doğada değişime en çok eğilimi olan canlıdır.
neden mi?
çünkü; doğada düşünme yetisi bulunan tek canlıdır. düşünebilen bir varlık değişmez mi?
elbette değişir. bırakın bir günde değişmeyi, bir dakikada bile her şey değişebilir. kimisi iyi anlamda, kimisi kötü anlamda...
bazıları kendini geliştirerek değişir, bazıları da tam tersine kendini dibe çekerek.
gelişmek için herhangi bir şey yapmayanlar, oldukları yerde sayanlar da kendilerini dibe çekenler arasındadır.
çünkü; dünya, politika, ticaret, insanlar, teknoloji vs. hayatın her ortamında her şey değişip gelişiyor.
kişi böyle bir ortamda kendini geliştirmezse, sadece olduğu yerde durup beklerse, diğer her şeyle arasında olan fark günden güne artarak açılır.
diğer her şeyin/herkesin gelişip, yükselmesi/yücelmesi olmasa bu fark açılmaz.
ama böyle bir şeyin ihtimali bile yok.
(bkz: değişmeyen tek şey değişimin kendisidir.)
peki hedefi olmayıp boş boş yaşayan, ailesine bile önem vermeyen, küfürbaz ve ne söylediği bile belli olmayan, insanların kötülüğünü isteyen insanlar hangi gruptadır?
ya da hedefi için her gün bir şeyler yapan, ailesine önem veren, insanlara saygılı, ne söylediğini bilen insanlar hangi gruptadır?
hangi kategoride olmak daha iyi?
hakkınızda "ne kötü bir adam, çok tembel, elinden bir iş gelmez, onunla asla muhatap olmaya gelmez." diye mi düşünülse daha iyi olur?
yoksa; "ne kadar iyi bir insan, kibar, çok çalışkan, hoşsohbet sahibi." diye mi düşünülse daha iyi?
yaradan bizlere düşünebilme yetisi vermiş; iyi ve güzel olan şeyleri kendimize huy edinelim diye.
bize kutsal kitaplar göndermiş bu yüzden. bütün bunlara rağmen hala kötüyü örnek alışımız da yaptığımız en büyük ahmaklık.
neyse konuyu dağıtmaya gerek yok. değişim demiştim. sonra "düşünebilen varlık." dedim insanlar için. evet işte onlar bugün beğendiğini yarın beğenmezler. dün beğenmediğini de bugün beğenebilir.
peki hayvanlar öyle mi?
misal; köpek kediden hoşlanmıyorsa her zaman hoşlanmayacak demektir, bu değişmez.
peki ya bitkiler öyle mi?
hayır! onlar da öyle değil. çiçekler suyu dün olduğu gibi bugünde sever. onlarda değişir ama elinde olmadan, bilinçli bir şekilde değişmezler. insanlar gibi düşünme yetileri yok çünkü. sadece belirli bir çerçeve içinde değişebilirler, daha da fazla değişemezler.
yoksa; uzun tüyleri olan bir köpeği tıraş ettirirsin görüntüsü değişir. ya da çiçeğe su vermezsin, solar.
dikkat edin; bu değişimler bile insanoğluna bağlı.
ben mesela; hazır sütlü tatlı yerdim neredeyse her gün, oysa şimdi yemiyorum. artık her gün tatlı yemek istemiyorum.
çocukken kısa saçlı olmayı severdim. liseye başladığımda uzattım saçlarımı. hala kurt cobain gibi geziyorum ortalıkta.
şu an yazdığım yazıyı şu an beğeniyor olabilirim ama belki yarın beğenmeyeceğim?
konuya başka bir yaklaşım yapalım;
neden evlenen insanlar olduğu kadar boşananlar da var?
bunun nedenlerinden biri; tarafların eşine karşı beğenisinin azalması değil mi?
bazı kişilerin beğenisinin azalmasında, önceden kendine iyi bakan eşinin sonradan kendini boş vermesi de olamaz mı?
tabi bunun tam tersi de var; sevmeyerek evlenen kişilerin, zamanla birbirlerine karşı sevgi ve saygısı artabilir. sonuçta o da bir değişim.
hayatını iyi bir insan olarak geçiren biri sonradan katil ya da hırsız olabilir.
(bkz: wanted) (bkz: wesley gibson)
veya kötü bir insan yaptıklarından sonra tövbe ederek iyi bir insan olabilir.
hayatınıza huzur, mutluluk ve başarı getirecek, iyi anlamda olan değişimlerinizin bol olması dileğiyle..