sevilmemek

daha hayatimda, ailem haricinde çıkarsız sevildiğimi hiç hissetmedim.

en az sevilmek kadar olağan bir durum.

aga bir kızda bizi şöyle sezen aksu'nun kaçın kurası şarkısındaki gibi sevse ne olurdu yani..

alıştığım olay

birinin en sevdiği olmaktan geçtim kimsenin sevdiği olamamak sadece hayatına dahil olduğum için mecbur muhattap oldukları bi insan olmak o kadar bok bir his ki. bazen geceleri düşünüyorum acaba başıma şu gelse kim koşar diye aklıma bir kişi bile gelmiyor bunun ağırlığı öldürüyor insanı. arkadaş dediğim ailede dediğim kimse yok avuçlarımda doğduğumuz için mecbur nefes alıyoruz yaşamak bu değil

üzünçlü

i̇çinde bulunduğum durum. düşünüyorum da, gerçekten kimsenin aklına gelmedi mi beni sevmek?

neden sevilmediğim hakkında hiçbir fikrim yok sanırım önyargıdan

yaradandan ötürü bile sevmiyor

artık o kadar abartılacak bir şey gibi gelmiyor bana sonuçta ben elmayı seviyorum diye elma da beni sevmek zorunda değil :)))

sevmediği için kızamıyorsun, sevmek insanın elinde değil ki

sevilmek kadar sevilmemek de normal tamam ama beni sevmeyen benden daha iyisini sevsin ya. sevdiğim adam şu an bi başka kızla sevgili, kız gerçekten mükemmel denecek biri ve onun adına mutluyum. kızla kendimi karşılaştırdığımda bende net bi şekilde o derim. hatta kızın davranışlarına dikkat edip ondan öğrendiğim çok şey var. ama eski flörtümün sevgilisi... kızda felaket aşağılık kompleksi var, kezbanın teki, kendi işini kendi hallledemez, çok güzel bi kız değil hatta hiç güzel değil, insanın önüne taş koyan cinsten. işte böyle bi kızın sevilip benim sevilmemem de zoruma gidiyo

önemli olan bu fiilin kime ne şekilde yansıdığıdır.

nasıl kızamazsın ya? ben allah'a neden peygamber değilim diye kızmış adamım. biri beni sevmesin amına korum af edersin.

yani ne diyeceksin ki niye sevmedin niye sevmiyorsunuz beni mi? valla canım öyle istiyor dese bile hiçbir şey diyemezsin.. ne yaptım ki diye düşünsende hiçbir şey farketmez.

alıştık

Hani bazen olur ya; insan sırf sevilmek için her yolu dener ama asla sevilemez. Sırf sizi sevsin diye her şeyinizi değiştirirsiniz, ona layık olmak için her şeyi yaparsınız ama ne olursa olsun o sizi sevmez. Neden, dersiniz. Neden beni sevmiyor? Bende sevmediği şey ne? Aslında o kadar kafa patlatacak bir şey yok ortada. Cahit Zarifoğlu tek cümleye bütün nedenleri sığdırmış; onca sevgiye rağmen kalbi filizlenmemişse, toprağı sen değilsindir.

Mesele sevilmemek değil ki. Herkesin seveni, sevenleri vardır. İnsanların takıntı yaptığı şey, sevdikleri kişinin onu sevmeyişi. Çünkü insan birini sevince gözünü başka kimse görmüyor.

Bugünlerde de hep hastalıklarımdan bahsettim ama bu son. Doktora gittiğim gün iyi olmadığımı biliyordum ve ilk kez ölmekten değil de sevilmeden ölmekten korktum.

Sevilmenin zıttı değil ama tam tersi. Kekremsi acı bir tat bırakıyor boğazda. Böyle yumru gibi bir şey ama hissedilmesi önemli. Yoksa kazıyamıyorsunuz bir şeyleri ruhunuzun en karanlık köşesine. Tercihen hissettirilmemesi en iyisi. En azından var olan saygıyla içerideki yok ya seviliyorumdur bencesiyle halledilir. Yoksa kalıverirsiniz eşikte. Ne o tarafa gidebilirsiniz ne öbürüne. Kalakalırsınız eşikte.. araf gibi bir şeydir. Velhasılı zordur. Hele yüzünüze çarpıldığında. Hele her an hissettirildiğinde zedelenen birçok duyguyla beraber istenilmiyoruma da gebedir bu his. Sevilmek ne kadar baharsa sevilmemek o kadar kağıt kesiğidir.

“En zoru sevilmemek değil, sevilmediğini sonradan farketmek.” demiş biri. Ne de doğru söylemiş.

Birgün birileri sevecek eminim Sevmeseler bile önemli değil ben kendimi seviyorum :)

Benimdir... Yani bence benimdir. İnsan kendisini sevince herkes onu seviyormuş gibi geliyor. Sonra bir şey yaşıyor, duvarları yıkılıyor, kırılıyor... Sonra inanmamaya başlıyor sevileceğine. İnsanın her yarası buradan başlıyor aslında.

''beni sevmedi. beni seviyormuş gibi yaptı. bu mühim, bu önemli, bu tuhaf, bu kabullenilemez ve katlanılamaz. bunun ağrısı dinmez, bunun kırgınlığı unutulmaz. sevilmiyor olmanın çaresizliğinden sağ çıkar da herkes, sevildim sanmanın düşüşünden kurtulamaz.''

çokta sikimde.. dediğim bir his tşk

sevgilim benden soğumuş kdfkenssksldkdmfm sinirlerim o kadar bozuk ki bu günleri göreceğime at siki görseydim keşke

"Rezildi vezir yaptım. Sevmedi."

Peki ya en körpe halinizden en erişkin halinize kadar ilmek ilmek işleniyorsa içinize.. ya her elinizi attığınız şeyde titretiyorsa içinizi.. en zoru da hiçbir zaman hiçbir aidiyet kavramını benimsettirmiyorsa size.. hangisi en kötü, ben seçemiyorum. Çünkü hepsini yaşıyorum.

Bence en kötüsü kendini sevememektir.

Sevilmediğini kabullenmek çok büyük bir olgunluk ve acı eşiği. Bu eşiği geçince hiçbir şey eskisi gibi olmuyor çünkü böyle şeyler ancak karşılıklıysa güzel. Yoksa sevginiz diken olur batar. Karşı tarafın da vicdanına yük üzerine baskı olur. Sevmiyorsa sizi gösterip durmayın sevginizi. Çünkü ilgilenmiyor onu ne kadar nasıl ve niçin sevdiğinizle. Ziyan olursunuz. Duyduğunuz sevgiye saygı duyuyorsanız onu karşınızdakine karşı bile koruyun. Sevginize yazık etmesine izin vermeyin. En başta şu soruyu sorun kendinize, o artık bunları duymayı hakediyor mu? Zaten ben gibi bir gurur topuysanız istese de hiç edemez içinizde beslediğiniz sevgiyi. Çünkü bir daha duyamaz o cümleleri. Sonra belki mumla arar ama bir kere olur o. Zar zor içinizi açmışken bir sonuç alamazsanız, artık ölseniz bir daha bahsetmezsiniz o sevgiden. (bkz: biz de erkeklere bir günde küsmedik)

Beni kimse sevmez o yüzden bu konuda raaadım.

dış görünüş bu kadar önemliyken sizce de sevilsek absürt kaçmaz mı ???

hiç sevilmemiş olmak mı yoksa sevildiğini zannetmek mi daha çok can yakar bilemiyorum...

Buna hiç tahammülüm yok sebepsiz biri birini neden sevmez

Kendi başına kaldigin zamanlarda daha çok yaralıyor.

herkes sevebilir ama herkes sevilmez. hayat bana bunu kafama vura vura ve geceleri uyutmayıp ağlatarak öğretti. bende artık kabul ettim demek ki herkes sevilmek için gelmiyor dünyaya. bazıları sevilenleri izlemek için geliyor. izleyen tarafta olmak bazen canımı acıtıyor ama zamanla alışıyor insan.

Böyle şeyleri kafanıza çok takmayın. Düşününce sadece kendinizi kötü hissedeceksiniz elinize geçen birşey olmayacak. Bırakın sizi sevmeyenler utansın beni neden sevmedin

Ben soğuk sevmem, çok üşürüm bilirsin. Ama konu sen olunca Çanakkale rüzgarına rağmen iskelede diz çöküp ağlamışlığım var. Inşallah sen yaşamazsın.

insan sevilmeyi istediği kişi tarafından bunu hissedemediğinde sevilmediğini düşünür. oysa herkesin etrafında onu seven birileri vardır. belki de bu insanlara gereken şansı tanımamışızdır. sevilmeyen insan yoktur, sevgiyi hak etmeyen insan vardır.

Sevsin diye her şeyi yapıyorsun ama elde kalan yegane şey bu ve ardında kalan ben bu kadar uğraştım böyle mi olacaktı? Sorusu.

Kendisini sevmeyi beceremeyen insanların yakındığı şey. İnsanın yalnız doğan bir varlık olduğunu düşünen biri olmama rağmen, yine de sevginin bir lüks olmadığını düşünüyorum. Bir kedi, hatta bir çiçek tarafından bile sevilebilirsiniz. Yetinebildiğimiz sürece hissediyoruz güzellikleri. Ailesi tarafından sevilmeyen bir insan en çok bundan yakınır fakat her birimiz en başta zaten tanrının cezalandırdığı çocuklardık, lüks dilemeyi bırakmalı; kendimizden nefret etsek dahi sevgiyi aramaya devam etmeliyiz.

yoldur, yürünür. mesafedir, aşılır. sorundur, çözülür. yaradır, sarılır. insan bir şekilde çaba gösterdiği her şeyi çözebilir. iki tane istisna dışında; ölmek ve sevilmemek. insan istediği kadar çabalasın sadece bu iki meseleyi çözemez.

çok kötü ya. valla insan her zorluğun üstesinden geliyor da burda kalıyor. beni her zaman derinden yaralar. neden sevmedin? konu ne zaman buraya gelse içim öyle acıyor ki istisnasız gözlerimden yaşlar firar ediyor. isteyen, seven çok güzel bir yolunu buluyor. insan galiba sevilmeyişini hiçbir zaman kabullenemiyor. sahi, insan neden sevilmediğini kabullenmek istesin ki?

Ben sevilmem severim ajuahaja Kimse beni sevmez. Zerre de umrumda değil. Bunlara takılacak yaşı çoktaaaaan geçtik.

Sevmesin sorun değil ama seviyorum diye kandırmasın.

kimse sevilmemişse bu sevilenler hangi kabileden başka bi açıdan bakarsak sevilmemek kavramının kökeni sevmekten gelmekte yani önce sevgi öğrenilmiş daha sonra sevmemek öğrenilmiş madem öyle niye sevilmekten kaçınılmış

O kadar zor durumdayım ki birini kaçırıp kendimi zorla sevdirtme fikri çok sıcak geliyor.

2021 yılı hedeflerimden birisi de bir gönüle girmekti... , 29 yıllık yaşamımda hiç sevilmemiş ve hep reddedilmiş olmamın omuzlarımdaki ağırlığıyla başladım 2021 e. dedim, bu yıl bunu da yaşayacam; bu yıl bir kız arkadaşım olacak, bir sevenim olacak, kendimi değerli hissedecem. sonra biraz zayıfladım. temmuz ayında memleket dönüşü yolda bi kızla tanıştım, 40 50 dk konuştuk numarasını aldım. konuşmaya başladık, herhalde oluyor dedim, olacak dedim, olmadı. yine küstüm . kendime, kaderime, bütün kırgınlığım sevilmemişliğime, hüznüm kabul edilmeyişime... üstelik gerçekten de sevilmeye ihtiyacım varken... yine vazgeçtim herşeyden. yaklasık 30 kilo vermiştim. herşeyi bıraktım. mücadele etmekle asla birinin gönlüne giremeyeceğimden emin oldum. birilerinin beni sevmeyeceğinden emin oldum. "özür dilerim zayıflamak uğruna vazgectiğim yemeklerden" deyip tekrar başladım yemeye. 15 kilomu geri aldım ama yine de sevilmedim. bir gün bir kadının beni seveceğini asla düşünmüyorum. bir gün bir sevgilim olacağına inanmıyorum ve malesef bir yuva kurabileceğime de. aslında en çok hakeden benim. sizler tanımıyosunuz beni ama gerçekten çok duygusal ve sevecen bir bireyim ben. sadece kadınlar sevmiyor beni. ve ben bununla yaşıyorum. keşke yaşamasam... ama henüz yeterince cesur değilim. 2021 bitti, artık 2021+1 deyiz. ben artık hayal kurmuyorum. kuramıyorum. olsun belki 2023 ü görmek nasip olmaz. umudum var. yeni yıldan ümidi olan herkese güzellikler diliyorum

2021 yılı hedeflerimden birisi de bir gönüle girmekti... , 29 yıllık yaşamımda hiç sevilmemiş ve hep reddedilmiş olmamın omuzlarımdaki ağırlığıyla başladım 2021 e. dedim, bu yıl bunu da yaşayacam; bu yıl bir kız arkadaşım olacak, bir sevenim olacak, kendimi değerli hissedecem. sonra biraz zayıfladım. temmuz ayında memleket dönüşü yolda bi kızla tanıştım, 40 50 dk konuştuk numarasını aldım. konuşmaya başladık, herhalde oluyor dedim, olacak dedim, olmadı. yine küstüm . kendime, kaderime, bütün kırgınlığım sevilmemişliğime, hüznüm kabul edilmeyişime... üstelik gerçekten de sevilmeye ihtiyacım varken... yine vazgeçtim herşeyden. yaklasık 30 kilo vermiştim. herşeyi bıraktım. mücadele etmekle asla birinin gönlüne giremeyeceğimden emin oldum. birilerinin beni sevmeyeceğinden emin oldum. "özür dilerim zayıflamak uğruna vazgectiğim yemeklerden" deyip tekrar başladım yemeye. 15 kilomu geri aldım ama yine de sevilmedim. bir gün bir kadının beni seveceğini asla düşünmüyorum. bir gün bir sevgilim olacağına inanmıyorum ve malesef bir yuva kurabileceğime de. aslında en çok hakeden benim. sizler tanımıyosunuz beni ama gerçekten çok duygusal ve sevecen bir bireyim ben. sadece kadınlar sevmiyor beni. ve ben bununla yaşıyorum. keşke yaşamasam... ama henüz yeterince cesur değilim. 2021 bitti, artık 2021+1 deyiz. ben artık hayal kurmuyorum. kuramıyorum. olsun belki 2023 ü görmek nasip olmaz. umudum var. yeni yıldan ümidi olan herkese güzellikler diliyorum

Zorlayamazsın, neden diye soramazsın sadece sevilmezsin ve konu kapanır… İnsan nasıl nedensiz seviyorsa öyle de nedensiz sevemiyor dersin. Aklındaki şüpheleri sonlandırırsın çünkü sevilmek sürekli sorgulanırken, sevilmemek kesindir şüpheye yer bırakmaz.