baba

hayatımda ki en mükemmel detay

hayatta ben en çok babamı sevdim. karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk çarpı bacaklarıyla – ha düştü, ha düşecek – nasıl koşarsa ardından bir devin, o çapkın babamı ben öyle sevdim.

kiminin ilk aşkı, kiminin de ilk acısıdır.

babamla aramda farklı bir muhabbet var. babamdan bazen böyle azar yerim. bazen yeri gelir, üzüldüğümü fark eder veya annem söyler bir şeyler yapmaya çalışır. anlamaya çalışır. çok anlayışlı değildir ama beni anlamaya çalışır. değerini hiçbir zaman gerektiği gibi bilemedim. bu çok koyuyor sözlük. yaşarken gidip sarılamamak, yeri gelir zorla muhabbet etmeye çalışırım, sırf konuşabilmek için. ailemden biraz uzak bir çocuğum ben. yani hiçbir zaman onlar gibi olamadım. ama bana hep iyi davranmaya çalıştı babam. değerini ne kadarda bilmesemde. kızsa da sinirlense de allah kimsenin babasını, ailesinden hiç kimseyi başından eksik etmesin. bir anlık olmadığını düşünmek bile koyarken yokluğunu alışmak nasıl olurdu düşünemiyorum bile. iyiki varsın, yüzüne bir kere bile söylemesem de, seninle istediğim gibi muhabbet edip konuşamasam da baba.

dostum,sırdaşım,kardeşim bu dünyada en sevdiğim kişi.

kızım deyişi güven verir arkamdaki dağ gibi adamın..

her akşam "ulan hani, bana yapmadın mı kahve, tek başına mı içecen" cümlesini duyduğum koca yürekli adam.

güçlü kadınların ilk aşkı tek kahramanıdır.

kendisini 5 aydir gormuyorum burnumda tuttuyor kucukken kendisini super kahraman zannederdim. ayyy özledim beee dunyanın en iyi babası dur arayayım bari yerim onuu

hiç sarılmadım

babalar aslında en çok sevenlerdir ama bunu belli etmezler. gece sen uyurken gelip üstünü örter? seni seviyorum demez belki ama en çok o sever.

bıyıklı mı doğdu nedir.

keşke iyi birisi olarak tanısaydım dediğim kişi. herkesin anlattığı o güzel babalardan birisine sahip olma isteği, ne kadar kötü olursa olsun "keşke yanımda olsa" diye düşündüren ve sonrasında gelen o boşluk, burukluk hissi. iyi bir babanız varsa onu hiçbir zaman üzmemek için gayret gösterin. hiç bir his hiç bir özlem hiç bir boşluk babaya karşı taşıdığın o burukluğu kapatmıyor. bir kız çocuğu olarak babamla ilgili birçok hissi yaşamayı çok istemişimdir her zaman.

keşke sadece sözde baba olmasaydı

şu hayatta canımdan çok sevdigim ,güvendiğim tek kişi babam iyiki babamsin be çok seviyorum

neden böyle olduğunu sürekli sorgulasamda ,herseye rağmen deli gibi sevdiğim , aşık olduğum adam.

her zaman en çok güvendiğim, hep arkamda olduğunu bildiğim, "evet o benim babam" derken haklı bir gurur duymama sebep olan yegâne kişi. annem der ki "siz babanızın hep arkanızda olduğunu bildiğiniz için, hep babanıza yaslandığınız için böyle cadısınız." allah yokluğunu göstermesin ciddi anlamda "canım" olan adam.

birgün oturduk,öyle havadan sudan konuşurken nasıl olduysa konu ciddiye bindi.ve dedi ki bana "oğlum,hayaller hayal olmasın"

baba ocağındayken kıymeti pek anlaşılmaz. öğrenci evindeyken lambam bozuldu ve babamın evde bozulan eşyaları nasıl tamir ettiğini izlediğimi hatırladım. gittim malzeme alıp tamir ettim. babamı arayıp teşekkür etmek geldi içimden. farkında olmadan ne çok şey öğretmiş babam bu sadece bir örnekti. bazen serttir kalp kırar ama bizi bizden çok düşünür. duygulandım gene...

yokluğu en can yakan yara

her gün çalışıp eve beş kuruş para getirmeyen, annemi çalışmak zorunda bırakan bana bi kere oğlum nasılsın demeyen okulumu naptığımı hayatta olup olmadığımı bilmeyen annemi çok kez aldatan piçten mi bahsediyoruz

babasıyla problem yaşayanı vardır. baba sevgisini tadamamış olan vardır. bu başlıklara pek birşey yazasım gelmez. bu bakımdan da bu başlığı görünce bi anımızı anlatasım geldi.galatasaray maçı 10-11 sezonu açıktayız sefa abinin arkasındayız işin komiği kendisi galatasaraylı sırf yalnız gittiğimde içi acıyor diye gelmişti benimle maça delicesine anti fenerli olmasına rağmen adam gibi adamdır kısacası fedakardır çok şey öğretendir uzun yıllar hep yanımızda kal adam edit:maç boyu da işte şimdi sikecez sizi demişti aq tam trollsun be adam

lise zamanı o zamanlar siyasete bayılıyorum bi arkadaşımla sehitlerden konuşuyoruz hükümet söyle hükümet böyle şehitler var filan. sınıfta hep çok suskun bi kız vardı kimseyle konuşmaz derse gelir giderdi. ne biliyorsun sehitlerle ilgili dedi ben tabi şunu biliyorum bunu biliyorum konuşuyorum benim babam şehit oldu dedi. sizin şehit diye siyaset konusu yaptığınız insan benim babamdi. ben babamı arkadaşımı dostumu her şeyimi kaybettim dedi. baba ne demek o zaman anladim

babam “görürsünüz, adam olmayacak bu çocuk” derdi. konuşmazdım. sevinirdim. babam adamsa ben olmayacaktım. - aylak adam / yusuf atılgan

bir babanın en büyük mutluluğu kendini türk-islam davasına adayıp buna göre yetiştiren bir evladının olmasıdır!

babasız büyütülen çocukların ruhsal olarak daha sağlıklı olacağını ispatlayacağım, babanın tek rolü spermdir. (sık sık okurum)

örnek alınacak modeldir. bazıları için onun yaptıklarını yapacam diyerek, bazıları içinse asla onun yaptıklarını yapmayacam diyerek.

yokluğu ağır gelir

"bu devirde babana bile güvenmeyeceksin" diyen ama o'na karşı olan sonsuz güvenimi hiç sarsmayan adam.

böyle olması gerekiyormuş da olmuş demekten başka birşey gelmez bazen elimizden. zordur. iki adım ötenizdedir ama sarılamazsınız. baba kokusunu doya doya içinize çekemezsiniz. kimilerimiz babasına hasret kalırken kimi babasıyla gülüp eğlenir. kıskanır, özeniriz bizde. neden benim babam beni sevmiyor deriz kendimize? neden bizde diğerleri gibi olamıyoruz? neden? babası tarafından sevilen çocuklardan ne farkımız var bizim? daha mı çirkiniz? daha mı kötüyüz? ya da ne bileyim, sorumsuz? tembel? aslında hayır. biz, diğer çocuklara göre daha hissisiz babalarımıza. evet yine sevilmeyi bekleriz ama eskisi kadar sevdiğimizi göstermeyiz. çünkü artık o kadar alışmışızdır ki, sevmese de olur deriz. ama biliriz ki olmaz. sevgisiz olmaz. zaten sevgisiz ne olur ki? dışarıdan mutlu gözükürüz çoğu zaman. hatta bazen "nasıl bu kadar mutlusun sen?" bile derler çevremizdekiler. ama bilmezler; bizim her gece başımızı yastığa koyduğumuzda ağlamaya başladığımızı. ağlaya ağlaya uyuya kaldığımızı. sessiz sessiz ağladığımızı. bir de ağlarken tuttuğumuz nefesimizle boğulmak istediğimizi..kimse bilmez. 18 yaşındayım bir kere bilmem babamın saçımı okşadığını, eve her gelişinde hoşgeldin babacım derim bir kere hoşbuldum kızım demesini geçtim hoşbuldum demedi. hiç hissedemedim babamın beni sevdiğini. şimdi aranızdan biri de her baba evladını sever demesin. yaşadıklarımı bilseniz siz de sevmediğini düşünürsünüz. benim babam benim çocukluğumu çaldı. (bkz: ah baba)

iyi bir babaya sahip olduğum için başka bir erkeğin sevgisine ihtiyaç duymadım

baba bazılarına armağan bazılarına imtihandır

karşımda dağ gibi bir adam, ben böyleyim diyor adeta. gözlerim doluyor, bakamıyorum. öyle ki güçlü ki.. dört yaşımdan on iki yaşıma kadar beni her gece terasımızda ki yıldızlarla büyüttü.. bak melodi bu yıldız bize hayatı temsil etmeli.. bır yıldızın peşinden emin adımlarla koşmalısın derdi. her gece koca çam ağacının altında adeta bir sanatçı ruhuyla " o ağacın altını şimdi anıyor musun" söylerdi. melodi ilk defa senden gizli bir şey yaptı baba. o koca çam ağacının altına geçerek yıllar boyu yaşanılanları tekrar etti.. ama hiç biri eskisi gibi olmadı baba.. bulutlar yıldızları kapattı, ses tellerim beni terk etti , yanımda bir süper kahramanım yoktu. olmadı baba melodi yine beceremedi... şuanda biraz tedirgin bir şekilde uyuyorsun 5 saat sonra uyanıp ameliyata girceksin ve biliyorum korkuyorsun.. ve belki bu seninle olan son uykumuz belki bu seninle olan son gecemiz... iyi olmalısın koca adam lanet bir kanseri yenip melodiye yardım etmelisin.

kızların ilk aşkı babalarıdır ya, 21 yıldır aşık olduğum bir gün olsun bıkmadan usanmadan sevdiğim adam. 3 kız kardeşiz her zaman üzerimize titremiş bizi memnun edebilmek için elinden geleni yapmış koca çınar. ona olan sevgimi anlatacak kelimem yok. çok şükür hayatta, ama allahım yokluğunu hiçbir zaman göstermesin, 2 gün görmeyince hastalanıyorken yokluğunda kendimi kaybederim. tesadüf bu entry i girerken fatih kısaparmak - bu adam benim babam şarkısına denk geldim. ne zaman dinlesem ağlarım tutamam kendimi. ona layık bir evlat olabilmek için tüm çabam. ve gururla söylüyorum ki ben babamın kızıyım. onun gibi mert, delikanlı gururlu şerefli bir insan oldum. cebi boş olsa da gönlü herkesten zengin. allah'ıma şükürler olsun ki senin gibi bir babam var, elin omzumdan hiç eksik olmasın

benimki sessiz, sakin bi adam. çabuk sinirlenir çabuk sakinleşir. bir kere vurduğunu hatırlıyorum onda da bi söz söyleyip adamı delirtmiştim. şöyle oldu: babam bana günlük para verirdi, ben istemezdim hiç. vermediği günler de olurdu ama genelde cebimde kaldığından istemezdim. iki üç sene önce, sömestr tatiline girmişiz. sömestr boyunca para vermedi bana. herhalde okula gitmiyorum diye para harcamadığımı falan sanıyordu. istemedim ben de o süre boyunca. nihayetindr okul açıldı. ilk 1-2 gün yine para vermedi. evde bulduğum bozukluklarla minibüs paramı hallettim. onun haricinde param olmadığı için evden okula okuldan eve gider oldum. bir sabah dayanamadım para istedim. "noldu ne güzel hiç şikayetçi de değildin durumdan" gibi bi şey söyledi. ben ise düşünmeden hızlı bir cevap verdim. dedim ki "sen de iyi alıştın he beleşten yaşamaya". bu bana tokadı bir koydu, o tokat beni savurup babamdan uzaklaştırmasaydı belki hastanelik olurdum. çok sinirlenmişti. gözü döndü sağı solu kırdı. bu da böyle çok güldürmeyen hiç düşündürmeyen bilmeniz gerekmeyen bir anımdı. babamı severim. canım babam. o ne biçim tokattı be. amına koyim senin.

küçükken yanından ayrılamadığım adam nasıl olur şuan bi yabancıdan farksız olabilir aklım almıyo bazen

bokunu yerim bokunu

şahsen ben babamın hiç bi zaman aslan oğlu olamadım hiçbir zaman gurur kaynağıda olamadım elhamdulillah..

00.00 dan sonra burada prim yapılacak. rez

çok iyi laf sokar jsjs

kimine nimet kimisine lanet

keske manevi destegin ben senin arkandayimi hissetirmenin maddi destekden daha onemli oldugunu bilseydi

yazılanlara baktım da çoğu kişi nasıl da seviyor, gurulanıyor, özlüyor ben niye sevmiyorum bu adamı diye düşünürken aklımda dağ gibi liste oluştu tekrar. perdeleri güneş yıpratır, kızları ise babaları. bu söz benim için yazılmış olmalı.

sessizce gider ve sana yarım kalmış bir anne,yarım kalmış kardeş, yarım kalmış bir çocukluk,gençlik ve hiç olmuş bir hayat bırakır..

annemle birlikte allah'a şükretme sebebim. çocukları için her şeyi gözünü kırpmadan yapan sabahın 6'sında evden çıkıp akşam 8'de çimentolu kireçli elbisesiyle eve yorgun argın gelen çocuklarının hepsini okutan adam gibi adam. bi ben kaldım sadece üniye gitmeyen. ben de gidersem bu sene emeklerinin karşılığını almış olacak. seni çok seviyorum babam. allah yokluğunu göstermesin inşallah.

eşi,yada karısı doğum yaptıktan sonra erkeğin kazandığı rütbe.övgü kelimesi olarakta kullanılır.taşıması zor bir rütbedir herkes taşıyamaz.

şuan yaşadıgım olaydır.yanımda ki koltukta uyuyakaldı ben de rahatsız etmiyim diye uyandırmadım.telefonla ugraşıyodum birden bana seslendi horluyom mu ben dedi horluyosun baba dedim.kalkta dedi telefonu al, ben de uyumaya devam ediyim beni bi videoya çek merak ettim nasıl horluyom acaba? dedi.:dd baba yat allah aşkına gece gece ne diyon diyip kolundan tutup annemin yanına yatırdım :d:d

(bkz: bu kim amk) bana güzel günleri yaşatmayan bir insan. arkamda durmayan, bu günlere gelmeme yardımcı olmayan insan. her ne kadar nefret etsem de, iyi ki varsın.

anneme böyle yapma be baba.