"benim adım ibo. göstermem ama otuz yaşındayım. babam ben çocukken öldü. bir annem var, onunla yaşarım.
benim adım ibo. kimseye bi' kötülük etmedim hayatımda. yalan söylemedim, haram para yemedim. baklava çaldım bir tek... onu da fazla fazla ödedim.
benim adım ibo. allah'a inanırım. daha bi' kadına dokunmadım hiç. 7 yaşından beri oruç tutarım, bayramları çok severim, bi' de çocukları...
benim adım ibo. köfte satarım. okulu bitirmedim, liseden terk. en çok ona yanarım. bi' de gülten'e yüz görümlüğü alamadım, ona çok üzülüyorum...
ibo benim adım. bence iyi bi' insanım. yani sanıyorum ki; iyi bi' insanım. başıma kötü şeyler de geldi ama niye diye sormadım. çünkü allah'tan korkarım.
ama şimdi... şimdi biri benden bi' şey aldı, yerine koyamıyom..."
link
(bkz: iyiler her zaman kazanır yalanı)
not: bu tarz değerli repliklerin, "bir seni sevdim çok saçma..." gibi gibi aşırı doz melankoli repliklerin gölgesinde kalması adil değil. saçma olan da tam olarak bu aslında.