savaş

pc veya ps oyunu değildir. yıkım ve yokoluş sunar.

sizi şöyle alalım >> (bkz: barış)

"savaş kazanmak amacıyla yapılmaz, aksine savaşın sürekli olması istenir. toplumdaki hiyerarşinin sürmesi ancak yoksulluk ve cehalet temeli üzerinde sağlanabilir. savaş başlatma çabası her zaman için, asıl olarak, toplumu açlığın eşiğinde tutmak için planlanır. savaş, egemen grup tarafından kendi vatandaşlarına karşı yürütülür ve bu savaşın amacı zafer kazanmak değildir. aksine toplumun mevcut yapısını sağlam tutmaktır." george orwell

ilkokulda hocamız derdi; "savaşta asla kazanan olmaz. kazanan olarak gördüğünüz taraf bile zayiatlar verir. onlarında yaraları olmuştur. kayıpları kadar. ve hep olacaktır da..." tanım: kazananın da kayıplar verdiği gerçeğinin daima oluşu. barışın zıt anlamlısı.

*** atandan kalmış olan kılıcı iyi bile, onu bütün gücünle vuracaksın çağında. savaş….. bunun tadını ey türk sen bulamazsın, ne sevgili yanında, ne baba ocağında. savaşmaktan kaçınır, kim varsa alnı kara; kan dökmeyi bilenler hükmeder topraklara… kazanmanın sırrını bilmiyorsan git, ara, “çanakkale” ufkunda, “sakarya” toprağında. *** (bkz: hüseyin nihal atsız - türk gençliğine)

savaş sırasında yaşanan hiçbir olayı aktaramıyor bu kelime. savaş kelimesi savaşın ne demek olduğunu aktaramıyor. bir çocuğun annesi karşısında ölmesini aktaramıyor. bir annenin çocuğu karşısında öldürülmesini peki? tabii ki hayır. bir babanın kızı karşısında öldürülmesini aktaramıyor. peki bir kızın babası karşısında tecavüze uğramasını? tabii ki hayır. yetim kalmış çocuklar, dul kalmış anneler, sevgilsini kaybeden insanlar, bir uzvunu kaybeden insanlar veya iki uzuv belki daha fazla.. yitik bir şehir, umudu kırılmış bir halk, insanların gözleri içindeki o korku bakışları.. sen ne lanet bir kelimesin ki savaş, kendini, telaffuz edilirken hiç ele vermiyorsun. çok basit bir şey seni telaffuz etmek.. "savaşalım şunlarla hadi" çok basitlan kafayı yicem.. kelimeler harbiden bazı anlamlara gelmiyor amına koyayım. içi boşaltılmış lan bu kelimenin, bu kelimeyi telaffuz etmekten korkmalıyız arkadaş. bu siyasetçiler nasıl olurda alırlar savaş kararını belki iki yudum petrol yüzünden.. biz ırak savaşına nasıl ortak olduk? libya'ya nasıl girdik? son olarak niccolo machiavelli'nin canı cehenneme.

arkadaşlar öyle milliyetçilik ruhunuz ve türklük genlerinin verdiği savaşma isteği ile savaşalım yazıyorsunuz,söylüyorsunuz da savaş öyle düşündüğünüz gibi bir şey değil. işin ucunda ölüm var,tanıyıp tanımadığınız herkesin katledilmesi var ki lanet olsun günümüzde savaşlar eskisi gibi kurşun bulunduran silahlarla olmuyor. işin ucunda nükleerler var işin ucunda doğmamış çocuklarınızı bile öldürecek silahlar var,işin ucun da yaşanacak evreni yok edecek şeyler var.

"savaşı kapitalistler planlar, aptallar başlatır ve masumlar da ölür." diye bir söz vardı galiba herşeyi açıklıyor.

savaşı öğrenin, yetmiyor barış!

çocuklar var,uçak geçtiğinde sevinmeyen...

sesteş bir kelimedir. literatürdeki anlamı gerçeği tam anlamıyla yansıtmaz. zira savaş; zenginler için fırsat, komutanlar için onur, fakirler için ölüm demektir. çünkü; savaşları kapitalistler planlar, silah tüccarları organize eder, aptallar başlatır ve masumlar ölür.

Her ne kadar vahşet içerse de, seks ile birlikte hayatın bir parçası olan gerçektir. Evrimseldir. Yani doğamızda vardır. Neslin devamını içerir. Tarih, silinen ırk ve milletleri yazmaktadır. Üstelik hakikat, yazılandan çok daha fazladır. Geçmiş yıllarda, savaşı engellemek için bir dizi önlem alınmış olsa da(Olimpiyatlar, BM, Milletler Cemiyeti), hiçbir önlem buna engel olamamıştır. Muharebeden farklıdır. Muharebe, olur ve biter. Tıpkı boks müsabakası gibi. Lakin savaş farklıdır. Bir çok tür savaş vardır. Ekonomik, ticari, siyasi ve sıcak... Savaşlar bazen bir dizi muharebeyi içerebilir. Hatta bazen yıllar sürebilir. Savaşan halk da olabilir, profesyonel askerler de. Bu durum; devlet stratejisine, bulunduğu jeopolitik konumuna, nüfusuna ve çatışma bölgelerine yakınlığı gibi bir dizi faktöre bağlıdır. Savaş aletlerini devletler ve özel şirketler üretebilir. Bilinenin aksine, savaş sanayii kar marjı yüksek bir kalemdir. Ayrıca; gelişen teknolojiyi de savaşlara borçluyuz. Arabalarda kullanılan head up display'ler, internet, jet motoru, GPS ilk aklıma gelenler mesela. Savaş, sürekli bir değişim ve gelişime ihtiyaç duyar. Çünkü bulunan hiçbir silah, üstünlüğünü uzun süre sürdüremez. Mesela tanklar; ilk çıktığından çaresiz bir ölüm makinesi idi. İnsanları diri diri çiğnerlerdi. Sonra anti tank silahları bulundu. Karşılığında zırhlar kalınlaştı. Gelişen teknoloji, anti silahların yanındaydı. İsterseniz, çeçen savaşında rus tanklarının madara oluşunu izleyebilir. (Gerilla, merilla. Oldu mu, oldu.) Peki sonra... Şimdi de tanklara aktif savunma sistemleri yerleşti. Savaşta her şey silah demek değildir. O silahları kullanacak askerlerin, silahların bakımlarını yapacak personelin, o askerleri yönetecek komutanın, o komutana emir verecek Kurmay'ın eğitimi çok ama çok hayatidir. Yani oturmuş bir savaş geleneği ve Kurmay Ekolü gereklidir. Bu yüzden Ruslar, Türkler ve Almanlar savaşabilir, lakin Araplar savaşamaz. Ayrıca; savaşın kazanılmasında sıcak çatışmadan çok; Lojistik destek, ekonomi ve motivasyon önemlidir. Lojistiğiniz iyi olmazsa, bildiklerinize ikmal yapamazsınız ve kaybedersiniz. Tıpkı Alman'ların Rusya'da kaybettiği gibi. Ekonominiz kötüyse; iç ve dış borçlanmalarınız yeterli değilse, savaşı gerektiği kadar sürdüremezsiniz. Çünkü savaş, savaş ekonomisini beraberinde getirebilir. Ve son olarak moraliniz yoksa, askerleriniz savaşmaz. Bu kadar basit. Son olarak; çatışma bölgelerini önceden kestirmek isterseniz, satılan silahların miktarına ve nereye satıldığına bakın. Örnek vermek gerekirse; Son bir kaç yıldır Mısır'ın aldığı silahları buraya yazmaya kalksam, başka bir şey yazamam. Tanklar, gemiler, uçaklar... Ya da Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan. Bir silah varsa, mutlaka kullanılır. Çehovvaari bir tutum oldu ama, olsun. Velhasıl kelam; yakın zamanda Kuzey Afrika ve Ortadoğu odaklı çatışmalar yaşanabilir. Evet, Suriye de listemde. Ülkemizin ve siyasilerin bu süreçte çok dikkatli adım atmaları gerekiyor. Siz sanıyor musunuz ki, S-4oo'ler pandemi münasebetiyle çalışmıyor? Değişen bu konjüktür gereği; alımı düşünülen lakin ambargoya uğrayan ve dışlandığımız bir dizi projeye geri dönüşümüz bile olacak. Mesela; son gelişmeler, F-35 projesi kapsamında yapılan üretimlerimizin 2o22 sonuna kadar süreceğini bildirmekte. Neden bu süre sürekli uzatılıyor? Hepsinin bir nedeni var. Biraz da siz değerli dostlarım için, naçizane öneriler vereyim. Yatırımlarınızı doğru yönetin canlarım. Herhangi bir sıcak çatışma, dünyanın neresinde gerçekleşirse gerçekleşsin, ne yazık ki, döner bize girer. Dikkatli olun ki, kriz zamanlarını güçlenerek atlatın. Evet, bu biraz şerefsizce gelecek ama, her kriz ciddi bir yatırım fırsatıdır. Tabi ayaktaysanız.

--- alıntı --- savaşın amacı öldürmektir, savaşın araçları casusluk, ihanet ve ihanetin teşvik edilmesi, halkın malının mülkünün yağmalanması, halkın soyulması ya da ordunun yiyecek ihtiyacı için ürünlerinin çalınmasıdır; savaş kurnazlığı denilen yalan ve aldatmacadır; askerlik dünyasının gelenekleri özgürlüğün olmaması, yani disiplin; aylaklık, cehalet, gaddarlık, sefahat ve sarhoşluktur. buna rağmen askerler herkesin saygı duyduğu, üst bir sınıftır. çin hükümdarı hariç bütün hükümdarlar askeri üniformalar giyer, en büyük ödül en çok insanı öldürene verilir... askerler, yarın bizim de yapacağımız gibi birbirini öldürmek için karşı karşıya gelirler, on binlerce insanı öldürürler, sakat bırakırlar, sonra çok insan öldürdükleri için şükran ayini yaparlar, ne kadar çok insan öldürmüşlerse o kadar çok hak ettiklerini düşündükleri zaferlerini ilan ederler. --- alıntı --- savaş ve barış - lev nikolayeviç tolstoy

Habil ile Kabilden beri süregiden bir kan var. Bazen oluk oluk, bazen boğucu, bazen de ağır... İşin başladığı yerde, iki kişi ile yapılan çatışma, toplumlaşma ile farklı bir biçim kazanmıştır. Bir çok toplumda, fiziki uygunluk olarak erkeğe verilen bu görevde iki yol var. İlki, pofesyonel askerlik. İkincisi de vatandaş asker modeli. Profesyonel askerlik, genelde statükonun güçlü olduğu yerlerde gözlenir. Ordular toplanır, savaşır, yenilen çekilir, yenen galiptir. Bu savaşlar bazen yüz yıl sürer, bazen de iki saat. Emperyalizm ile savaşlar da şekil değiştirmiştir. Önceleri profesyonellik gerektiren askerlik, trench(siper) savaşlarının gelişimi ile, insanı tüketilecek bir kaynak konumuna itmiştir. Burada verilebilecek en keskin örnek, 1. Dünya Savaşıdır. Yüz sene önce, profesyonel bir ordu ile yürüyen, ülke içinde de devamlılığın ve üretimin sürdüğü bir Almanya'da, durum kaynak tüketimine dönmüştür. Savaş siperlerden önce, uygunluk ve fiziksel güç olarak görülüyor olsa da, gelişen teknoloji ve değişen savaş koşulları sonrasında piyade kavramına dönüşmüş, bir kişinin hareketi yerine, yüzlerce hatta binlerce insanın aynı anda aynı şeyi yapması ile farklı bir konuma evrilmiştir. Belki bir ara, geçmişten günümüze savaş tiplerini anlatan bir entry girerim.

dünyanın en aptal olayı. siktiğimin insanlarının diğer siktiğim insanlarından daha güçlü olma çabalarının bir sonucudur. ama riyakarlığım yine çarpıyor yüzüme. savaşarak ölmek istiyorum bazen. belki o zaman bu denli ölmeyi beklemem. belki bir şeyler kopar içimde ve yaşamayı tekrar isteyebilirim. belki tekrar çalıştırabilirim bu varsayımsal ruhun yıllar önce durmuş kalbini. kim bilir? bazen çok bencil insan. çok umursamaz. bazı şeylere sahip olduğunu kaybettiğinde anlamak klişesi kadar saçma. ben o oyuncağımla oynuyordum aq.

Bazı türk insanının savaşa bakış açısı beni benden alıyor. Yok neymiş suriyeliler gibi savaştan kaçmazlarmış da bak ukraynalılar kaçmıyormuş da hiçbir ukraynalı türkiye'de değilmiş de(daha yeni başlamış bir olay ve suriye gibi kara sınır komşuluğumuz yok) yok vatan millet sevgisiymiş de ölürse de gitmezmiş de aman aman binbir çeşit cahil söylemleri. 2 sokak arkana bomba düşünce arkanda kimi bıraktığına bile bakmadan kaçıyor musun kaçmıyor musun görelim bakalım. Ne kadar meraklısınız savaşmaya. 15 temmuz misali bina tepesinden levyeyle f-16'nın üstüne atlamaya çalışırsın karşiim aynen. Bordo klavyelerimizle tank, tüfek, uçak gözetmeksizin hepsini indiririz biz. Türküz bi kere ağbii. damarlarımızdaki kan borumu yani 40 kişiyle çin basan ataların torunuyuz xd sivil halkın savaşta yeri yoktur, elbette kaçacak. lütfen şu saçmalıklarınızı bi kesin ya.

İnsanların öldüğü hiçbir dava haklı değildir.

Dünyanın kuruluşundan itibaren yapılan bütün savaşları saçma ve gereksiz buldum. Neden amk, şu koca dünyada neyi paylaşamıyorsunuz ? Sanki ölümsüz olmuşlar da dünyayı yönetme savaşı veriyorlar. Dünya senin olsa ne olacak, kaç yıl sende kalacak aq. Ayriyetten bi sorunun varsa siktir git sen savaş niye milletin çocuğunu, eşini, babasını yolluyorsun. Senin ego savaşın için insanlar canından olmak zorunda mı ?

zaruri olduğu müddetçe meşrudur, şu ayarda yorumlar yapmayın reca ediyorum... (bkz: si vis pacem para bellum)

yokluğunda şu; (#1817266) yaklaşımı daha kolay benimsiyorum. varlığında ise bazen zorlanıyorum.

İçim acıyor link Aklıma life is beautiful filmindeki çocuk geldi. Guido’nun oğluna esir kampının ve savaşın bir oyun olduğunu söylemesi; oğluna oyunu başarıyla tamamlarsa ödül olarak çok istediği bir oyuncak tanka kavuşacağını söylemesi falan …

Savaş iyi bir şey değil ama Ortadoğu'da yaşanan onca şeylere sessiz kalan dünya bunun bedelini ödüyor şuan. İsrail Filistin'i vurunca ses cikarmayanlar, Suriye, mısır, ırak, Libya ve daha nicesine sessiz kalanların gün gelince sıra kendilerine geleceğini hesaba katmadilar. Hadi şimdi birbirnize demokrasi insan özgürlüğü verin amk.

Seyir halindeki sivil aracın üzerinden içinde insanlar olduğu bile bile tankla geçmek değildir kesinlikle.

Dünya tarihinde savaşsız geçen çok az bir zaman dilimi olduğuna inanıyorum, zira dünyanın ayakta kalması için ekonominin bu şekilde hareketlendirildiği gerçek, Ateşi bulduktan sonra gelişmeye devam etmeyecektik.

İnsanın yaptığı en büyük hata. Ne güzel demiş şair: " Burası Dünya! Ne çok kıymetlenirdik oysa bir tarla idi ekip, biçip gidecektik"...

Kazananı olmayan şeydir savaş.

Birçok kişinin dilinde "savaşın kazananı yoktur" diye bir söylem dolanıyor. Çok insani bir düşünceyle söyleniyor ama doğru olmadığını düşünüyorum. "Kime göre?" Ve "neye göre?" Soruları buradaki bakış açımızı belirleyecek şeylerdir. Teknolojinin gelişiminin en büyük tetikleyicisi savaşlardır. Tabii burada teknolojinin gelişimini kazanç olarak görmeyen bir bakış açısı üretmek de mümkün fakat aksi düşünceyle hareket ediyorum. Örneğin uzay konusuna baktığımız zaman temelinde bir savaşın olduğunu görüyoruz. Belki bu temelin gelişimi öyle boyutlara gelecek ki birkaç nesil sonra insanlık kendini başka bir gezegende yaşarken bulacak. Yine buradan da bir kazanan olmadığını söyleyebileceğimiz senaryolar türetebiliriz, her şey mümkün. Başka bir örnek ise robot teknolojisi. Robot teknolojisinin en popüleri olan boston dynamics'in rakibi diyebileceğimiz ghost robotics üzerinden bir örnek göstermete çalışacağım. Türlü türlü hayallerde robotların kullanımını düşleyebiliriz. "Ya keşke odamı benim yerime toplayacak biri olsa" basitinden güzel bir örnek olur. Gelecekte robotların sağlayabileceği bir hizmet olabilir. Lakin işin özüne baktığımızda yine savaş yatıyor. İnsan gücünün kullanımı yerine telafisi mümkün ve daha etkili mekanizmaların kullanılması hedefleniyor. Ghost robotics demiştik ya, işte tam bu noktada kullanıma başlanan robotların üretimini yapıyorlar. Abd sınırlarında robotlar nöbet tutmaya başladı. Yani böyle örnekler çoğaltılabilir. Evet savaşın geriye götürmüşlüğü de çoktur ama gelişime katkı sağlamışlığı da çoktur. Şu an benim bu entriyi girdiğim telefonun temelinde bile savaş teknolojisi yatıyor. Ve biraz düşündüğünüzde günlük hayatta kurduğumuz cümlelerde bile birçok "savaş kazancı" görebiliriz. Eh, bir insan olarak keşke savaşlar olmasa diyorum tabii ama savaşın kazananı yoktur da diyemiyorum. Kesinliğinden emin olduğum şeyse savaşın kaybedeni her zaman bizleriz :)

Rusların kievi bu gece balistik füzeyle vurduğunu iddia ediyorlar. İşin rengi gerçekten değişiyor