin verilecek.) Müdür yardımcıları sert olacak. Din kültürü ve ahlak bilgisi dersinde tüm dinler hakkında genel bilgiler verilecek.Buna binaen ahlak bilgisi de verilecek (Hep peygamberin hayatını işlettiler bize) Not:Bu sistem birkaç yıl işimizi görür,sonrası geleceğin şartlarına kalmış.

çok kapsamlı bir soru. avare anımdayım. yazalım madem. eğitim, yapılan çalışmaların meyvesinin en geç toplanacağı ama hiç zaman kaybetmeden ilk anda çalışmaya başlamamız gereken bir konudur.(kk) müsadenizle sistemi ikiye ayırmak istiyorum. üniversite ve üniversite öncesi. sistemimiz avrupa ve amerika ile karşılaştırınca aşağı yukarı şöyle işliyor. üniversiteye kadar olan kısım onlarda kolay, biz de ise çok zor. üniversite ise onlarda daha ağır ve kapsamlı biz de ise daha dandik. sistemimizdeki en büyük sıkıntılar nelerdir ilk buna bakalım. bence en ama en büyük sorun, yetişen nesillerin kötü olması değil; onları yetiştiren öğretmenlerin bok gibi olması. o yüzden ilk yapılacak şey öğretmenleri değiştirmek. diğeri ise siyasetten birebir etkilenen bir eğitim sistemimiz olması. oyun hamuru gibi bir eğitim sistemi bizi geriye götürür. her gelen kendi ideolojisine uygun sistem koyarsa, dersleri buna göre düzenlerse, müdür ve müdür yardımcılarına kendine göre belirlerse hatta hocaları bile kendine göre işe alırsa bir arpa boyu yol gidilmez. şu anda üniversite eğitimi aldığımdan ilk bu konuyu inceleyelim. üniversitelerin sıkıntısı temel olarak şu: nerede çokluk orada bokluk. her ile üniversite açmak iyi bir şey değildir. neden mi? ne yazık ki toplumun ihtiyaç duyduğundan çok daha fazla kişiye üniversite okutuyoruz. örneğin öğretmenlik. her sene o kadar fazla insan mezun oluyor. oysa onları yerleştirecek kadar okulumuz, sıramız, sınıfımız ve öğrencimiz yok. dolayısıyla zaten atanmak için bekleyen bir sürü insan varken her sene öğretmen olanların sayısı artıyor. bunlar yine iyi. bir de hiç iş imkanı olmayan bölümler var. örneğin kimya, fizik gibi temel bilimler okumak ya da arkeoloji, su ürünleri vs. buralardan mezun olanlar garanti işsiz kimseler. şimdi soru şu. biz bu adamları yerleştiremeyeceksek niçin onlara üniversite okutuyoruz? herkes ülkede üniversite mezunu olmak zorunda mı? her ilde üniversite olduğundan gereksiz sayıda insan okul okuyor. bunun yanı sıra üniversitelerimizde verilen eğitim çok dandik. bunun başlıca sebepleri: hocaların yeterli olmaması, üniversitlerin laboratuvar ve araştırma imkanlarının yeterli olmaması. lab imkanları deyince insanların aklına öğrencilere basit deneylerin gösterildiği dandik lab dersleri geliyor. hayır laboratuvardan kasıt bu değil. laboratuvardan kasıt sizin dersinize giren hocaların araştırma yapabilmesi, yeni bir şeyler bulabilmesi, en azından dünyada yapılanları deneyebilmesi için ihtiyaç duyduğu yerler. ve tabiki bu şartların sağlanmasıyla birlikte hocaların araştırma yapmalarına yeterli kaynak ayrılması. zaten bunlar yapılırsa hocaların kalitesi kendiliğinden artacaktır. peki bunun mantar kadar çok üniversiteyle alakası nedir derseniz; mesela her sene türkiyedeki bütün üniversitelerden fizik bölümünden mezun olan insan sayısı diyelim 10.000 bu insanların kaçı araştırma yapabiliyor alanında çalışmaya devam ediyor derseniz; diyelim ki sayı 100. işte bu 9900 kişiye biz boşuna fizik okutuyoruz. zaten başka işler yapmak zorunda kalıyorlar çünkü herkesi istihdam edebilecek alan yok. o zaman bu bölümün birçok üniversitede birçok öğrenciye yapılan doğrudan ve dolaylı masrafları daha az sayıda ama kaliteli her ferdi istihdam edilen az sayıda kişide ayrılmalı. yani bu kaynak ile her sene 250 öğrenci alınsın ama her biri mezun olduktan sonra araştırma yapabilsin. formasyon alıp öğretmen olmasın. araştırma yapsın. bir de hizmet sektöründe çalışacak bölümler var. mesela sağlık sektörü, avukat, hakim vs. yani mezun olduktan sonra topluma hizmet edecek meslekler. bunlara alınacak öğrenci sayısı da toplumun nüfus artışına göre belirlenmeli. örneğin türkiyede her sene aşağı yukarı x sayıda bebek doğuyorsa o ihtiyaca göre bölümlerin alımı belirlenmeli. bu dediklerimin yapılması durumunda üniversite herkesin okumadığı ama mezun olanın iş aramak durumunda kalmadığı bir kurum haline gelebilir. özet: az sayıda adam üni okusun ama adam gibi okusun. gelelim üniversite öncesi eğitime. buradaki temel sıkıntılar şunlar: hocaların dandik olması(tabiki hepsi değil, dandik olmayan alınmasın), öğrencilere öğretmeye çalıştığımız müfredatın çok ağır olması(öğrencilerin ödevler altında ezilmesi de buraya dahil), hayal gücüne ve denemeye değil ezbere dayalı olması, tek tipçi olması(eğitim sistemine giren herkesin doktor veya hakim adayı olması ve o amaçla eğitim alması kimseye ressam, müzisyen, sanatçı gözüyle bakılmaması) peki ne yapılmalı? ilk olarak değiştirilmesi gereken öğretmenler. nasıl olacak derseniz hali hazırda afedersiniz ama öss derecesi iyi olmayan çok da zeki olmayan öyle pek de bir yer tutturmamış kimseler öğretmen oluyor(kimse alınmasın, öğretmen olan abla abileriniz ya da siz tıp kazansaydınız ya da galatasaray hukuk yazar mıydınız öğretmenlik?) oysa bizim ihtiyacımız olan şey gerçekten kaliteli öğretmenler. yani tıp kazanacak puan alıp öğretmenlik yazanlar. bu nasıl olur? öğretmenlik maaşı +10.000 olursa olur. yılda bol bol tatil, böyle güzel bir meslek, toplumda görülen saygı... olsa ben bile tıp yerine öğretmenlik yazardım. işte bu kıvamda malzemeyi aldıktan sonra bunları gerçekten iyi bir üniversite eğitiminden geçireceksin ve direk atayacaksın. peki nasıl olacak zaten bir sürü öğretmen var derseniz; yaşı dolmuşları emekli edeceksin. dolmamışları da alacaksın eğitime, onları da adamakıllı eğitimden geçirteceksin. zaten bu dediğim kıvamda öğretmen yetiştirme işini ilk etapta her üniversitede yapamazsın. yavaş yavaş olacak. önce bazı seçkin üniversitelerde başlayacak. onlar mezun oldukça yaşı dolmuşların emekli olanların yerine atayacaksın. derken uzun yıllar sonunda(başta da kılıçdarın söylediği gibi meyveleri en geç toplanacak alan) kadrolar hep harika öğretmenlerle dolacak. ikinci sıkıntı müfredat. müfredattaki temel sıkıntılar şu. müfredat çok zor. zor olmaya zor ama öğrenciler bu zoru öğrenebiliyor mu derseniz ne yazık ki hayır.(mesela lys netlerinden seviyemiz ortada. öğrenciye 30 fizik soruluk müfredat koyuyoruz ama ortalama 3) avrupada ve amerikada lise sonuna kadar olan eğitim bize göre çok daha basit ama herkes öğreniyor orada verilen eğitimi. bizde ise öğrenci gereksiz yere boğuluyor. tıp okuyan adamın mesela integralla, türevle işi nedir? yoktur efendim. biz de avrupa gibi lisede her öğrenciye temel mesleki bilgileri ve meslek seçmelerinde kullanabilecekleri bilgileri vermeliyiz. öğrencilere tıp 1, mühendislik dönem 1i lisede okutmaya gerek yok. yani daha basit bir eğitim ama iyi öğretmenler sayesinde herkesin anladığı bir eğitim. müfredattaki bir diğer sorun. müfredatın, ezberci olması. bu sebeple insanlarımızın yeni şeyler üretebilme kabiliyetleri, düşünceleri, yaratıcılıkları yok ediliyor. okuduğunu anlamada o kadar geriyiz ki utanmalıyız. müfredatımız insanların içindeki potansiyeli ortaya çıkarmalı. ezberci olmamalı. siyasi olmamalı. tartışma konumuz din dersi olmamalı. potansiyel demişken, müfredatımız herkesi matematiğe, fiziğe yönlendirmemeli. resim, müzik, spor, sanat her alandan insanı keşfedebilmemizi daha da önemlisi o insanların kendini keşfedebilmesini sağlamalı. ayrıca burada meslek liselerinin ayrı bir yeri var. herkes çocuğum üniversite okusun istiyor o yüzden düz lise mezunu adam bile ya üniversitede okuyor ya da düz lise mezunu boşta kalıp işçi oluyor. yani türkiyede ortası yok. ya üniversite mezunusun(diyelim mühendis), ya da vasıfsız işçi. o yüzden ortada proje var, para var, patron var. ama iş yok. sorsanız işçi iş yok der. patron da işi yaptıracak adam bulamadığını söyler. haklıdır da. çünkü o işi yapacak, işi bilen ara eleman yoktur. ya mühendistir ya da vasıfsız işçidir. o yüzden meslek liseleri kilit önemde.(denizcilik okulları, turizm liseleri de dahil) bunlar sayesinde insanlar erkenden hayata atılabilir. üniversite kısmında anlattığım şeyler sayesinde az sayıda ama sayıca ve eğitimce yeterli mühendis yetişir. bu sistemle de işi yapacak adam yetişir. sınav ve ödev konusu var bir de. çocuklar adı üstünde daha çocuk. yarış atı değiller. sınava yönelik olacak şekilde bir sistemde olmamalılar ilk günden. finlandiyada insanlar ilk 5-6 sene sınava bile sokulmuyorlar. amacımız onları yarıştırmak değil, öğrenmelerini sağlamak, içlerindeki potansiyeli oraya çıkarmak olmalı. onları küçük yaşta ödevlere boğmamalıyız. yine bu finlandiya dediğimiz ülkede her çocuğun okulda bir dolabı var. eğitim hayatının ilk yıllarında okuldan eve kitap defter bile getirmiyorlar. çünkü o yaşlarda yapacakları bedensel aktiviteler, koşmaları, oynamaları, fiziksel gelişimleri, beyinlerinin gelişmesi ve sağlıklı olmaları açısından çok önemli. üstelik daha ilk zamanlardan ağır ödevlerle çocuğun kafasında eğitime karşı kötü bir algı yaratmaya, onları korkutmaya gerek yok. o yüzden çocuklarımızın ilk yıllarda tek ödevi eve gidince sokağa çıkıp oyun oynamak olmalı. ahlak konusu var bir de. din dersini bilemem ve ne kaldırılmalı ne de zorunlu olmalı diyenlerdeniz. seçmeli okutulmasından yanayım ama ahlak eğitimimizin kesinlikle bel kemiği olmalı. bir öğretmenimiz demişti ki: 'biz öğretmenler niye milli eğitim bakanlığına bağlıyız biliyor musunuz çocuklar? niye bu kurumun adı milli öğretim bakanlığı değil? çünkü bizlerin asıl ödevi sizlere öğretmekten önce sizleri eğitmektir. eğitilmemiş adama hiçbir şey öğretilmemelidir. şayet öğretilirse topluma kaliteli hırsız, namussuz yetiştirirsiniz.' hala dün gibi aklımda. liseye kadar olan eğitim herkesin alacağı eğitim olduğundan insanlara yalnızca öğretmemeli. onları eğitmeli. böylece tüm toplumu eğitirsiniz. bu nasıl olur derseniz bunun için de bu uzunlukta bir başka entry girilmeli o yüzden bu konuyu burada noktalıyorum. bir de okul öncesi eğitim var. adaptasyon için ve annelerin iş hayatına katılabilmesi için farz bu kurumlar deyip bitireyim. sonuç olarak eğitim sistemimizin gelişmesi için yapılacaklar üç aşağı beş yukarı kanaatimce böyle olmalıdır ama bunları yapabilecek güven özveri ve tecrübe akpde yoktur. onlar ne yazık ki ahlaksız imam yetiştirme çabasındalar. ben bu kadar uzun uzun yazdım ama benden önce birileri bunu araştırmış, bunlara benzer prensipler dahilinde yapacağını da ortaya koymuştu. evet o kurum chp'ydi adam da kk idi ama toplum çok da umursamadı bunları. ama ben umursadım. sayelerinde ilk defa eğitim sisteminde şu aklımdaki değişiklikleri meyvesini yiyemeyeceğini bildiği halde, çok kaynak ayrılması gerektiği halde yapacağını söyleyen, bunu da içtenlikle planlayan birini gördüm. kimse bilmese de kıymetini bu planların benim için yeri de değeri de büyük. sağolun. not: buraya kadar okuyanlar okuduklarını belirtecek bir şey yaparlarsa sevinirim. üşenmeden bu kadar yazdım kaç kişi okuyacak merak ediyorum.

Beyler tatava yapmayın bu kardeşiniz anadolu öğretmen lisesi çıkışlı bunların dersini aldık biz ve bu derslerin ortak noktası ve ana konusu eğitimde şiddetti. Eğitimde şiddet yoksa başarı ve istikrar da olmaz. İyi bir eğitim için iyi bir dayak şart (bkz: öğrenci döven öğretmen)

(bkz: herhangi bir işleyebilecek sistemin olması)

sizi şöyle alalım >>(bkz: türk eğitim sisteminin gelişmesi için yapılması gerekenler)

ödül ve ceza sisteminin eşit şekilde dağıtılması-uygulanması. bir de her önüne gelen insanın çocuk yapmasının önüne geçilmesi.

üşenmeden okudum. eline yüreğine sağlık. ne eksiği var ne fazlası. tam on ikiden vurmuşsun zayıf noktaları -gerçi zayıf olmayan noktası var mı bilinmez-

okudum.unuttum.

ulan yok amk. 2 günde 3 kere disipline gidip atilmayinca anladım bunu. öğrencilik dışında her boku yapıyorum amk.

Okudum. Şaka şaka okumadım.

eğitim anlayışına bakmak.. bizde sadece "okul okusun üniversite bitirsin yeter" olarak yer ediyor.. kişinin kendini geliştirmesi farklı alanlara yönlenmesi ve mesleki bilgi sahibi olması göz önünde bulundurmuyor.. öncelikle öğretmen ve ebeveynlerin bu konuda birbirlerini desteklemesi lazım.. sonra; egitimciler ve onların başında bulunanlar.. ülke olarak eğitim konusunda bir dikiş tutturamadiysak bir sistem eksiğimiz olduğundan.. sistem eksiğini tamamlamak geliştirmek yerine farkli farklı uygulamalara gidildi hep.. bu da öğretmenleri öğrencileri ve ebeveynleri oldukça kotu etkiledi.. tam bir düzen oturtmaya çalışırken sistemin değişmesi demek başa sarma demek.. böyle olunca eğitimciler de bir sure sonra eski özeni gösteremez oldu.. tabi bir de öğretmen sıfatını alamayanlar var; bunlarla iyice dustu.. hepsini bir araya getirince eğitim sistemi falan kalmadı.. bu gidişata bakarsak da ülkenin doğru bir sisteme kavuşacağı hayal gibi görülüyor.. önemli not: eğitimde teori yanında uygulama ve ahlak eğitimini savunuyorum.. bunlar bir bütün..

eğitimi yönlendiren insanların eğitimciler olması bu işi kolaylaştıracaktır. bizde bu işi eğiticimler dışında herkes yaptı. ve eğitimi siyasi çıkar olmaktan çıkarılması gerek. yap boz haline dönüştürüldü sistem.

ilk yapılması gereken zorunlu sevgi ve hoşgörü temalı insanlık dersi olmalı. öğrencilere matematikten önce sevgiyi ve insan olmayı öğretmeliyiz. daha sonrasında zaten kendini arkadaşını insanlığı seven bir nesil icin başarı problem dahi olusturamaz.

sistemin gelişmesi için önce bu sistem içinde yer alan arızaları kaldıracaksın. zorunlu eğitim kalkacak. okumayacak olup zoraki okula haylazlığa gelenler olmazsa en azından o okumak isteyip çevreden arkadaşlardan muzdarip olanlar rahat edecek. daha verimli eğitim sayesinde kalite artacak.

yurdu var diye her liseyi ve üniversiteyi dağın başına yapmamalılar. çünkü benim okuduğum liseyi dağ başında ve muhafazakar bir yere yapmışlardı, sürekli geceleri yurdu taşıyorlar, yolda laf atıyorlardı cevap verince saldırıyorlardı. cidden dayak yemiştim sebepsiz yere. polis bile halkla uğraşmamak adına bir şey yapmıyordu. çünkü belalı insanlar. kan davasından kaçan trabzonlular genelde yerleşmişti.

öncelikle eğitimle ilgili her şeyin altına "eğitim sisteminde 2 eksik var:1eğitim 2:sistem" yaygarası bitirilmeli.

önce aklımızdan bir sayı tutuyoruz. bunun 2 katına 15 ekliyoruz. sonra bu işlemi 20 kere tekrarlıyoruz. elde ettiğimiz sonuç sayısında tuğla alıyoruz ve gerekli müdürlüklerin camından içeri atıp kaçıyoruz. düzelmez, eğlenmemize bakalım en azından.

okulların sınıf mevcud sayısı düşürülmeli

eğitim sisteminin oluşturulması

sırf gelecek için, iyi meslek sahibi olmamız için değil hayat için bişeyler öğretilmeli insan için bir şeyler öğretilmeli

ezbere değil, yoruma dayalı bir sistem getirilmeli. meslek liseleri, imam hatip liselerinde oluşan çöplükler arındırılmalı.

eğitilecek olan çocukların ilköğretim çağında hayal gücünü geliştirmek adına verilecek olan dersler ön plana çıkarılmalı tabiki bunun içinde temel matematik ve temel türkçe olmalı , hayat bilgisi dersleri görülmeli ama bunu ileriki aşamalara kadar taşınmamalı. orta okul çağında lise çağına geçiş döneminde geliştirilen hayal gücünü yaratılıcık olarak kullanılmalı eğitilen çocukların ilgi alanları , becerileri saptanılmalı ve katkı sağlanmalı. lise döneminde ise yönelimleri belli olacak çocuklar alanlarına yönlendirilmeli psikoloji eğilimli bir çocuk o konuda sınava girmeli doktor olmak isteyen bir eğitim gören biyoloji okumalı tabiki diğer derslerinde önemi olacaktır fakat günümüz gibi 9. sınıftaki bir lise öğrencisine verilen derslerin ayrı ayrı dallardan ve ağır bir şekilde oluşması öğrencinin beynine çok büyük zarar ve karışıklık getirdiğini düşünmekteyim. ki bu düşünceleri sınırlamak zorunda olacaktır. sınavlar , bir öğrenci bir sınavı geçmek için çalıştığı dersten hiçbir şekilde verim alamayacaktır ki zaten o yüzden hafızada yer almıyor. örnek vermek gerekirsek tarih seven bir öğrenci ki günümüzde sıklıkla görülmektedir. internette , kitaplardan veya başka kaynaklardan elde edildiği bilgiler aklına kazınmaktadır . bu meraktan doğan bilgi ediniş unutulması uzun bir süre olacaktır fakat tarih dersine ilgisi olmayan, sınavı geçmek için çalışan bir öğrencinin sınavdan 100 alıp aklındaki bilgileri unutma süresi belkide 2 günü aşmayacaktır. yazdıklarım kendi düşüncelerimden ibarettir.

bir kere okul seçimi konusunda veli ikinci planda kalmalı öğrencinin puanı neyse ona göre bir okula gitmeli veli parayı basıp daha iyi bir okula yazdırmamalı çünkü kapasite diye birşey var sen gidip çocuğunu kendinden daha zeki yada kendinden daha düşük zekada öğrencilerin arasına bırakırsan bir süre sonra yapamadığı için psikolojik olarak da bedenen de kötü yorgun ve bitkin hiddesecektir bence öğrenciler yeteneği üzerine yoğunlaştırılmalı eğer çocuk terzi olmak istiyorsa sen onu memur ol diye zorlayama ki mutlu olsun işini sevsin okulunu sevsin eğer eğitim böyle işlerse eğitim sistemi gelişir bence

türk eğitim sistemini kökünden kaldırıp sıfırdan sistem kurmak

öncelikle eğitim sistemiyle ilgili karar verenlere eğitim verilmeli.

eğitim sisteminin başında, cenaze namazında ''allah bizi okumuşlardan korusun'' dan sonra amin diyenler değil, akil birileri olmalı...

1.egitim 2. sistem

uzun uzun yazanları okumak güzel fakat kalıcı ve etkili bir çözüm bulmak zor. ya öğrencileri düşünüp hadi bunu yapalım. bu olması şunu deneyelim demek mantıksız bence... biri eğitim ailede başlar dedi aslında güzel dedi... bana kalırsa eğer her ailenin nasıl aile doktoru var bu ülkede bence bu ülkede her ailenin öğretmeni olması lazım öğretmeni... devlet ve eğitim birbirinden ayrılamaz iki kavram... bence bununla birlikte okunacak tek kitap var devlet ve eğitim...feyyat gökçe

öncelikle bir sistemin olması gerekiyor tavsiyede bulunmak için, daha sonra gemi mühendisi eğitim bakanının değişip eğitimden anlayan birinin gelmesi gerekiyor.

(bkz: imam hatipler kapatılsın ) şaka bir yana ülkedeki eğitim sistemi öğrenci merkezli olduğu söylense de öğretmenlerin çoğu(10 yıl ve üzerinde öğretmenlik yapanlar)hala eski kafada olduğu için yeniliklere kapalı oldukları için önce bu öğretmenler ya eğitime tabi tutulmalı yada yeni mezun öğretmenler bu öğretmenlerin yerine atanmalı, sınıflardaki öğrenci yoğunluğu azaltılmalı (max20 öğrenci olacak şekilde), okullardaki eğitim ortamları iyileştirilmeli, herhangi bir eğitim sistemini örnek alıp değiştirmek yerine ülkemize en uygun eğitim sistemi oluşturulmalı, ders programları düzenlenmeli ezberci eğitim yerine öğrenci merkezli eğitim sistemine tam olarak geçilmeli, bilgisayar ve kodlama dersleri getirilmeli, yabancı dil dersi baştan sona değişmeli. en önemlisi öncelik doktor, mühendis, öğretmen vs.yetiştirmek değil ahlaklı bilgili insan yetiştirmek olmalı.

öğrencileri yeteneklerine göre sınıflandırın mf tm spor vs vs vs baştan başlayın lisede değil aq

1- eğitim almış, eğitimden anlayan birisinini başa geçmesi 2- okullarda öğrencileri bilime ve matematiğe yöneltecek projeler geliştirilmeli 3- sınav sisteminin kaldırılması 4- sınıf içinde her öğrenci eşit tutulmalı ve öğrenciyi susturmamalı öğrenci istediklerini söylemede özgür olmalı aklıma gelenler şimdilik bu kadar olursa eklerim.

tek bir öğrenci tipi yetiştirmek yerine eğitime daha fazla yatırım yapılmalı.öğrencilerin yeteneklerinin ortaya çıkacağı bir sınıf sistemi hazirlanmali.yabanci ülkelerde olduğu gibi tartışma odaları gibi öğrencilerin kendilerini ifade edebileceği yerler olması gerekir.

insanlara nufus planlamasini ogretmek velileri egitmek ve en onemlisi insana deger verilen bi sistem olmasi

olmayan şey gelişmez önce var etmek gerekli

degistirmeden bi on yıl beklesinler bence yeterli yalama ettiler değiştire değiştire

öğrencinin yetenekli olduğu alanda yetişmesi ve gelişmesine dayanan bir sistem olmadığı sürece istedikleri kadar biz öğrenci odaklıyız desinler. bir halta yaramaz. bunun temeli ailenin eğitimi ve kendilerinin eğitimi gerçekten nasıl öğreneceklerinin altında yatar. (#1003032) kısaca madde 1.

öncelik olarak çocuklara niye okula gittiği anlatılmalı. vatanı milleti için çalışması gerektiği aşılanmalı. küçük yaşlarda çanakkale, sarıkamış vb. tarihi olayların yaşandığı yerler gezdirilip dedeleri için okuduklarını bilmeleri gerekir. bunun bilincinde olduktan sonra zaten çocuk vatanı için çalışır. öncelik bu bence. sonra ahlak kuralları öğretilmeli. daha sonra ilgi ve yeteneklere göre okutulması. buna benzer bir sistem olsa kesinlikle ülke olarak çok ilerlenir.

türk eğitim sisteminin gelişmesi için öncelikle böyle bir sistem olması gerekir.

liseler icin 1.sabahın 7 sinde kalkmak cok sacma okul 10 da baslamalı.(uyku sarhosu olmayan öğretmen ve ögrenciler) 2.5 ders olmalı. 3.sacma sapan dersler kaldırılmalı. 4.seviye farkı yada ayrımcılık olmamalı 5.yemekler devlet tarafından karşılanmalı ve öğrencilere anne babanizın vergileri ile alınıyor bilinci aşılanmalı. 6.ne anlattığını bilmeyen hocalar olmamalı. 7.vatan millet bayrak sevdası aşılanarak milletine bağlı bir nesil üretilmeli 8.tarih dersinde yıl ezberletilecegine birusuru kahramanimizin yaptiklari anlatilmali. bence bunlar olursa güzel olur.ama sunu unutmayalim ki egitim aileden baslar.agac yasken egilir

öğretmen yetiştirmekle başlayabiliriz mesela, tıp kadar değerli bir meslek haline yeniden getirmeliyiz öğretmenliği. milletvekili maaşlarını ayarlarken, atatürk öğretmen maaşlarını geçmesin demiş zamanında. daha sonra ezbere değil, daha çok yorum şeklinde öğretmek gerek hemen hemen her şeyi. teori derslerinden çok, daha çok pratik öğretilmeli üniversitelerde, eğitim kurumlarında siyasi bir mesele kürsülerden yapılmamalı. herkes her şeyi sevmek, ezberlemek zorunda değil buna göre bir anlayış gösterilmeli.

bi seyler yapsinlar da ne yapiyolarsa yapsinlar aq

işi ehline vermek lazım. tepeden inme adamlar bakan olursa daha çok bekleriz

mesela edebiyatta 15-20 kitap adı verip kim yazmış karşısına adını yazıp ezbere öğretim yerine, o kitaplardan birini okutabilirler. yoksa sonuç olarak kürk mantolu madonna olayına dönüyoruz işte 😁

aslı türk ezber sistemi dir. ezber yerine eğitimi koymamız lazım önce.

komple sistemi değiştirip,altyapıyı oluşturup insanları yeteneklerine göre yetiştirmek ve bu tarzda okullar açmak,bu sayede gelişir eğitim