linkin park’ın en sevdiğim şarkısı.
hayatını anlatan şarkı ne diye soracak olursanız numb derim. hayatının fon müziği ne olsun derseniz yine numb derim.
on dört yaşımdayken dinlemiştim ilk kez ve chester “ı become so numb ı can’t feel you there!” dediği anda hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım. elbette anlamını bilmiyordum ama içimde bi şeyler alev almıştı.
tabii sonra anlamını da öğrendim.
“istediğin gibi olmaktan yoruldum
yeraltında inançsız kalmış gibi hissediyorum
benden ne istediğini bilmiyorum
ayaklarının altında yürümenin baskısı altındayım
(akıntıya kapıldı, sadece akıntıya kapıldı)
attığım her adım sana göre başka bir yanlış!
o kadar hissizleştim ki seni fark edemiyorum
o kadar yoruldum ki, ne hale geldiğimi fark ettim
tek istediğim daha fazla benim gibi, daha az senin gibi olmak!
beni boğduğunu göremiyor musun?
kontrolü kaybetme korkusuyla daha çok sıktığını?
çünkü benim olabileceğimi sandığın her şey
dağılıp gitti gözlerinin önünde
attığım her adım sana göre başka bir yanlış!
ve harcadığım her saniye, dayanabileceğimden daha fazla!
o kadar hissizleştim ki seni fark edemiyorum
o kadar yoruldum ki, ne hale geldiğimi fark ettim
tek istediğim daha fazla benim gibi, daha az senin gibi olmak!
ve biliyorum, başarısız olabilirim
ama biliyorum
birileri seni kırdığında sen de benim gibiydin!
o kadar hissizleştim ki seni fark edemiyorum
o kadar yoruldum ki, ne hale geldiğimi fark ettim
tek istediğim daha fazla benim gibi, daha az senin gibi olmak!“
ah chester, bazen neden intihar ettiğini anlıyorum. bazen intiharın korkaklıktan değil de cesaretten meydana geldiğini anlıyorum. bazen ölümün kurtuluş olduğunu, intihar etmenin umutsuzluktan değil umuttan kaynaklandığını düşünüyorum.
gittiğin yerde huzur bulmanı dilerim.