baba

Kiminin ilacı, kiminin yarası...

hayat kırıklığı, zora sokan, sevmeyen, sevdirmeyen.. isteseydi severdim. iyi bi baba olsaydı, kendi istekleri bizden öteye geçmeseydi onu severdim. hani yakınıyo ya şimdi evlatlarım beni niye sevmiyo diye; senin yüzünden baba, sen istemedin, bak isteğini yerine getiriyoruz.

Galiba bu hayattaki en büyük şansımdır kendisi. Daha iyi anlaşabildiğim başka bir insan yok, birbirimize de duygularımız, düşüncelerimiz hatta hobilerimiz açısından da çok benzeriz.

Hayat kırıklığı

Sayesinde küçükken umursanmamak ne demek hissettiren kişi

Kardeşimle sahura kadar uyumuyoruz. Gece vakti olmasının verdiği bi şapşallıkla komik olmayan her şeye bile kahkahalı gülüyoruz, arada gemilerimiz batmış gibi dertlenip şarkı söylüyoruz, mutfaktan odaya sürekli bir şeyler taşıyoruz takır tukur ses yapıyoruz. Geçen gece sahurda babama sordum, ya biz böyle ses yapıyoruz ama sen onları duyuyor musun uyandırıyor muyuz seni diye. Evet duyuyorum şöyle biraz durup dinliyorum, kızlarım eğleniyor gülüşüyor ne güzel deyip geri yatıyorum dedi. Söyleseydin birazcık sessiz olurduk bal adam :)

Kimi insanların yıkılmaz duvarı, kimi insanlarının üstüne yıkılan duvar. K

Hahah. Benim oyumla, 46 artıya ulaşan entry üzerine geldim. Benim babamda normal günde, sesim yüksek değilken bile, uykusundan uyandığı için yüksek sesle bana bağırmıştı. Beklemediğim bir şey olduğu için de korkmuştum. Ne büyüdüğümüzden anlıyor, ne çocuğu olmamızdan... Aslında, uykudan uyandırıldığı (?) için bağırması da ilk değil. Gülmeyin, sesli gülmeyin diye uyarmayı da ihmal etmez.... Bu arada, evet gürültü yapsam, belki haklı.... Hayır. Hayır. Yinede değil...

Konuşmayacağım tek konu.

Allah rahmet eylesin. Öbür dünyada soracağım ettiklerinin hesabını. Çocukluğuma gidip kendimi ondan koruyabilseydim keşke. Yanlıştı yaptıkları yapması gerekip yapmadıkları ama kendimi iyileştiriyorum inş. Cocuklarıma aktarım olmadan bu sevgisizlik benim halkamda son buldu

bugün gelinim mutfakta izlediğini gördüm, izninin 10.günü...

Bayram günleri erkenden anneannemi ve dedemi ararız, sonra da mezarlığa gideriz. Her ikisi de anne babasıyla bayramlaşmış olur. Bu bayram kabristana gidemedik. Anlıyorum gitmek istiyor mezar taşını okuyunca onları görmüş gibi oluyor. Babaannem ben doğmadan önce vefat etmiş, dedem ise üç sene kadar önce vefat etti. Hiç unutmam babam o gün şöyle dedi “ öksüzdüm şimdi yetim kaldım.” Şu hayat nerdeyse 50 yaşındaki adama yetim kaldım dedirtiyor. Ölüm var.

İnsanlarda eksiklik yaratan kelimeleri anlatacak cümleler bilmiyorum.

Ünlüler ve fenomenler için de büyük bir sorun. Adından söz etmediklerinde, akbabalar gibi her bir yandan sorarlar; neden bahsetmiyorsun, öldü mü, ne oldu? Ne yazıkki, iyi babası olanlar ultra şanslıdırlar bu ülkede. Kötü annesi olanlar ise ultra şanssız... Birde ölüm var demişsiniz. Evet. Öyle. Ölüm var. İnsanlar için, annem ya da babam öldü demek de kolay değildir. Her biri ayrı dert, ayrı tasa...

Geçen gün kandilde tüm rehberindeki herkesi tek tek arayıp kandillerini kutladı Bayramda da aynısını yaptı ama ailesinden kimsenin ne kandilini ne de bayramını kutlamadı Küçükken bu kadar anlamıyordum ama şimdi düşününce ne kadar zayıf bağlarımız varmış

eksikliğini hissettiren bütün ailecek yapılan şeylerden nefret ettim.

Ortaokul yıllarımı cehenneme çeviren kişi. Lise yıllarım, bende oluşturduğu psikolojik hasarlarla mücadele etmekle geçti. Affedemiyorum sözlük, yok olmuyor. Hesap da sordum, bana iyi davranmaya da başladı ama yok yani. Bazı şeylerin geri dönüşü olmuyor.

Bugün müşteri geldi dükkana adamın tek yumurta ikizleri var. Çocukların saçları kızıl renkte babam çocukların babasına diyor ki bunlar orijinal mi? Hhahhajs yok yan sanayi çakma bunlar aq

Hayatımdaki en özel insan. Babam apayrıdır. Her ne kadar arada kavga etsekte tek vazgeçemeyeğim insan. Iyi ki benim Babam

Aslında ne bileyim çok garip bir ilişki, birbirimizin için her şeyi yapabileceğimizi birbirimizi çok fazla sevdiğimizi biliyorum ama aramızda ki saygı duvarı o kadar kalın ki asla iki yakın arkadaş gibi samimi olamayacak olmamız üzüyor beni

Şu an hayatta olsan her şey çok farklı olurdu. Bir de dün rüyamda gördüm, uzun zamandır gelmemişti. Yattığın yerde dinlen.. 🙏🏻

O kadar iletişimimiz yok ve o kadar konuşmuyor ki baba kelimesini en son kaç yıl önce söyledim bilmiyorum. geçenlerde direkt kendisine bir soru yönelttim cevap bile vermedi tv ye bakmaya devam etti. baba kelimesini de nasıl bir şey olduğunu da cidden anlamıyorum. babasıyla sarmaş dolaş olanların nasıl öyle bir iletişim kurabildiğine bile şaşırıyorum. kaldı ki benim babam konumundaki kişi gelecek de benim bir sorunumu çözecek bildiğin kıyamet alameti bu

an itibariyle tüm evi cem adrian-şebnem ferah ince buz üstünde yürüyorum şarkısı ile inleten muhteşem müzik zevkli adam. ne yaşıyor acaba kafasında, nelere üzülüp seviniyor böyle anlarda... bu güzel şarkılara eşlik eden ıslığı kesilmesin hiç.

Akşam yemeği için bir pilav yapmış... Öf öf öf benim diyen aşçı yapamaz, tane tane dökülüyor böyle bir yemek yok, yanına bol sarımsaklı cacık iliştirip, çorba yapmış. Efsane bir adam, annemde işte yaprak sarmaya gitti eve geldi babama aferin yemekler güzel olmuş diyor. Bu ikiliyi seviyorum.

Yani olmasada olurdu ama yinede bir babam olduğu için mutluyum

olmasa olur muydu bilmem ama olunca da çok bir şey değişmiyor. maddi desteğiyle hep arkamda ama manevi desteğini göremedim hiç ve bu çok yoruyor. çünkü insan bazen babasından gelecek güzel bir söze ihtiyaç duyuyor, insan bazen yıkıldığında babası ona dağ olsun istiyor.

onu o kadar çok özledim ki. dedikleri gibi dağmış meğerse. onsuz sırtım hep açık ve darbe yemeye müsait.

Elma yerken bugün dişini kırdı amk.

Dün evlilik yıl dönümleriydi. 20. yıllarını kutladılar. Her özel günden önce annem çiçeğe, hediyeye gerek yok boştan yere para harcama kıyma al ailecek yeriz der. Babamda haliyle kıyma alır gelir. Onların birbirlerine hediyeleri kıymadır. Dünde açık yer bulamamış kıyma parasına kırmızı kurdele sarıp gelmiş. Sen alırsın diyo anneme. Canım babam ya

Danışacak bir babam yok. Düşe kırıla, öğreniyorum.

uzun zamandır doğru düzgün konuşmuyoruz yaklaşık yedi ay olmuş hatta. geçenlerde bir ortamdayken zorunda kaldığı için 'kızım' dedi. o kadar unutmuşum ki o kelimeyi bir an duraksadım, afalladım. özlemişim aslında o an fark ettim hem de çok özlemişim, ona sarılmayı 'babam' demeyi.. ama bazı şeylerin daha da kötü olmaması için bu gerekliydi. bu konu da her türlü cehennemi yaşıyorum ama konuşmadığımızda en azından çevreme yaşadığımı yaşatmıyorum. ne bileyim işte ya, hep imrenmişimdir baba-kız ilişkilerine ama bir türlü olamadık, beceremedik babamla onu. ona da kızmıyorum, sonuçta herkes gördüğünü yapar ama bence gerçekten seven insanın bir şeyleri görmesi gerektiğini de düşünmüyorum çünkü sevdiğin zaman her şey zaten içten kendiliğinden gelir. galiba oralarda bir yerlerde babama biraz kızıyorum. aslında babamın hakkıda yiyemem. kötü şeyler yaptım çocuk aklımla, onlara unutulmayacak şeyler yaşattım derin yaralar bıraktım. belki biraz düşünse kendisinin sebep olduğunu anlayabilecekti ama o, düşünmeden her şeyi benim üzerime yıkabildi. büyük bir suçluluk hissiyle beni baş başa bıraktı. olsun yine de her şeye rağmen, kızsam da onun yüzünden saatlerce ağlasam da 'benim bir babam var' diyebilmek büyük nimet. 'erkek olsaydım çok güzel bir baba olurdum' derim hep, neyin eksikliğini yaşasam başkalarının hayatında onları tamamlamayı arzulamak gibi bir huyum var. sanki eksik yanımı böyle davranarak dolduracakmışım gibi hissediyorum. ablalık görmemiş yanımı kardeşlerime daha güzel ablalık yaparak doldurduğum gibi. tabi bu baba meselesi imkansız, zaten saçma bir şekilde hep imkansız şeylerin yolunda ilerlemeye çalışıyorum. neyse böyle işte, uzun tutmuşum biraz. kusura bakmayın hemen bitiriyorum. ben yirmi üç yaşındayım, ne çocukluğumdan kurtulabiliyorum ne de hala babamı olduğu gibi kabullenebiliyorum çünkü ben babam olsaydım asla böyle olmazdım. keşke erkek olsaydım çok güzel bir baba olurdum.

Eve ne zaman mahkeme kağıdı ya da ödenmemiş fatura yüzünden elektrik su gazı kapatan eleman gelecek diye bekliyoruz teşekkür ederiz baba iyi ki benim babamsın 💕🤩

Babam da bende araba kullanmasını çok iyi bilmiyoruz ve bu durum üzerine araba almaya karar verdik. Şöyle temizinden parçalayabileceğimiz bir araba almayı düşünürken, aşırı temiz 2.0 motor mazda 626 almaya karar verdik. Araba o kadar temiz denk geldi ki tutamadık kendimizi. Ama ikimizinde kafasında ki soru şu "biz bu devasa arabayı nasıl sürücez ?" Biz bu soruyu düşünürken bir gece babam rahatsızlandı bende Amcamı çağırdım ve hastaneye götürdük Babamı. Hastane dönüşü sokağa girdik ve ikimizde arabaya baka kaldık ve babamın ağzından muhteşem bir laf döküldü..... "Biz süremiycez madem niye aldık bu arabayı aq ?"

kimisinin yokluğunu varlığına tercih edersin, kimisinin varlığı tüm dünyaya bedeldir. hangisine denk geleceğimiz nasip. allah iyi olanların sayısını ve maddi/manevi imkanlarını arttırsın. - link not: gideyim de bilmem kaçıncı kez john q izleyeyim. aşerdim yine.

Yoklugu varlığını aratmayan sifatlardan biri benim için belki hic olmasaydı hayatımda çok farklı olabilirdim belki bir gün olsun sırtımı yaslar adim attığımda korkusuzca koşardım Bir kere be Bir kere benim arkamda dag gibi babam var diyip göğsümü gere gere adim atamadım hep ya düşersem kim kaldırır diye düşüne düşüne yaptim ne yaptıysam Ah baba umarim bana ne yaşattıysan gün gelir fazlasıyla sen yaşarsın

yazacağım çok şey var ama şimdilik kalsın, sadece bana nasıl bir ebeveyn olmamam gerektiğini gösterdiğin için teşekkür ederim.

doğduğu anda seni hayal kırıklığına uğratan bir çocuktan bir şeyler beklemen senin hatandı fakat sen hatalarını kabul etmeyen bir adamsın. üzgünüm, sayende güvenemediğim her erkekte seni göreceğim.

Gönlüm hep seni arıyor, neredesin sen?

doğru bir baba tarafından yetiştirildiyseniz hayatta çok zorlanmazsanız. ancak hayatın temellerini kendi başınıza yaşayarak öğrendiyseniz nefesiniz kesilir. babaların görevi hayatın gerçekerini tane tane anlatıp göstermektir. anneninki ise çocuğunu teselli edip umut vermektir.

Algıda seçicilik mi? Tüm başlıklar baba üzerine mi bilemiyorum. Ama bayramda babanın yanına degil mezarına gitmek. O soğuk mezartaşı başında durmak, Allah kimseye yaşatmasın

bayramın ilk günüydü; bardağıma koyacağım içecek şişesini elimden aldı, kendine içecek koydu. bardağına sığmayan içeceği de şişeyi kafasına dikip bitirdi shsjdksklfld ruh hastası. sonra gitti; yaşıt olduğum (21) kuzenim yemek yememek için mızmızlanıyordu, kuzenime kendi eliyle yemek yedirdi…ısrarlarla yedirdi o yemeği ona sjkwmdmdsk. ağladım ben de gidip. sen sevgi vermezsen başkası verir. senin yapacağın işi skeyim travma yarattın pezevenk

Bir zamanlar oje sürmeme karşı olan adam, bugün ojelerimi temizlerken iğrenç bir yeşili göstererek; -Bu renkten sür bu sefer. +Bende o renk oje yok ki ? -Var kızım, daha önceden de sürmüştün dedi, gitti getirdi. İğrenç renge sahip ojem varmış sghgsgsdh, şimdi onu sürdüm karanlıkta bile parlıyor. Trafiğe çıksam trafik lambasındaki yeşil sanarlar, öyle boktan bir renk :D

Her geçen gün kendinden daha da soğutmayı başaran varlık. Annemin en büyük hatası…

25 gün önce gorsel Bugün gorsel 2 senenin sonunda 25 günlük birliktelik... Bir daha ne zaman görüşürüz bilmiyorum...

Bu saate kadar oturdu oturdu, kendisi yatmaya giderken “neden hala uyumadın sen ya, yeter artık erken yat, erken kalk (her sabah 8’de uyanıyorum. erkenden kastı gece 5 falan artık sanırım??) bir düzenin olsun” diyerek beni fırçaladı. Düzenden kastı da şey “ben yatınca yatın, ben kalkınca kalkın”..

Babamı çok üzdüm sözlük. Paramparçayım. Yıkıldı. Napacağımı bilmiyorum. Hayat neden böyle yaptı diye hayata suç atamam. Üzücü şeyler yaşandı eyvallah. Ama babamı üzmem için bir sebep değil. Neden böyle bir eşşeklik yaptım. Neden ağzımdan çıkan sözleri düşünmeden söyledim. Hiçbirinin cevabı yok. Defalarca özür diledim ama kırdım işte. Üzgünüm ama elimden bir şey gelmiyor. Yanımda olsa sarılır öperdim. Çok çabalıyor benim için ama ben bunu fark edemeyecek kadar ahmak biriyim ve gereksiz bir yüküm. Pişmanım.

Gençliğinde anneme yaptıkları için kendisini hiç tam manasıyla sevemedim..

Kendisi sevgisini bitirme turlarına çıktı. Hayatımı zehir etmekle meşgul.