hatırlanmamak

arada sözlükte böyle bir yazar vardı, ne oldu diye sorun be. tamam bu aralar aktif değiliz ama yok değiliz yeeaani.

boşver bilader kötü duygu...

(bkz: adını hatırlayan son kişi öldüğünde hiç yaşamamış olacaksın) sanırım en kötüsü bu.

tanınma durumunun genişlik olarak değilde derinlik olarak arttığı durumda bir kaç nesile aktarılacağını düşünüyorum. şöyle ki sizi çok iyi tanıyan samimi kişiler kendi çocuklarına ve belirli bir çevreye sizden bahsederler. ama sonrası puuf. (bkz: hatırla sevgili o mesut geceyi ) (bkz: üff sn kmsin be slk)

unutulmak bile manalı lan. önceden hatırlıyormuş seni. sonra da unutuyor. bak bak lükse bak. manaya bak. oysa hiç hatırlanmamış olmak öyle mi? söz konusu olan neydi? nesnesi nerede bu olayın? hangi nesne?

- beni hatırladın mı? + hatırlanacak kadar güzelsin. - :) + unutulmayacak kadar değil. . öz eleştiri: ne bu şimdi, kayda değer bir diyalog mu? berbat bir yazarsın louis. bu kafayla anca suni türk dizilerine senarist olursun. oynaa, devaamm!

çoğu zaman umrumda olmuyormuş gibi davranıyorum ama oluyor sözlük.hele de ben bu denli hatırlarken,oldukça canımı sıkıyor hatırlanmamak.

ben olsam bende beni hatırlamazdum herhalde. biz kimiz ki zaten.

hafızam çok iyi, değer verdiğim insanlar bana çok basit/saçma bir şey anlattığında bile tamamen odaklanarak dinlediğim için unutmuyorum. aynı şeyi de bekliyorum açıkçası. özellikle çok önem verdiğim konularda ısrarla anlatmadığımı falan söylediklerinde aşırı değersiz hissediyorum ve bir daha bir şey anlatmak istemiyorum.

bence bazen en güzeli. sevenler zaten hatırlıyor ikilemden çıkmış oluyorsunuz. kafa rahat