kıbrıs

tarihin her döneminde stratejik öneme sahip olmasına karşın günümüzde pek ehemmiyeti yok bence. (bkz: kuzey kıbrıs türk cumhuriyeti)

akıllara pokeri getirir.

bir dönem ünlülerin sürekli gidip kumarda battıkları yavru vatan. hala batan vardır herhalde ben bilmiyorum.

trafiğin soldan aktığı ada ülkesi.

yerli otomobil üretmişler ve 2018'de seri üretime geçeceklermiş.. yakın doğu üniversitesi inovasyon merkezi ve ar-ge ekipleri ile otomotiv mühendisliği bölümü tarafından yıllar süren çalışmalar sonucu ortaya çıkan ilk yerli otomobil günselgörücüye çıktı. kuzey kıbrıs türk cumhuriyeti'nde üretilecek olan ve merakla beklenen ilk yerli otomobil olan 'günsel' müsiad expo fuarı'nda tanıtılıyor.

kara sularındaki (bizim içinde bulunduğumuz) gerginlik zaman zaman dinse de hiçbir zaman bitmemiş ve muhtemelen hiç bitmeyecek bölgedir. çünkü kıbrıs, akdeniz ya da ege'ye en ufak bir taş at, anında bilmem kaç tane onun bunun çocuğu başlıyor sataşmaya. canını sevdiğimin memleketi be.. doğuya odaklansan batı, batıya odaklansan doğu karışıyor. "erkekseniz teker teker gelin lan!" desen ne fayda? bunlar düşene tekme atmayı ata sporu bellemiş tayfadan.. son gerginlik; link

son zamanlarda sinirime dokunan konudur. kıbrıs harekatı sonrası türkler ile yunanlar ayrı bölgelere çekilmiş ve ayrı devletler gibi davranmaya başlamıştır. ancak dünya ülkeleri tarafından ne türkiye ile birleşmesi ne de yunanistanla birleşmelerini sitemedikleri için ada ya tek ülke olucak yada 2. ülkeyi tanımıyoruz politikası ile kuzeyde kalan tükr bölgesini devlet olarak kabul etmemektedirler. peki bu 70 lerde olup bitmiş bu olay beni şu aralr neden deli ediyor. çünkü bu tanınma reddi yüzünden KKTC dış ticaretini sadece türkiye ile yapabiliyor ve tek dış geliri kumarhaneler ve oteller olup onlara da sadece türkler gidebiliyor. yani bildiğiniz ekonomic olarak felç durumda. peki bu olaya bir çözüm var mı? dünya ülkelerinin bu konudaki yorumu "birleşirseniz sizi de devlet olarak tanımış oluruz". mantıklı mı? eğer birleşmeyi reddeden iki taraf da acı çekiyorsa mantıklı. peki iki taraf da acı çekiyor mu ve iki tarafın birleşme hakkındaki yorumları neler?sorun işte burda başlıyor yunan tarafına karşı herhangibir yaptırma uygulanmıyor yani onlara dokunan hiçbirşey yok. ve son yapılan birleşme hakkındaki seçimde ise %75 red kararı veren yunan tarafı %60 birleşelim diyen türk tarafı. sonuç türkler birleşmek istiyor yunanlılar reddediyor ve tüm dünya ülkeleri bu karar yüzünden türk tarafını cezalandırıyor. kendi yorumlarımı eklemeden siz benim yerimde olsanız bu kararı veren insanlar hakkında ve bunu çözmek için bir adım bile atmayan türkiye yada tunanistan hakkında ne düşünürdünüz?

şivesini (ağzını) sevdiğim yer. bir kıbrıslı konuşsun sabaha kadar dinlerim yani çok güzel.

bir buçuk yılımı geçirdiğim ülke. lefkoşa'nın, haspolat'ın, hamitköy'ün, gazimağusa'nın, girne'nin, her yerini yürüdüm. heeer yerini. zaten ya otostop çekcen, ya da tabana kuvvet. yeri geldi otostop çektik, yeri geldi yürüdük. güzel memleket. kültürü, insanları vs. izmir'e benziyor ilginç bir şekilde.

her zaman izmir dışında nerde yaşamak isterdim diye düşünürüm. cevabım çoktan belliymiş aslında. kıbrıs. iki yıla yakın yaşadım orda. çok severim. çok üzücü anılarım da vardır ama severdim ben orayı. sokaklarını, insanlarını. nefes alabildiğimi hissettiğim nadir yerlerdendi, nedense. izmir'e döneceğim gece, ki kıbrıs'a geri dönüşüm planlanıyordu, başımı kaldırıp yıldızlara bakmıştım. hiç unutmuyorum o geceyi. saat bire geliyordu. haspolat'ydım. bir yaz gecesi. yıldızlara bakarken, kıbrıs'ta son kez gökyüzüne baktığımı, ve izmir'e gittiğim anda oraya geri dönemeyeceğimi biliyordum. hissetmiştim. ama içimde yine bir his var ki, ben yine bir gün oraya döneceğim. nasıl ve ne zaman bilmiyorum ama biz bir gün seninle tekrar görüşeceğiz, o tozlu ve sıcak yollarınla yeniden buluşacağız sevgili kıbrıs.