fransa

avrupa'nın en fazla göçmene sahip ülkesi.

kırmızı mavi beyaz renklere sahip bayrağı bulunan ve 1789 da fransız devrimi'nin yaşandığı orospularıyla ünlü ülke

(bkz: ibrahim coşkun)

dünyanın en aşağılık ülkelerinden. (bkz: cezayir soykırımı) (bkz: 13 kasım 2015 paris saldırıları) masum insanlar ölmemeli. aşağılık siyasetçi ve din şarlatanları ölmeli.

Psikolojileri tamamen bozulmuş devlet. Amerika'daki ikiz kule saldırılarının benzerini yaşatmak istiyorlar bu halka.

Halkın çoğunluğu galatasaray taraftarıdır geri kalan kısımsa fenerbahçe

çok tehlikeli ve kindar bir ülke. ingiltereden, almanyadan ve çinden nefret ederler.

adi bir ülkedir. "2014 yılında 14 Afrika ülkesi Fransa'ya koloni vergisi ödemeye devam etmektedir ve ulusal rezervlerinin %85'ini Fransız Merkez Bankasına ödeyerek, Fransız Maliye Bakalığı'nın kontrolüne bırakırlar. Yaklaşık olarak 500 milyar dolar civarı olan bu paranın yattığı hesap üzerinde ödemeyi yapan ülkelerin hiç bir tasarrufları bulunmamaktadır. Her sene bu paranın %15'ini paraya ihtiyaçları olursa geri alabilirler. Daha fazlasına ihtiyaç duyacak olurlarsa Fransız bankalarından borç alabilirler. Fransa'ya 1961 yılından itibaren koloni vergisi ödemekte olan Afrika ülkeleri; Benin, Burkina Faso, Guinea-Bissau, Ivory Coast, Mali, Nijer, Senegal, Togo, Cameroon, Orta Afrika Cumhuriyeti, Çad, Kongo-Brazzaville, Ekvatoryal Gine ve Gabon." link

meclisinde bizden daha fazla başörtüsü tartışması yapan ülke.

en fazla saat dilimine sahip ülke. tam 12 saat dilimi var. kendisinden sonra amerika birleşik devletleri 11, rusya ise 9 saat dilimine sahiptir.

şu aralar yoğun eylem ve gerilimin olduğu memleket

avrupa'nın çöplüğü. büyük ülkelerin elinde kukla olmuş ve yalakalık yaparak geçiniyorlar. hiç seslerini çıkarmadıkları için (farkında bile değiller) dünyayı yönetenler de çok sever bunları.

aşırı derecede milliyetçilik barındıran bir ülke. devrimin bu olayda etkisi çok büyük. en az ingilizler kadar kibirli bir topluluk. vergileri inanılmaz yüksek. özelikle yeni çıkan işçi yasasıyla ülke baya sıkıntıda. yurtdışında yaşama amacınız varsa, bu ülkenin üzerine çizik atın bence.

nice kentinde ışid teröristinin kullandığı kamyon kalabalığa doğru sürülmüş ve yerel polisin açıkladığına göre minimum 30 insanın yaşamını yitirdiği açıklanmış.

avrupa'nın hasta adam'ı.

kadınlara seçme seçilme hakkını 1945 yılında verebilmiş egonun anavatanı. ''bizim neden dilimiz yok?'' diye oturup dil yazmışlardır. ingiltere'den almanya'dan nefret ederler bu yüzden her zaman onlara yetişme ihtiyacı duymuşlardır. afrikalılara da hep zulmetmişlerdir bu yüzden.

fransa siyasal sistemi fransa, yarı başkanlık sistemiyle yönetilmektedir. 5 yıllık süre için doğrudan halk tarafından seçilen ve en fazla iki dönem görev yapabilen cumhurbaşkanı geniş yetkilere sahiptir. başta dış politika olmak üzere, siyasi yetkileri bulunan, ancak parlamentoya karşı sorumluluk taşımayan cumhurbaşkanı, hükümetin işleyişinin içinde olmakla birlikte, bakanlar kurulu adına parlamentoya karşı sorumluluk başbakan’dadır. parlamento, 577 üyeli ulusal meclis ve 348 üyeli senato olmak üzere iki kanatlıdır. ulusal meclis üyeleri doğrudan halk tarafından, senato üyeleri, ulusal ve yerel düzeylerdeki seçilmiş kişilerden oluşan bir “ikinci seçmen” grubu tarafından seçilmektedir. fransa’da 21-22 nisan ve 5-6 mayıs 2012 tarihlerinde gerçekleştirilen iki turlu cumhurbaşkanlığı seçimlerini sosyalist parti (ps) adayı françois hollande kazanmıştır. bir sonraki cumhurbaşkanlığı seçimleri 2017 yılında yapılacaktır. kuruluş fransa adını roma imparatorluğu yıkıldıktan sonra 5. yüzyılda bu topraklara egemen olan franklardan aldı. ülkenin siyasal birliği de ilk kez franklar tarafından kuruldu. 16. yüzyılın sonlarına doğru tahta bourbon’lar geçti ve bu hanedan zamanında fransa güçlü bir krallık haline geldi. 1789’daki ünlü fransız devrimi ile fransa karışık bir döneme girdi (napoleon bonaparte ve sonrası gelişmeler) ve sonrasında kurulan farklı imparatorluk, krallık ve cumhuriyet yönetimleri ile yönetildi. 1958 yılından beri fransız beşinci cumhuriyeti sürmektedir. önemli bir kolonyal güç olan fransa 1960’lardan bu yana eski sömürgelerinin tamamını (bazı ufak adalar dışında) kaybetmiştir. fransa’nın yüzölçümü 547.026 kilometrekare, nüfusu da 60 milyon civarındadır. halen dünyanın en önemli ekonomik, siyasal aktörlerinden biridir. anayasal düzenlemeler 4 ekim 1958 anayasası’nın başlattığı 5. cumhuriyet aslında rousseau’cu fransız cumhuriyet geleneğine tamamen aykırı. artık üstün olan meclisler değil, geniş ölçüde devlet başkanının elinde toplanmış olan yürütme gücü. bu nedenle hükümetin meclis karşısında siyasal sorumluluğu sürmekle beraber, 5. cumhuriyet’in yarattığı siyasal düzene parlamenter tanımı yapmak imkânsız. bunun yerine yarı-başkanlık sistemi tanımını kullanıyoruz. 5. cumhuriyet’in bir diğer yeniliği de, temsili demokrasi ilkesinin yanı sıra yeni bir yarı-doğrudan demokrasi anlayışı getirmiş olması. 4. cumhuriyet anayasasına göre halk egemenliğini bir tek anayasal konularda referandum yoluyla doğrudan doğruya kullanabilirdi. öteki bütün konularda temsilciler yetkiliydi. ancak 5. cumhuriyet’le beraber meclis’in üstünlüğü devlet başkanına kaydı ve halk oylaması anayasal konular dışında da yaygınlaştırıldı. 5. cumhuriyet’in yeni anayasasının yarattığı anayasa konseyi, zamanla bir anayasa mahkemesi durumuna geldi. bu durum fransız cumhuriyet gelenekleriyle çelişse de, fransa’nın modern bir anayasal düzen kurabilmesinde faydalı oldu. fransız cumhuriyet geleneklerine birçok açıdan ters düşen 1958 anayasası geniş ölçüde de gaulle’ün yapıtıydı. bu nedenle o çekildikten sonra yaşamayacağı düşünülüyordu. ancak bu beklentiler gerçekleşmedi ve 1969’da de gaulle’ün, 1974’te gaulle’cülerin siyasal erkten ayrılmalarına dayandı ve günümüze kadar geldi. fransız anayasasının başlangıç bölümü 1789 insan ve yurttaş hakları bildirgesi ilkelerini yineliyor. fransız anayasası bugüne kadar birçok defa değiştirilmiştir. bunların çoğu önemsizdir ancak ikisi üzerinde durmak gerekir. 28 ekim 1962 halk oylamasıyla kabul edilen birinci önemli değişiklik düzenin başkan niteliğini çok güçlendirdi ve zamanla fransız parlamenter sisteminin yarı-başkanlık sistemi olarak tescilini sağladı. 2000 yılındaki değişiklikle de başkanlık süresi 7 yıldan 5 yıla inmiştir. 29 ekim 1974 tarihli değişikle ise her iki meclisten 60 üyenin oyuyla henüz onaylanmamış bir yasanın anayasaya aykırı olduğu gerekçesiyle anayasa konseyi’ne götürülmesi kararlaştırıldı. kolayca tahmin edildiği gibi muhalefete böyle bir olanağın sunulması anayasa konseyi’nin anayasa mahkemesi’ne dönüşmesi sürecini hızlandırdı. 1992’de yapılan değişiklikle uluslararası antlaşmaların da benzer şekilde anayasa konseyi’ne götürülebilmesine olanak tanındı. anayasanın 89. maddesi anayasayı değiştirme yöntemini açıklamaktadır. bu yöntemin 3 aşaması vardır; öneri, kabul, onay. anayasa değişikliği için öneri yetkisine sahip olanlar; cumhurbaşkanı (gerçi önce başbakandan bu yönde öneri alması gerekiyor. ancak aynı siyasal eğilimde iseler bu hükmün herhangi bir kısıtlama yaratması düşünülemez), parlamento üyeleri (teker teker milletvekilleri ya da senato üyelerinin teklifiyle her iki mecliste de kabul edilmesi durumunda). onay aşamasında ise yine 2 seçenek söz konusu; parlamentonun birleşik toplantısında (bu toplantılara kongre adı veriliyor) geçerli oyların beşte üçü ile onay (bu yol yalnızca cumhurbaşkanı’ndan kaynaklanan değişiklik önerileri için kullanılabiliyor. bu durumda parlamento birleşik toplantısı ya da halkoyuna cumhurbaşkanı karar veriyor), halk oylamasıyla onay (bu ikinci yol parlamento üyelerinden kaynaklanan değişiklik önerileri için zorunlu, cumhurbaşkanı’ndan kaynaklananlarda ise cumhurbaşkanı karar veriyor). anayasanın değiştirilemeyecek bir hükmü var. o da devlet biçiminin cumhuriyet olduğu kuralı. bu değiştirme yasağı anayasaya 1884’te girmiş. bir de, ülke işgal altındayken anayasa değişikliği yapılmasını yasaklayan bir hüküm var. onun da kaynağı 1946. yasama a-) parlamentonun yapısı: iki meclisli yapı 3. cumhuriyet’ten beri fransa’da bir gelenek oldu. bugünkü meclisler millet meclisi ile senato’dur. birincisinde halkın, ikincisinde ise yerel yönetimlerin temsili öngörülüyor. ikisine birden parlamento deniyor. 1985’ten veri millet meclisi üye sayısı 577. bunların 555’i anavatandan seçiliyor. diğerleri ise; territories d’outre-mer 5, départements d’outre-mer 15, collectivités territoriales d’outre-mer 2. senato’nun üye sayısı 322. bunların 296’sı anavatandan seçiliyor. diğerleri ise şöyle; denizaşırı topraklar 4, denizaşırı iller 8, denizaşırı yerel yönetimler 2, fransa dışında oturan fransızlar 12. millet meclisi’nin dönemi 5 yıl. genel seçim olduğunda meclis tümden yenileniyor. senatörler 9 yıl için görev yapıyorlar. ancak orada yenilenme, her 3 yılda bir, üçte bir oranında. millet meclisi genel seçime gitme kararı veremiyor. milletvekillerinin seçilme yaşı 23, senatörlerinki ise 35. milletvekili olsun, senatör olsun, her parlamento üyesi ile birlikte bir de yedek üye (suppléant) seçiliyor. üyenin koltuğu boşaldığında, yerine yedeği geçiyor. fransız geleneğine göre parlamento üyeliği ile birlikte seçimle gelinen başka görevleri yürütmek de olanaklı. bu görevler öğretim üyeliği, avrupa parlamentosu, bölge genel meclisi, il genel meclisi üyeliği, nüfusu 20.000’i aşmayan bir belediyede belediye başkanlığı. fransa’da parlamento üyeliğinin parlamenter düzenlerin genel kuralına aykırı bir özelliği var. parlamento üyeliği ile bakanlık birleşemiyor. bakan olarak atanan birinin parlamenterliği düşüyor ve yerine yedeği geçiyor. üstelik bakan olan kişi, görevden ayrıldıktan sonra yeniden milletvekilliğine ya da senatörlüğe dönebilmek için yeniden seçime girmek zorunda. bu ilginç düzenlemenin amacı, parlamento üyelerinin bakan olma heveslerini kırarak hükümet istikrarını korumak. parlamento üyeleri tam bir yasama sorumsuzluğundan yararlanıyorlar. meclis çalışmaları nedeniyle yaptıklarından sorumlu tutulamıyorlar. dokunulmazlık ise oldukça dar ve suç işleyen parlamenterlerin tutuklanması olası. iki durumda parlamento kendiliğinden toplanıyor; cumhurbaşkanı millet meclis’ini fesih yetkisini kullanmış ve olağan toplantı zamanı değilse ve cumhurbaşkanı 16. madde ile olağanüstü toplantı isterse. meclis oturumları halka açık. tutanaklar resmi gazetede (journal officiel) yayınlanıyor. başbakanın yada üyelerin onda birinin isteğiyle gizli oturum olanaklı. meclislerin yönetimi kendi başkanlarına ve başkanlık divanlarına ait. millet meclisi başkanı, bir dönem için seçiliyor. senato’nunki ise, 3 yılda bir yapılan her kısmi yenilemede seçiliyor. meclislerin başkanlık divanı üyeleri için her yıl seçim yapılıyor. her iki mecliste de başkanlık divanının parti gruplarının gücünü yansıtması gerekir. meclis başkanlarının kendi meclislerini yönetme dışında birçok yetkileri var. anayasa konseyi’ne üçer üye seçiyorlar. ayrıca daha birçok yüksek kurula (radyo-televizyon üst kuruluna, yönetsel yargı üst kuruluna, yüksek yargıçlar kurulu’na vs.) üye seçiyorlar. senato başkanı cumhurbaşkanı’na vekâlet ediyor. millet meclisi başkanı, anayasa değişikliklerini onaylayan parlamento birleşik toplantısına başkanlık ediyor. parlamento’da 3 çeşit komisyon var; yasama komisyonları, araştırma komisyonları ve delegasyonlar. yasama komisyonları bizim meclisteki sürekli komisyonlara benziyor. ancak anayasa bunların her meclis için sayısını 6 ile sınırlıyor. komisyon üyeleri, grupların gücüne göre her yıl yenileniyor. bir milletvekili ya da senatör’ün bu komisyonlardan yalnızca birine üye olma hakkı var. araştırma komisyonları ise bizimkiler gibi belli bir konuda bilgi toplamak için kurulan geçici komisyonlar. delegasyonlar da bir çeşit sürekli komisyon. ancak anayasa sürekli komisyon sayısını sınırladığı için, değişik bir ad kullanma zorunluluğu doğmuş. en önemli 2 delegasyon (her mecliste birer tane) 1979 yılında kuruldu. bunları görevi derinleşen ve gelişen ab sürecini götürmekti. parti grubu kurabilmek için millet meclisi’nde en az 20 üye, senato’da ise en az 14 üye gerekli. b-) parlamentonun yetkileri: 1958 anayasası’nın benimsediği rasyonelleştirmiş parlamentarizm anlayışının sonucu olarak, fransız parlamentosunun hem yasama, hem de hükümeti denetleme yetkileri iyice kısılmış durumda. yasama yetkisi açısından en ilginç düzenleme, hiçbir ülkede benzeri olmayan biçimde yasa alanının anayasa tarafından sınırlanmış bulunmasıdır. anayasanın bu biçimde belirlediği alanın dışında kalan konular, yürütme gücünün düzenleme yetkisine girmektedir. 1958 anayasası’nın 34. maddesine göre yasa birtakım konularda temel kurallar koyabiliyor; başka birtakım konularda da yalnızca temel ilkeleri belirleyebiliyor. yasanın kural koyabileceği alanlar şöyle; kişi hakları ve güvenceleri ulusal savunma yükümleri, yurttaşlık, evlilik, kalıt, suç ve cezalar, ceza yargılaması, af, yargının kuruluşu, yargıçların statüsü, vergi oranı, merkezi ve yerel meclislerin seçim yöntemleri, devletleştirme ile özelleştirme, eğitim, ulusal savunmanın genel düzeni, mülkiyet, ayni haklar, sözleşmeler, iş tüzesi, sendikalar tüzesi, toplumsal güvenlik tüzesi. parlamento bu sayılanlar dışında daha 2 alanda yetkili; bütçe yasası ve kalkınma planının hedeflerini belirleyen izlence yasaları. bahsedilen kısıtlama dışında anayasanın 38. maddesine göre hükümet parlamentodan yasa alanında düzenleme yapma (yasa gücünde kararname çıkarma) izni alabiliyor. bizde olduğu gibi bu izin bir yetki yasası (loi d’habilitation) ile veriliyor. yetki yasası, yasa gücünde kararnamelerin en geç hangi tarihe dek parlamentonun onayına sunulacağını belirtiyor. parlamento kendisine sunulan bu dar alanın dışına çıkmasın diye anayasanın 41. maddesinde hükümete, yasama süreci sırasında itiraz hakkı tanınıyor. hükümet bu itirazını ya anayasanın çizdiği yasama alanının dışına çıkıldığı ya da yetki yasası ile kendisine bırakılan alana karışıldığı gerekçesine dayandırabiliyor. ilgili meclisin başkanı ile hükümet anlaşamazsa konuyu 8 günlük bir süre içerisinde anayasa konseyi çözüyor. parlamentonun elindeki yasama yetkisinin oldukça sınırlanmış olması bir yana, fransa’da yasama yetkisini parlamentonun dışında kullananlar da var. bir kere 11. maddede sayılan konular açısından halk yasa koyuculuk yapabiliyor. 11. maddenin kapsadığı konular şunlar; kamu güçlerinin örgütlenmesi, fransız uluslar topluluğu’na ilişkin bir sözleşme, bir uluslararası antlaşmanın onaylanması, geçimsel ve toplumsal siyaset ile buna araçlık eden kamu hizmetleri. ikincisi, olağanüstü durumlarda cumhurbaşkanı 16. maddeye dayanarak yasa koyma yetkisini kullanabiliyor. yasama yetkisine üçüncü ortak da hükümet. 38. maddede öngörülen yetki yasası ile hükümet yasa gücünde kararname çıkarabiliyor. yasa önerme yetkisi hem hükümete (tasarı), hem de parlamento üyelerine (teklif) ait. uygulamada çıkan yasaların % 90-95’i tasarı kaynaklı. tasarı ve öneriler, her meclisteki 6 sürekli komisyondan birine gidiyor. komisyonlar öneriler üzerinde istedikleri değişiklikleri yapabiliyorlar. komisyon tasarı ya da öneriyi inceledikten sonra genel kurula bir yazanak sunuyor. önce metnin tümü görüşülüyor, sonra her madde ve değişiklik önergesi ayrı ayrı oya sunuluyor. sonunda metnin tümü son biçimiyle oylanıyor. bir metnin yasalaşabilmesi için, 2 meclis tarafından aynı biçimde kabulü zorunlu. meclisler arasında anlaşmazlık çıkarsa 45. maddenin öngördüğü mekik yöntemi başlıyor. meclisler metni ikişer defa görüştükten sonra anlaşmazlık sürüyorsa, başbakan anlaşmazlık konularını çözecek bir karma komisyon kurulmasını önerebilir. karma komisyonun metni yeniden meclislere sunulabilir. karma komisyon anlaşmaya varamamışsa, ya da metin iki meclisten biri ya da ikisinde de reddedilirse, her iki mecliste birer görüşme daha yapıldıktan sonra hükümet millet meclisi’nden son kararı vermesini isteyebilir. bu durumda millet meclisi ya karma komisyon metnini ya da önceki metni kabul edebilir. parlamentonun 2 kanadının onayını almış bir metnin yasa olarak yürürlüğe girebilmesi için son aşama, ısdar (imza bunun içinde) ve yayım. cumhurbaşkanı’nın bir yasayı ısdar etmek için 15 günlük bir süresi var. bu süre içinde, yasayı parlamentoya geri gönderip yeniden görüşülmesini isteyebilir. parlamento ısrar ederse yasayı ısdar edip yayınlatmak zorundadır. 1958 anayasası yasama alanında olduğu gibi hükümeti denetleme alanında da parlamentonun elindeki olanakları olabildiğince kıstı. bakanlara soru sorma yetkisi bütün parlamento üyelerine ait. sorular yanıt biçimlerine göre yazılı ve sözlü olarak ikiye ayrılıyor. ilgili bakanın 2 aylık bir süre içinde yanıt vermesi gerekiyor ama yanıtlamazsa bir yaptırım yok. soru ile yanıtı resmi gazetede yayınlanıyor. parlamentonun elindeki bir başka denetim yolu da araştırma komisyonları kurmak. en güçlü silah olan güven oylaması ise kısıtlanmış. hükümet senato’ya değil sadece millet meclisi’ne karşı sorumlu. hükümet kendi istemediği sürece güven oylamasına gidilmiyor. yürütme bütün parlamenter sistemlerde olduğu gibi fransa’da da yürütme iki başlıdır; devlet başkanı ve hükümet. ancak parlamenter sistemlerden farklı olarak fransa’da esas yetki devlet başkanının elinde. a-) cumhurbaşkanının seçimi: cumhurbaşkanlığının süresi 5 yıl (2000 yılına kadar 7 yıldı). yeniden seçilmesine engel yok. bu nedenle uzun süre görevde kalabiliyor. mesela françois mitterand’ın cumhurbaşkanlığı 14 yıl sürdü. önceden cumhurbaşkanları parlamento tarafından seçilirdi. de gaulle 1958 anayasası ile ilk olarak 80.000 kişilik özel bir seçmenler kurulunun (parlamento üyeleri, il genel meclisi üyeleri, deniz aşırı toprakların meclislerinin üyeleri, belediye meclislerinin temsilcileri vs.) bunu yapmasını öngördü ve kendi bu yolla seçildi. ancak 1962’de yeni bir yasa ile halkın cumhurbaşkanı’nı seçmesi öngörüldü. cumhurbaşkanlığı seçimi ilk oylamasında hiçbir aday geçerli oyların salt çoğunluğunu alamazsa, 15 gün sonra ikinci oylama yapılıyor. ikinci oylamaya ilk turda en çok oyu alan 2 aday katılıyor. aday olabilmek için yaş sınırı 23. adaylara her konuda eşit şans tanınıyor. adayların harcamaları da kurallara bağlanmış ve belli limitler aşılamıyor. adaylara yapılabilecek özel bağışlar da sınırlanmış durumda. bugüne dek ilk turda seçimi kazanan aday çıkmadı. cumhurbaşkanı’nın siyasal sorumluluğu yok. görevi ile ilgili cezai sorumluluğu ise, ancak vatana ihanet halinde söz konusu. cumhurbaşkanı’nın vatana ihanetle suçlanabilmesi, parlamentonun iki kanadının ayrı suçlama metnini ayrı ayrı, üye tamsayılarının salt çoğunluğu ile kabul etmesine bağlı. anayasa, bu durumda açık oylama yapılmasını zorunlu kılıyor. suçlanan cumhurbaşkanı yüksek adalet divanı’nda yargılanıyor. cumhurbaşkanı’na vekalet için 2 durum söz konusu. sürekli boşalmalarda senato başkanı tarafından yürütülüyor. geçici boşalmalarda ise başbakan tarafından yürütülüyor. cumhurbaşkanı’na hizmet eden 50 kadar üst düzey görevli var. bunları cumhurbaşkanı serbestçe seçiyor. b-) cumhurbaşkanının yetkileri: cumhurbaşkanı tüm parlamenter sistemlerde olduğu gibi yürütmenin başı. ancak diğer parlamenter sistemlerde olduğu gibi bu durum simgesel değil. cumhurbaşkanı özellikle ulusal savunma ve dış siyaset konularında, yürütme alanınınneredeyse tek yetkilisi. yürütmeye ilişkin öteki konularda da, hükümetin işlerine seyirci kalmaktan çok uzak. cumhurbaşkanı yetkilerinden bir bölümünü tek imza ile kullanıyor. öteki yetkileri için karşı-imzaya (contreseign) yani hükümetin desteğine gereksinimi var. cumhurbaşkanı’nın hangi yetkileri tek imza ile kullanabileceği anayasa tarafından teker teker belirtilmiş. bunlar şöyle sıralanmış; – başbakan’ı atamak ve hükümetin çekildiğini bildirmesi üzerine görevine son vermek – 11. maddeye dayanarak belli yasa tasarılarını halk oylamasına götürmek. – 16. maddeye dayanarak ulusun bağımsızlığı, bütünlüğü yakın bir tehdit altında kalırsa ulusa bir bildirge yayınlayarak gerekli bütün önlemleri almak. – meclislere iletiler (mesajlar) göndermek. – millet meclis’ini dağıtmak. – anayasa konseyi’nin 3 üyesini belirlemek ve atamak. diğer tüm konular karşı imza gerektiriyor. c-) hükümet: cumhurbaşkanı bakanlar kurulu’nun başıdır. bakanlar kurulu her hafta cumhurbaşkanlığı sarayında toplanıyor. başbakanın işi hükümeti yönetmek. fransa’da hükümetin yapısını belirleyen ne bir anayasa hükmü var, ne de bir yasa. her hükümette bakanların yalnızca sayısı değil, unvanları ve görevleri de değişebiliyor. uygulamaya bakılırsa başbakan dışında bakanlar kurulu üyeleri şöyle sıralanabilir; – devlet bakanları (ministres d’etat): protokolde başbakan’dan sonra gelen ve kendilerine kimi yönetsel birimler bağlanan siyasi önderler. – bakanlar (ministres): çeşitli alanlardaki bakanlar. – özel görevli bakanlar (ministres délégués): özel görevli bakanlar. – devlet sekreterleri (secrétaires d’etat): bakan benzeri özel yetkili kişiler. cumhurbaşkanı ile hükümet aynı siyasi görüşten ise sistem başkanlık sistemine kayıyor. yok karşı görüşteler ise bu defa parlamenter sisteme daha çok yaklaşıyor. ama yine de cumhurbaşkanı daha ön planda. yargi yetkisi yargı yetkisi bağımsız hâkimler tarafından yerine getirilir ve medeni yargı, cezai yargı ve idari yargıyı içerir. fransa’da askeri yargı kaldırılmıştır. danıştay, anayasa mahkemesi, yargıtay ve sayıştay üst düzey mahkemeleri oluşturmaktadır. seçimler ve partiler seçmen yaşı 18. kadın-erkek eşit oranda aday gösterilmesi kısa bir süre önce anayasaya girdi. iki turlu dar bölge sistemli seçim yapılıyor. ilk turda seçilebilmek için oyların salt çoğunluğunu ve geçerli seçmenler en az dörtte birinin oyunu almak gerekir. bir hafta sonra yapılan ikinci oylamada aday olabilmek için ilk turda en az % 12,5 oy almış olmak gerekiyor (bu orana ulaşılamamışsa geçerli sayılmıyor). ikinci oylamada en çok oyu almak yetiyor. her aday yedeği ile birlikte seçiliyor. seçim harcamaları sınırlanmış durumda. seçim giderleri ulusal komisyonu bunu denetliyor. senato için ikinci seçmenler komünlerin nüfusuna göre değişen kurallara göre belirlenir. senato ikinci seçmenlerinin seçimi esas seçimden en az 3 hafta önce yapılıyor. son yıllarda merkez sağda öne çıkan parti ump (union pour un mouvement populaire). jacques chirac’tan sonra nicolas sarkozy’nin liderliğini aldığı bu partinin başında şimdilerde jean-françois copé var. merkez solda ise uzun süredir ps (parti socialiste) hakim durumda. en son seçilen cumhurbaşkanı françois hollande da bu partinin adayıydı.

çok enteresan bi ülke ya. bürokrasi olarak katı işleyiş olarak liberal uygulama olarak emperyaller. katil bi ırkın devleti olduğu da unutulmamalı.

Le chinaillon- ilkbahar Kış Yine muazzam bir kasaba daha. (bkz: Ölmeden önce gezilmesi gereken yerler)

Provence Kalkın gidiyoruz. Çekirdek çitlemeye !

(bkz: fransız sineması) fransa ve türkiye'nin ilişkilerinin tarihi 16. yüzyıl başlarına kadar uzanmaktadır. şarlken'in fransa kralı fransuva'yı esir alması sonucunda fransuva'nın annesinin osmanlı'dan yardım istemesiyle diplomatik ilişkiler başlamıştır. osmanlı padişahı kanuni sultan süleyman ile fransuva 1535 yılında bati avrupa'nın en güçlü ülkesi olan ispanya'ya karşı işbirliğine girdiler (fransa-osmanlı müttefikliği (ittifakı) ). iii. selim dönemine kadar osmanlı padişahları ile fransa kralları arasındaki dostluk ilişkileri devam etti. hatta iii. selim daha tahta çıkmadan 1786-1789 yılları arasında son fransa kralı xvi. louis ile mektuplaşmaktaydı. ancak fransız devriminden sonra işbaşına geçen napolyon bonapart'ın mısır üzerindeki emelleri fransa'nın osmanlı devleti'yle olan ilişkilerinin bozulmasına yol açtı. fransızlar mısır'ı ele geçirmeyi başaramayarak osmanlı devleti'yle el-ariş antlaşması'nı (1801) imzaladılar. bu antlaşmadan sonra osmanlılarla fransızların arası tekrar düzeldi. napolyon savaşları sırasında osmanlı devleti, i̇ngiliz ve ruslara karşı fransızların yanında yer aldı. fransız devrimi'nden sonra diğer etnik gruplar gibi türkler de milliyetçilik anlayışlarını osmanlı'nın klasik millet anlayışından ırk temelli anlayışa doğru çevirdiler. 19. yüzyıl boyunca osmanlı aydınının laikleşmesi sürecinde de fransa önemli bir ilham kaynağı oldu. osmanlı devleti siyasi gelenekler açısından da fransa'nın devrim, terör ve sonrası döneminden fazlasıyla etkilendi. 1. dünya savaşı'nda iki taraf farklı cephelerde savaştı. osmanlı i̇mparatorluğu'nun yenilmesiyle birlikte anadolu'yu işgal eden ülkelerden biri oldu. o ana kadar azınlıkları çıkarları doğrultusunda destekleyen paris, bundan sonra bu siyasetini gizleme gereği dahi duymayacaktı. özellikle kilikya ve güneydoğu bölgelerinde ermeni destekçilerinin katliamlar yapmasına da göz yuman fransa'nın bu tavrı anadolu topraklarında kan davalarına yol açmıştır. günümüz; son dönemde ise fransa meclisi'nin 2001 yılında ermeni iddialarını 'soykırım' olarak kabul etmesi ilişkileri son derece germiştir. buna ek olarak fransa meclisi 12 ekim 2006 tarihinde, "ermeni soykırımının inkârının suç sayılması"nı ve ihlal edenlere 1 yıl hapis ve 45.000 euro para cezası verilmesini öngören yasa teklifini kabul etmiştir. türkiye bu olayı sert bir dille kınamış ve bazı yaptırımlar uygulayacağını açıklamıştır. resmi düzeyde olmasa da sivil toplum kuruluşları ekonomik boykot kararı almışlardır. fransa, almanya ile beraber türkiye'nin ab üyeliğine karşı çıkan başlıca üyelerden biridir. 2009 yılında fransa'da türkiye yılı olarak ilan edildi. etkinlikler her ne kadar kısıtlansa da türkiye, fransa'da bir miktar kendini tanıtma şansı buldu. ünlü eyfel kulesinin kırmızı beyaz ışıklarla aydınlatıldığı geceler oldu. 2011 yılında fransa parlamentosu 1915 ermeni soykırım inkarını suç sayacak yasa teklifini meclise sunmuş ve kabul edilmiştir. bunun üzerine türkiye-fransa ilişkileri iyice gerilmiş, türkiye paris büyükelçisini ankara'ya geri çağırmıştır. tasarının fransa senatosu'nda da kabul edilmesi üzerine türkiye, fransa'ya karşı yaptırım kararı aldı. fakat bazı fransız senatörler bu tasarıyı fransa anayasa mahkemesi'ne götürdü. tasarı fransa'daki ifade özgürlüğünü ihlal ettiği gerekçesiyle mahkeme tarafından iptal edildi. 2012 yılında fransa'da yapılan cumhurbaşkanlığı seçimini türkiye karşıtınicolas sarkozy'nin kaybetmesi ve yerine türkiye'ye karşı daha ılımlı sosyalist aday françois hollande'ın seçilmesiyle iki ülke arası ilişkilerde iyileşme görülmektedir. 2018 yılı başlarında cumhurbaşkanı recep tayyip erdoğan'ın paris ziyareti ile türkiye ile fransa ve i̇talya arasında savunma sanayinde uzun menzilli bölge hava ve füze savunma sistemi anlaşması imzalanıp ilişkiler büyük ölçüde ilerlemiştir. fransa’da 400.000 türk yaşamaktadır. fransa mustafa kemal hükümetini tanıyan ilk batı ülkesidir. fransa modern ve çağdaş türk edebiyatı eserlerini kendi diline en fazla çeviren ülkelerden biridir. (bkz: afrin operasyonu) http://www.haberturk.com/son-dakika-fransa-bm-yi-afrin-i-gorusmeye-cagirdi-1805430

sömürge arayışına başladığı ilk günden günümüze kadar olan süreçte ihlal etmediği savaş kuralı, imkanı olup da işgal etmediği mazlum toprağı, görmezden gelmediği insan hakları beyanı ve içinden geçmediği uluslararası hukuk mevzusu olmamıştır. (srebrenitsa katliamı, amerika'nın orta doğu'ya girmesi, israil'in amuda kaldırdığı arap yarımadası, afrika, güney asya ve dahası..) fakat tüm bunlara rağmen, kendileri bugün çıkıp aşırı arsız bir şekilde zeytin dalı operasyonu konusunda, türkiye'nin uluslararası hukuku ihlal ettiği mavalını okuma cüratkarlığını gösterebiliyor. link not: senin ben olmayan vicdanını sikeyim, orospu çocuğu..

okula başlama yaşını 2019'dan itibaren 3 yaşına düşüren ülke.

Ermenistan, sözde Karabağ Cumhuriyetinin tanınmasına ilişkin yasa tasarısını Fransa Parlamentosuna iletti.

"shariah pour la France" deyip ne yapmış olursa olsun bir öğretmenin kafasını kesen tiplere az bile yapan ülkedir. bizde olunca "yallah arabistan'a" diyoruz, tavrımız yine aynıdır, (bkz: Allez en Arabie)

Yakın zamanda vize sorunu yaşayacağımız ülke

Fransa sınırlarını salgın nedeniyle kapattı ülke genelinde koronavirüs tedbirlerini artıran Fransa Sonbahar ile gelen dalganın çok ciddi olacağını söyledi. Cuma gününden sonra Fransa ülke çapında salgın kısıtlamasina gidecek ayrıca sokağa çıkma yasağı uygulanacak ama okullar tatil olmayacak.

Bugün 60.000 yeni koronavirüs vakası bildirdi

son zamanlarda sarı yelekli olayları başta olmak üzere birçok isyan ve eylem vakası yaşanan ülk3

Fransa'da Kraliçe Maire-Antoinnette'e ait ipekten bir ayakkabı çıkarıldığı bir müzayedede 43 bin 750 euroya alıcı buldu link

megaloman insanların yaşadığı, gerçek olamayacak kadar güzel olan destansı mimarilere sahip yapıların olduğu ülke. şehirler ne kadar güzelse, insanları da bir o kadar kötüdür nazarımda. nobran, kibirli ve tuhaftırlar.

Sömürgeci anlayışı bitmeyen Fransa, Ermeni dağlık Karabağ'ı tanıyan kararı kabul etti.

Fransa'da güvenlik yasasını protesto edenler giderek artıyor, ülke resmen çorbaya döndü. • Yeni güvenlik yasası ile polisi kameraya çekmek, 45.000 Euro + Hapis cezası olarak belirlendi. • Fransa Merkez Bankası yanı sıra lüks araçlar ateşe veriliyor.

güzel bir protestoya konu oluyor. zevkle izliyorum videoları. umarım halkın istediği şekilde sonuçlanır.

Büyük protestolara neden olan "güvenlik yasası" geri çekildi.

Oradaki halk onursuzca yaşamamak için onurlu bir şekilde mücadele verip tasarıyı geri çevirdiler.buradaki onursuz omurgasızlar ayetler paylaşıp güya allahın gazabıdır falan beddua naraları atıyorlar.bi kurtulamadı bu ülke koduğumun parazitlerinden.

Fransa'da doktor ve hemşirelere, koronavirüs aşısı yaptırmaya ikna ettikleri her birey için kişi başı maaşlarına 5.40€ ek ödeme yapılacak. Sağlık bakanlığı, her ilde bulunan üniversitesi öğrencileri ile "aşıya ikna etme timi" adlı bir şey yapsa ne güzel olmaz mı. Yani günde 150 lira felan verse Yeter tabi yol+yemek bakanlığa ait. En azından öğrencilerin cebine üç beş para girer. Neyse ya vazgeçtim yapmasın, şimdi alımları işkur üzerinden yapıyoruz der işkurun önünde bilmem kaç kilometre kuyruk olur. Koronavirüs olamayan varsa bile olur, gerçi bunun için bile referans felan isterler. Neyse demedim say sağlık bakanlığı. (bkz: bana ne oluyorsa sanki)

şu sıralar sert eylemlerin yaşandığı ülke. - link çok çok daha hafif protestoları burada yapmaya niyet ettiğimizde kamu düzeni, uluslararası hukuk cart curt tatavaları sıkanlar iyi baksın bu olaylara. kaç gündür dehşet şiddetli olaylar yaşanıyor. twitter'da önüme düşen videoların hemen hemen hepsini izlemişimdir, hepsinde aynı şeyi sezdim; sizin burada yeşertmeye çalıştığınız pembe götlülük adamların kendi ülkesinde yaşamıyor lan, biz niye yaşatalım? yemişim ılık olmayı, titrek götlü olmanın alemi yok. neye nasıl tepki verilmesi gerekiyorsa sağlıklı olarak öyle vereceğiz. not: (#4558511)