müptezeller

yeni bir emrah serbes kitabı. 21 ekim'de iletişim yayınıyla çıkıyor. bekliyoruz efenim. --- spoiler --- yaz biter, güz biter, hep kış gelir. --- spoiler ---

sevdiceğim iki sene aradan sonra kitap çıkarıyor. sabırsızlıkla bekliyorum. --- kapak arkası --- "üzülme baba," dedim, "alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. çalışır ederiz, yine alırız. ben de çalışırım bundan sonra, söz, alırız bir ev daha." "ona üzülmüyorum ki ben," dedi babam. "her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. bak, uçup gitti elimizden balon gibi. keşke seni ağlatmasaydık çocukken. keşke sana o akülü arabayı alsaydık." güzel olmak isteyen alkolikler, berduşlar, kardeşler… zembereği boşalmış hayat memat ezberleri, tek gözlü geceler. yeraltının karın gurultusuna, belalı bir gündüze sarılan cuaralar. müptezeller, uğultuların, yoksunluğun ve kaybeden delikanlıların romanı. lime lime, ufalanarak. emrah serbes, kenarların soluğunu, dünyaya katlanamayan, kendine gömülen çocukları haykırarak anlatıyor. yaz biter, güz biter, hep kış gelir. --- kapak arkası --- incelemek için ilk sayfalarını okumak isteyenler için

raflardaki herini aldı. ehe bana hediye etmek isterseniz link

uzun süredir beklediğim bir kitaptı açıkçası kısa olması biraz canımı sıktı ama yine de emrah serbes'ten yeni bir kitap olması çok mutluluk verici bir şey. kitap hakkında spoiler vermek istemiyorum o yüzden derine inmeyeceğim fakat hakan günday gibi emrah serbes'te eski yarattığı karakterleri bu kitapta unutmamış, ufakta olsa yer vermiş bence. uzun lafın kısası hiç düşünmeden temin edebilirsiniz. şiddetle tavsiye edilir.

deliduman kitabiyla ikisini okumadim digerleri guzeldi tavsiye ederim

emrah serbes (sonunda t yok) türkiyenin başına gelmiş gelebilecek en iyi yazarlardan biridir. kalemi sağlam kurşun geçirmezdir. erken kaybedenler'i açar açar okurum sıkmaz, insanın canını sıkmaz. alamadım henüz ama nejat işler'in kitabıyla birlikte alacağım.

hala emrah serbesin ucuz edebiyatını okuyan var mı ya ? no ofans

geçen gün aldım bakalım kısa zamanda gene gelirim buraya

hala al(a)madım. çünkü fakirlik. :(

dün bitirdim sonu beni pek tatmin etmedi,yada son 10-15 sayfada okuduklarım sonu değişik bitecek lan galiba duygusu uyandırdığı içindir.ama güzel kitaptı farklı bi tad bıraktı bende

bir emrah s. kitabı. afili filintalardaki afili parçaları altı yedi sene önce bende "oha lan!" hissi uyandırmıştı. ve heyecanla kendisini takip etmeye başlamıştım. çok üzmüştü beni çünkü yakıyordu içimi yazdıkları. o zamanlar çok fazla okuyan birisi değildim. sadece okuyan birisiydim. onunla beraber biraz daha fazla okuyan birisi olmuştum. ve beni daha fazla okuyan birisi haline getirerek kendisi kaybetti. çünkü "oha lan!" dediğim yazılarının bazılarının eskiden birileri tarafından yazıldığını görmüştüm okudukça başkalarını. baya bir araştırmaya girip intihal yaptığı yazılarını neredeyse ezberlemiştim. canım acımıştı, çünkü bu olmamalıydı. fakat olması gereken her zaman olur. popüler kültür için iyi bir yazar olarak yer alacaktır kendi nezdimde. ancak edebiyat için o kadar da "oha lan!" kategorisine giremeyecektir yine benim için. başkaları farklı düşünebilir. müptezeller'e gelecek olursak... erken kaybedenler ile kıyaslanabilir. ancak bu kıyaslamada müptezeller ilk raundda yere serilir. erken kaybedenler'deki o diyaloglar metaforlar burada da olsun diye zorlamış kendini. evet yer yer güzel şeyler var ancak çok sırıtmış. "dur şuraya da süslü bir şeyler yazayım" gibi olmuş. kitap kötü değil, ancak serbes beni kaybetmeye devam ediyor. ha onun için ben kimim ki değil mi? olsun, bir okur bir okurdur. bir şey daha söyleyecektim unuttum.

bursum yatar yatmaz alacağım kitap.

emrah serbes'in bizzat hediye edip imzaladığı bir adet mevcut. bugün basladim. sevmem emrah serbesi. kısa bi kitap, düm düz hiç bi edebi değeri yok. 10 üzerinden 2.

hicbir edebi degeri yok diye önyargıyla yaklaştığım kitap, kitapligimda bir adet mevcut su an en yakin zamanda okuyucam. sanki dunya klasikleri okuduk da ne olduk edebi degeri de olmayiversin

dünya bunlarin yüzü suyu hürmetine dönüyor.

Emrah Serbes’in 2016 yılında çıkan romanı. Arka kapağında konusu çok güzel ifade edilmiş aslında. “Müptezeller, uğultuların, yoksunluğun ve kaybeden delikanlıların romanı. Lime lime, ufalanarak.” Gerçekten okuyucuya da hissettirdiği bu. Okurken hiç dahil olamayacağım ya da yaşadığım hayatla alakasız bambaşka bir dünyanın tam ortasında buldum kendimi. Kitabın içine girdiğinizde umutsuzluk hissi sizi büsbütün sarıyor. Çoğu yerde böyle içimin ciddi anlamda sıkıldığını hissettim. İnce eleştirilere yer veren Emrah Serbes, kitaba kendinden bir şeyler katmış gibiydi. Sanki bir yere kadar onun hayatını okuyor gibi hissettirdi. Kitabın içinde geçen “ya yazar olacağım ya katil” cümlesi kulağımda ‘emrah serbes sonunda t yok’ çınlamalarına sebep oldu. Birebir benim kulağıma söyledi sanki. Kitabı genel anlamıyla beğendim ama sonu pek beklediğim gibi değildi. Yazar istediği sonu bilmiyormuş ya da yazıp çöpe atmış bize alternatif sonu vermiş gibi geldi bana. Yine de çok başarılı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okumamış olanlara tavsiye ederim. --- spoiler --- “Üzülme baba,” dedim, “alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. Çalışır ederiz, yine alırız. Ben de çalışırım bundan sonra, söz, alırız bir ev daha.” “Ona üzülmüyorum ki ben,” dedi babam. “Her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. Bak, uçup gitti elimizden balon gibi. Keşke seni ağlatmasaydık çocukken. Keske sana o akülü arabayı alsaydık.” --- spoiler ---