değersizlik

allah aşkına birine değer vermek bu kadar mı zor yani kardeşim basit bak sana değer verene sende değer vereceksin illa ego yapmanın ne anlamı var şimdi sallamayanın peşinde fır dönmeyi biliyorsun

bütün gün yurttayım kar tatili var ve kimsenin benden haberi yok.

verdiğimiz değeri alsak yeterdi

bazen kendimi altın suyuna batırılmış tel gibi hissediyorum hayır neden yani birazcık belli etseniz kendinizi

bir insanın varabileceği en büyük hiçlik noktalarından biridir. '' bak oğlum eşyalara fiyat, insanlara değer biçilir. fiyatı olmayan eşyaya çöp, değeri olmayan insana giderken kapıyı ört denir. '' - gemide

bu dünyaya niye geldiğini niye yaşadığını sorgularsın o an.

evet bugün dibine kadar hissettim. insanlarda zerre degerim olmadığını..

yıllarca açılmamış bir başlık gibi, herkesin unuttuğu ya da görmezden geldiği bir his. kimsenin aklına bile gelmemiştir, bi kıymeti yoktur çünkü. öyle ki kendini bu hisse kaptırdığını düşünen kişi, açıp da sözlüğe neymiş bu hissettiğim dediğinde, sadece koca bir boşlukla karşılaşmış olabilir bugüne kadar. ve kendi ruhunda anlam bulan en güzel "değersizlik hissi" tanımı olmuştur bu belki de onun için.

Şu dünyada var olan en ama en boktan hislerden biri. Bir sürü çaresizlik barındırıyor içinde. En çok da bu can yakıyor. Biri sizi önemsemiyor, sevmiyor ve değer vermiyor. Yapabileceğiniz ne var? -Hiçbir şey. Bunun beraberinde kocaman bir boşluk. Kenarları değersizlik ve beraberinde çaresizlik ile dolu. Böyle canını ince ince yakıyor bu his insanın. Suçlu yok, sebep yok. Hiçsiniz. Kıymetsizsiniz. Bir de üstüne üstlük bunu biliyor ve sürekli hissediyorsunuz. Geçemiyorsun da bu duygunun üzerinden. Kalbine işleniyor. Ruhuna işleniyor. Tıpkı iğnelerle işler gibi. Tek tek batıyor. Kanatıyor. Siliyorsunuz gözyaşlarınızla. Tekrar batıyor. Nefes alırken bile boğazınızdan geçtiği an canınızı yakıyor. İşte öyle bir şey.