evlilik

türkiye'de ki yetişkin gençlerin ilk hedefi bu oluyormuş, %49'unun en büyük hayali de iş bulabilmekmiş. (bkz: ağlar mısın, güler misin?)

karı koca birlikte işlettiği bi yerde çalışıyorum boş zamanlarımda. akşamları da ikisinden biri bırakıyor eve. buraya kadar her sey normal. ama artik patron calisan degil, resmen butun aile içini bilen birine donusturduler beni. bi gun abla beni birakiyor. durdu tekelin önünde sigara aldı, sonra bana donup "abine(eşi) deme simdi abartir tekelden aldim diye" dedi. bende tamam abla demem dedim. bugun de abi birakti beni. yolda tanidik bi kızı arabaya aldi yol ustunde indirdik.sonra bana dönüp " ablana deme simdi abartır yanlis anlar" dedi. tamam abi demem dedim. hayir birbirinizi bu kadar mi iyi tanıyosunuz masallah ya.. evlilik boyle bir sey demek ki birbirini en ince noktana kadar tanimak. ama yani bir konuşsam, ortalik cehennem yeri.arada kalıp canı çıkacak olan da benim. o üçüncü kişi yine benim. kader yine şaşırtmadı.

kız arkadaşımın son günlerde dilinden düşürmediği, beni korkutan mertebedir. daha genciz yahu neden aklına sokuyorsun böyle şeyleri ? hep o nişanlanan arkadaşları sokuyor bunun aklına şu evliliği.

3 sene sonra anın görüntüsüne davetiyemin fotoğrafını atıp bütün sözlük yazarlarını düğünüme davet edeceğim :)

çok ciddi bi şey. defalarca düşünmek gerekiyor. biriyle evlenmeyi düşünürken kafanda şüpheler varsa o evlilik gerçekleştiğinde pişmanlık yaratabilir. bir gün diğer her türlü maddi ve somut etkenleri geride bırakıp ruh eşimi bulursam, gerçekten onunla evlilik fikri aklıma geldiğinde kafamda tek bir şüphe bile belirmezse onunla evlenirim. peşinden kızlar koşan bi erkek olmadım asla ama ilişkide bile hep seçici davranmak zorundaydım. biriyle sevgili bile olacaksam, uğruna zaman harcadığım kişi buna değmeli. devamı gelecek bir ilişki olmalı.

kutsal bir damacana

belki de bukadar ciddiye almamamız gereken bir eylemdir. evlenmek için illa büyümek belirli bir yaşa gelmeyi beklemek veya olgunlaşmak gerekmez. beraber de büyülür, olgunlaşılır, tecrübe sahibi olunur. yaşın ister 20 olsun ister 30 olsun farketmez, yeterki iki gönül bir olsun.

zorluklarının yanı sıra insana mutluluk katan bir şey bence evlilik. artık iki farklı bedende de olsan tek kişi olmak. sevdiğin insanla yepyeni bir aile kurmaya adım atmak. aynı yastığa baş koymak, aynı sofrada yemek yemek, birlikte uyuyup güne birlikte uyanmak. banyoda iki diş fırçası, eve anahtarla değil de zile basarak girmek belki. sevdiğin insanla ömür boyu omuz omuza olmak. vakti gelince anne/baba olmak. bence dünya üzerinde başınıza gelebilecek en güzel şey. isteyen herkes bunu yaşar umarım.

hiç kendimde bir aile babası kalıbı göremiyorum,ne maddi ne de manevi olarak bu durumu kaldırabileğimi becerebileceğimi hiç sanmıyorum açıkça.tam bir fiyasko.

evlenecem,, evle..evlenecem. vermezlerse gaçacam

evlilik demeyinde sevdiginle hep vakit geçirmek. birşeyler paylaşmak,kavga ettiginizde telefona degilde yuzune bakmak sonra ne kadar sevdigini düşünüp sarilmak diyin evlenelim. edit:dun gece kavga ettik bir saate burda olur aramış hadi uyan kahvalti yapalim diyor bende aşk kelebeği gibi yaa nerde falan dedim.sonra bu tabi durur mu başladı hemen guzel seyler demeye gelecek ya! dedim aha biz seninle küstük ister gelirim kahvaltiya ister gelmem kapat telefonu falan diyorum ama nafile uyku sersemi verdik bi kere eline kozu:/ bende bunu demek istiyorum evlilik de bunun bir tik üstü yüzyüze kavga edemiyorum ya gülesim geliyor:))))

nerede, ne zaman, kiminle gerçekleştireceğimi düşünüp durduğum eylem.

gerçekleştirmesi çok masraflı olan eylem...

8 yıllık birlikteliğinin ardından evlenen abim “biriyle aynı evde yaşamak başka bişey” demişti bana.

tam bir her şeye dair tecrübe sahibi olma temeli.

en yakın arkadaşım evlenmek üzere. çıldırmış durumda. o kadar tükendi ki. sürekli bir şeyler eksik, ne seçeceğimi, neye karar vereceğimi şaşırdım diyor. çok zor bir süreç gerçekten. onu öyle gördükçe evlilikten soğuyorum.

evlilik sürecini uzatan, bu sürecin zorlu geçmesine sebep olan sadece ve sadece ailelerdir. ben kına yapmadım, düğün yapmadım, evin içini en kral eşyalar ile 25 bine düzdük. bir de nikaha 450 lira para ödedik. (hafta sonu olduğu içindi, hafta içi 70 lira). evlilik gösteriş için yapıldığından ötürü bu denli pahalı oluyor. her iki tarafın da ailesine dur demesi lazım. aksi takdirde boşa harcamaların ardı arkası kesilmiyor. kına bana göre safsata idi, ne o öyle dul karı gibi, kınasız kız mı çıkarmış evden dediler. çıktım. kınaya harcayacağımız para ile misler gibi tatil yaptık. düğün hayatında bir kere olur, sonra çok pişman olursun dediler, yapmadım. düğüne harcayacağımız para ile misler gibi ev döşedik. sıfır borç ile evlendik, evlenen arkadaşlarım hala düğünde sandalyeye giydirilen kurdelenin parasını ödüyor, biz ev alabilmek için birikim yapmaya başladık bile. bu esnada erkeklerden çok kızlara iş düşüyor. kına gecesi yapmayı verin kızlar, hadi çok istediniz arkadaşlarınız ile eğlenmek, bütçeyi zorlamayacak arkadaşlar ile ufak bir şey yapın kendi aranızda. annenizin eltisinin kardeşinin kaynının bakkalının karısı gelmese de olur kınaya. evinize ateşli meyve sunumu yapmak için sunum tabağı almayıverin. gereksiz harcamalardan kaçının. ev tam olsun öyle içine giriyem mantığı da çok yanlış. asıl içindeyken, eşinle birlikte eksikleri belirleyip almak güzel olan. biz makarna yaptık, süzgeç olmadığını fark ettik ve gittik süzgeç aldık mesela. bunun gibi küçük şeyler evlilik bağını kuvvetlendirir. borç ile evlenmek bu dünyadaki en kötü şey olabilir. aman diyim.

i̇nstagram sayfalarında paylaşılan gönderilerden farklı olan, bir insan ile aynı evi paylaşmak değil bir ömre ortak olunan saygı ve sevgi ile ilerleyen yolculuk.

evlendiğin kişi anlayışlı ise hiç korkma.

nedense hiç sıcak bakmıyorum. kısıtlanmayı sevmem.

kusur görmeme sanatı.

i̇kinin bir olması gibi bir şey

düğün yapmayın, şöyle aile arası küçük bi merasim yapın yeterli. düğüne vereceğiniz o kadar parayı gider balayı yaparsın orda da kaç gün kalıyorsan kal hem sevdicegin var hem paran var ve en büyük olan şey, huzur var miss...

millet evlenicem diye bir dünya borca giriyor, sonra da o borcu senelerce ödüyor. her şeyin de en güzeli olmayıversin n'olcak?

yasal seks

şimdi gece gece bir tespit sıçtım sizlerle de paylaşmak istiyorum. bizim dilimizde gelin damat olayı var. ve mesela bir kişi sizin gelininiz ise çocuğunuzun karısı damadınız ise çocuğunuzun kocası. burayı anlattık. ama mesela ingiliççede bride dediğiniz zaman bizim bahsettiğimiz bu manayı taşımıyor. my bride sözünü evleneceğiniz kişi için kullanabilirsiniz mesela. yani kültürümüzde ailelerin evlilik müessesesinin fazlaca içinde olması dile böyle yansımıştır diye düşünüyorum. tabi yanlış da olabilir.

son zamanlarda o kadar abartılıyor ki. evet evlenmek masraflı ve bir sürü teferruatı olan bir şey. ama artık insanlar kendilerine özellikle iş çıkartıyorlar. yok kınası yok bekarlığa vedası nişanda ayrı otel odaları her seferinde yapılan "çekimler". geçenlerde gelinlik teslim alma partisi yapanı gördüm. düğünlerde ayrı ayrı giyilen 2-3 gelinlikler .. sırf gösteriş için artık her şeyi partiye çeviren insanlar çıktı ortaya. özellikle ınstagram fenomenlerine özenen insanlar çok. kimisi de bunlara inat olarak günlük kıyafetleriyle nikah yapıp kendisiyle övünüyor. ben iki türlü düğününde övünülecek bir şey olduğunu düşünmüyorum. bence düğün yapmak, evlenmek direk övünülecek bir şey değildir. tabi ki bu güzel düğünlerin sonunun kötü bitmesini kimse istemez. ama insanlar artık evliliğin sadece masallardaki gibi düğünler yaparak balayına giderek biten bir şey olduğunu zannediyor. yine de bir tek dileğim var mutlu olun yeter

kimseye şaka yollu da olsa senle evlenirim demeyin, karşınızdaki buna anlam yüklerse hukuken sıkıntı çekersiniz.

en az 30 yaş şart :))

annemin beni kimselere konduramadığı naçizane bir durumumuzdur

aga daha o eşikten geçmeden altına girilen maddi külfeti düşününce insan bi “ne gerek var aq” demekten kendini alamıyor..

o seviyeye gelmek gerçekten zor. evlenince ilk yıl daha bi sıkıntı. ama gerçekten güzel birşey... i̇steyene nasip etsin yaradan

yaşım küçükken basit bir olay gibi görünürken yaşım ilerledikçe ve aklımla düşünmeye başladığımda korktuğum çok ciddi bir müessese. önceden sevdiğim insanla hiç düşünmeden evlenirim gözüyle bakıyordum ama artık diyemiyorum kısacası artık bırak öyle şeyler söylemeyi düşünmeye bile bir tarafım yemiyor.

standart bir bireyin hayatı için kritik nokta ayrıca dönüm noktasıdır.

ben bu müesseseye gram inanmıyorum aq. iki insan evlenmeden de beraber hayat sürebilir bence. büyük toplum dayatmalarından biridir bu.

dar anlamda bakınca bir insanla fazlaca vakit geçirmeye yol açan hadise olarak gözüme çok zor gelendir. hele ki güvenmek falan ne bileyim. tebrik ederim başaranları

Allah isteyen herkese hayırlısını nasip etsin. Evlenmek kolay, günümüzde sürdürebilmek zor. Karşılıklı kusurları biraz görmemek lazım.

kemal sunal, avanak apti filminde istanbul cankurtaran kazan, o kepçe fellik fellik dolaşıp insanlara reklam parası dağıtmaktadır. Bu sırada dikkatini havuz kenarında nikah kıymak üzere olan bir çift çeker. Hiç düşünmeden Nikah masasına doğru ilerleyip gelini ve damadı güleç yüzüyle kibarca tebrik eder. Daha sonra taze evliler başta olmak üzere diğer bütün davetlileri kahkahaya boğan o meşhur repliği patlatır: -yani, iyi bok yediniz!

Ev- le-ne-cem

evlilik, düşünüp taşınıldıktan sonra yapılması gereken bir şey. aceleye getirilmez. insan karşısındakini iyice tanımadan etmeden asla böyle bir karar vermemeli, keza kendisini de iyi tanımalı. hatta imkan varsa evleneceği kişiyle belirli bir süre aynı evde yaşaması dahi gerekiyor, şahsi düşüncem. çünkü bir eve girip bir süre yaşamadıkça karşınızdaki kişinin huyunu suyunu, onun hoşunuza gitmeyen huylarına ne kadar tolerans göstereceğinizi bilemezsiniz. bu zamanda insanlar dışarıda başka birine evde başka birine dönüşüyor, ne yazık ki. son dediğime zıt düşünceler elbette olabilir ama en azından evleneceğiniz kişiyi iyice tanıyın. kimse evliliğin üzerinden bir yıl dahi geçmeden sırf huylardan dolayı büyük kavgalar etmek veya mutsuz bir ev, ilişki hayatı istemez. ileride çocuklarınızı sürekli kavga edilen bir evde de büyütmek istemezsiniz. kendinizin, eş adayınızın, çocuğunuzun ve toplumun sağlığı için. son olarak, evlenince düzelir şeklinde bir düşünce de olmamalı. (#3834996)

Bu konuda daha önce de yazmıştım. Arkadaşlar burada içimi döküyorum size. Oğlum çok yalnızım lan. Geçen benden 6 yaş küçük bir arkadaşımın düğününde altın taktım lan. Tekrar aşık olma derdine düşmeden hoş ama aklı yerinde bir kadın kişisi ile evlenmek istiyorum.

Mesleğin evin bide araban varsa evlilik olmasa olur yani ben öyle düşünüyorum işte bir mesleğim kaldı o da olursa evlilik çoluk çocuk boş o yüzden evlenmeyin ksjslsjsj

Olmasa da olur

Vaz geçtim artık. Bi ara ciddi ciddi düşünüyordum. Artık konusu açılınca bile sıkılıyorum. Bana göre değilmiş o işler. Az daha büyümem lazım.

Her şeyim tam. Bin şükür. O da olmayıversin. Sadece bir ara ailemi ayrı eve çıkmaya ikna etmem lazım. Gitmesine siktir olur giderim de, kimsenin kalbi kırılmasın istiyorum.

Evlilik adına en net kararımı ise hasta yatağımda bir tabak çorba veren kimse olmadığında aldım.

Evet bazı şeyleri çok zor. Hele ev geçindirmek bi ayrı zor. Akşama kadar çalışıp yorulup geliyorsun evde seni bu karşılıyor yemin ederim bütün herşey dışarıda kalıyor, yorgunluk iş stresi vs.

Bu mutluluğu nasıl paylacağımı bilemiyorum ama arkadaşlar çok ama çok mutluyum. Uzun zamandır tanışıp, görüştüğüm bir prensesle bugün evlendik. Her şey aniden oldu sade bir nikah ve bol mutluluk. İnşallah bir ömür boyu mutlu oluruz. İlk aşkım, tek aşkım 2.eşim.

Biriyle evlenmeye nasıl karar verebiliyorsunuz bana çok zor bir ihtimal gibi geliyor birine nasıl o kadar güvenebilirsin ki evet bu insanla bir ömür geçirebilirim neye dayanarak bunu söylüyorsunuz mesela merak ediyorum doğrusu