asosyal itiraf

dayım bundan 12-13 sene evvel kuzenimin sümüğünü yerdi. kuzenim 6 yaşlarında filandı. hüüüfffppppp diye içine çekerdi hayvan herif.

peki sevmediğiniz kişiyi daha fazla üzmemek kendinizi de daha fazla yıpratmamak için ona acı çektirdiğiniz oldu mu? sevdiğiniz kişiden keşke böyle yapsaydı lan dediğiniz şeyi artık sevemeyeceğinizi anladığınız kişiye yaptığınız için pişman oldunuz mu? hiç insanlığınızdan, karakterinizden utandığınız oldu mu? siz hiç "bıyık büküle büküle kaytan insan sikile sikile şeytan olurmuş" sözünü avuntu olarak kullandınız mı? ben de mi yapacaktım bunu amk dediniz mi? bunların hepsi geçer de sizin (ve tabi benim de) bunları yaşamanız için canlarını veren yiğitlerin yüzüne nasıl bakacağınızı, onların hakkını nasıl ödeyeceğinizi düşündüğünüz? bunları düşününce utanıyor insan

artık hayattan zevk alamıyorum sanki duygularım köreldi. artık sevgi, aşk gibi duyguları yaşamayalı o kadar oldu ki. robot gibi yaşıyorum.

kendim de dahil herkesin gerizekali oldugunu dusunuyorum.

hayatımın hiç bir döneminde göğsümü gere gere kendi fikirlerimi söyleyemedim olmadığından değil hep karşı taraf yanlış anlar üzülür diye düşündüm ben bin parçaya bölünsem de karşımdaki dimdik ayakta kalsın istedim. hiç özgür olmadım tam manasıyla başımı alıp gitmek istediğimde paçalarıma yapışan beklentileri vardı çevremdekilerin hep bir şeyleri oldurmaya çalıştım ya elimdekiler az geldi ya istenenler fazlaydı eksik kaldım emek verdiğim ne varsa birileri benim kadar yorulmadan sahip oldu yoruldum savaşmaktan da vazgeçtim benim dokunmaya kıyamadıklarımı insanlar paramparça ettiler avazım çıktığı kadar savundum kıyamadıklarımı dost görünenler yalnız bıraktı istediklerini yapmadıklarım için kısacası.. yalnız olmayı ben seçmedim hayat beni mecbur bıraktı iyi geceler

bazen bilmediğiniz konular olur ya hani. arkadaşlarınızdan yardım istersiniz. hiç bilmediğiniz bir konu arkadaşınızdan yardım istiyorsunuz onun ağzından konuşup onun fikirleriyle hareket ediyorsunuz. korkuyorsunuz kaybetmekten bunun sizin suçunuz olmasından korkuyorsunuz. arkadaşınızı suçlayacağınızdan da değil hani. ama hayatta bir konuda bile başarınız yoksa eğer korkarsınız. bir nevi züğürt tesellisi. sonra bir dönüm noktasına gelirsiniz. yine başarısız oldunuz. burası dönüm noktasıdır. şimdi çekersiniz çizginizi yolunuzu çizersiniz. yol çıkmazdır bilirsiniz ne kadar giderseniz gidin çıkmaz o yol. beklemek gibi. sonra yine bir kaç arkadaşınızla oturursunuz rakı masasına anlatırsınız yolun çıkmaz olduğunu söylerler size. böyle bir yere varamazsın derler. size iki seçenek sunarlar ya geçmişe dönüp arkadaşınızın yolu için savaşacaksınız ya da yine onların belirlediği başka bir yoldan devam edeceksiniz. peki şimdi ne yapmalı. hayatında hiç kendi fikirleri bir çizgisi olamayan benin yolundan mı ilerlemeli yoksa onların gösterdiği bana da doğru gelen yollardan mı?

ailem biraz tutucu sıkı bi ailedir ve çocuk olarak genel olarak tüm ailede en büyük çocuk ben olduğumdan cinsel şeyleri bilmezdim. ta ki lise de gerçekten orospu olan bir arkadaşım olana kadar, utanması çekinmesi yoktu her şeyi açık açık ulu orta anlatırdı. sex çeşitlerinin olduğunu gibi bir sürü şeyi ondan dinleyip öğrenmiştim. bence herkesin kendine orospu olan bi arkadaşı olmalı :d

şu sıralar istemeden soyutlamışım herşeyden kendimi.ya da soyutlanmışım bilmiyorum.hiç kimseyle adam akıllı konuşmuyorum ve hiç bir ilişkim düzgün gitmiyor.daha doğrusu bi ilerleme gösteremiyorum.değişiklik yap iyi gelir dediler saçlarımı kestirdim.hatta gece görenler erkek mi kız mı diyo her neyse.vur dediler öldürdüm ben galiba.

alkollüyken ne zaman sözlüğe girsem sözlüğe veda ediyorum. ilkinde çok sarhoştum. kırmızıya bastım. ikincisinde o kadar değildim, turuncu yandı. gene içime düştü aynı dürtü. aaa dedim demek çakralarım falan mı açılıyor noluyor. sabaha çıkamayabilirim. edit:promil.

evet hazırım. aşık olmak istiyorum. bekliyorum.

şu hayatta en çok galatasaray'ı sevdim.

şu an giymekte olduğum kot pantolonumun sağ cebi delik

misafir geldi ceketlerini falan çıkarıp verdiler aldım ama o an farkettim ki evde askı yok e ben bunları napicam yia deyip geri verdim yünlü kalın çorabim ve minyonlu pijamamla onları karşıladığım için de çok memnun değil gibilerdi annemde dediki merve bari o tişörtünü çıkar pijamanin içinden bende dedim ki banane ya onlar eşofmanla gelselerdi bunu duydular şimdi bana değişik değişik bakıyorlar

aldatıldığımı öğrendim ve boşandım. şuan o kişiyle evlenecek olan eski karım nispet yapar gibi düğün davetiyesi bastırıp post atmış sağa sola ben göreyim diye. özet : adamı dövmem + 1200 hastane masrafı + 4.600 avukat parası.

sevgilim bende seni özledim de okul bahane param yok mk o yüzden gelemiyom 😏

o kadar uzun zamandır mesaj gelmiyorki bildirim sesini unuttum

yalnız deilim ama hep oyle hissediyorum

hoşlandığım çocuk hala sinop'ta gelemedi bir türlü,özledim ulan

beni böyle bırakma diyemiyorum dik durmalıyım ama nerde ?

bişi diyim mi hayatımda yaşadığım en komik olay bana aşık olan çocukla üzülmesin diye filme girmem, çocuğun huyunu suyunu bildiğim için film boyu durabildiğim kadar uzak durmam, sesten dolayı çocuğun bana dediklerini anlamamam ve öper diye korktuğum için kulağıma yaklaşıp söylemesine izin vermeyip film boyu mesajlaşmak zorunda kalmamız galiba

yorgunum. birinin gelip sıkıca sarmasına ihtiyacım var ama korkuyorum. bu yüzden yavaş yavaş kaybediyorum etrafımdakileri.

ulan cam gibi gençlerdik başlığına girilen entryleri önce artiliyor sonra okuyorum. artı eksi butonunu amacı dışında kullandığım tek nokta bu. ayrıca her gece oraya entry giriyorum çünkü o başlık benim icin önemli. ben birinden hoslandigimi kendimden önce oraya itiraf etmiştim. sonra hoslanmadigimi hizlica anladım ama olsun.

hep başarısız oldum. ne kadar çalışırsam çalışayım sonuç aynı.

üniversitede yeni girişliler için pera'da parti veriyoruz. bir grup var içlerinden birini tanıyorum(yakın arkadaşım) herneyse gittim yanlarına kızlar uçmuş tabi. içlerinden biri de benim kestiğim kızı seviyormuş ama kız istemiyor tabi herneyse devam edeyim. mekandan ayrıldık yemek yemeye gittik birden bu deli oğlan kıza sallamaya saldırmaya başladı tuttum bunu ayırdım gruptan dedim oğlum bir kız için değermi gidip kafanı kepenklere vurmaya elini kolunu kırmaya. abi haklısın abi haklısın dedi ula çocuk vazgeçti diye düşünüyorum bende. neyse yemek yemeye başladık. bu gelmiyor içeri illede dışarıda hava alcam. neyse ben habire teselli tabi. aradan birgün geçti tanımadığım bir numara beni arıyor diyorki bu yine çıldırdı ulan ben guardian angel mıyım insanlar beni yardım meleği belledi böyle gruba falan aldılar. neyse kızlada yakın arkadaş olduk. diğeriyle de yakın arkadaş olduk. ulan grupla bile yakın arkadaş oldum. bu nasıl bir hayat biz iki-üç kişiyle tanışalım dedik milletin kurtarıcısı olduk. bakalım daha ne olacak. gül gibi kızıda kaybettik tabi.

sevmekten yoruldum. sevmeye dermanım kalmadı. bırakıyorum artık. siliyorum tüm fotoğraflarını, numaranı. zaten başka bir şeyin de kalmamış ben de. elveda kıvırcık.

ben onun her gece bana gelmesini bekleyecek kadar sevdim olur da dayanamam diye gelmesini istemedim ama zaten hiç gelmedi de...

biri var .. aslında birlikte olsak o kadar yakışırız ki her anlamda harika bi ikili oluruz hissediyorum..o bana karşı bişey hissediyor mu bilemiyorum bu yıl onun için çok önemli kafasi karışmamalı onun için mi erteliyor bilmiyorum belkide hakikaten benden hoşlanmıyor da olabilir ama bu belirsizlik beni öldürüyor gerçekten beklemeli miyim vaz da geçesim yok açılıyım bitsin mi yoksa bi umut bekliyim mi şimdi ben açılsam "bu kız yollu" olur çünkü böyle bi toplumuz malesef napicam bilmiyorum hayır başkasına da bakasım yok böyle zamanlarda da insanın bi kısmeti açılır ya bu reddettigim dördüncü mühendis yani beklerken biseyler kaçırıyor muyum düşüncesi de var sanırım biraz 😑 akıl lazım pls

yaklaşık 1 yıl sonra ilk defa biri beni heyecanlandırıyor 1 yıl sonra ilk defa üşenmeden stalk yaptım çok saçma duruyo belki ama bi kalbim olduğunu hatırladım umarım sonu güzel biter

kendimi çok kötü hissediyorum şu an.. neden bilmiyorum ama içim karardı birdenbire..

izmir'e aşık olmamın sebebisin.

ben en çok da kendim olmak istiyorum ama ben kimim bilmiyorum.

dönme dolaba binmeden ölmek istemiyorum.

abimin hamsterına sümük yediriyordum

her defasında aynı şey oluyor kim gitmem dediyse koşarak uzaklaşıyor, bende her defasında inanıyorum salak değilim sadece her insanın aynı olmadığına inanmak istiyorum ama olmuyor hepsi fikir birliği etmiş gibi darma dağın edip gidiyorlar insanlara güvenmekten ben vazgeçmeyeceğim onlar insan olmayı öğrensinler

anneme saçımı pembeye boyatıcam dedim.babama da gri lens alıcam dedim. yarın psikoloğa gidiyoruz. şans dileyin.

dün hoşlandığım kızla kafeye gittik . ve onun hoşlandığı çoçuğun instadan ona yazmasına beraber sevindik .... sanki bir bff miş gibi

mesela kimse bana iyiki varsın demedi

whatsappdaki kırmızı balona gülümsedim bugün.

sevmek kimi zaman rezilce korkuludur diyor ya şair ben işte o rezilce korku yüzünden söyleyemedim kıza. ulan kavga dövüş olsa koşa koşa giderim bi kıza açılamadım kız uçtu gitti. seviyorsanız konuşun yani gençler konuşmayınca gidiyor size de ciğerinizi eskitmek kalıyor.

sırf arkadaş olmamak için sevdiğim kıza açıldım hem de kabul etmeyeceğini bile bile. salakçaydı biliyorum ama en son "sana son kez sarılabilir miyim?" dediğimde evet dedi ve sarılıp ayrıldık. belki de ona hiç öyle sarılamayacaktım.

merhaba sözlük sana birşey anlatacağım öncelik açıklıyayım ben bilgisayar programcılığı okuyorum, cuma günü derste hoca sayı sistemlerinden bahsetti benimde ilgimi çekti. bende reyhan diye bir kıza yanığım ama bunu ona söyleyemiyorum görünce elim ayağım birbirine giriyor hani öyle anlatayım sana. her neyse dün gece bende whatsapptan "reyhan seni köpek gibi seviyorum" yazayım dedim. ama sadece bu düşünce bile benim yüzümü kızartmaya yetti, bende reyhan seni köpek gibi seviyorum yazısını 16lık sayı sisteminde kodladım.göndermeyi düşündüm ancak çok kolay çözer diye mi yoksa utancımdan mıdır bilmem bunu ikilik sayı sistemine çevirdim sadece 1 ve 0 lardan oluşan bir sürü sayı var şimdi gönderebilirim dedikten sonra saate baktım 5'e çeyrek var onca şeyi tek tek hesapladım şimdi göndermeyeyim geç olmuş dedim yattım uyudum şimdi göndermek istiyorum ama parmaklarım varmıyor neden sözlük neden yazamıyorum oysa gecenin beşinde kadar işlemler yapıp şifrelemek daha zordu iki satır bir ve sıfır göndermek neden bu kadar zor geliyor bana.

çok küfür yedim :(

geleli benden daha az olmuş sözlük yazarlarının nick6tını görünce utanıyorum.diyorum lan ben bu sözlüğe hiçbir şey mi katmıyorum hiç mi güzel bir şey yazmadım gibi.o yazarları da burdan tebrik ederim.ve bunu da nick6 için yazmadım yazmayın lütfen sayın yazarlar içimi dökesim geldi (:

babamın ayakları kokuyo

18 yaşındayım ve hiç sevgilim olmadı , sadece bir kere sevdim, seviş o seviş patladı gitti.

ve hiç lunaparka gitmedim , götürmediler.

geldim yine tepenin birine. issız etrafta kimse yok. hoş ya, yanımda da kimse yok. arayacağım bir kaç arkadaşım var ama istemiyorum kimseyi. alışmışım yalnızlığıma. yalnızlaştırıyorum kendimi. açtım müziğimi. bu şehrin gecesine efkar yolluyorum bu tepeden. bu şehirdeki herkese yetecek kadar büyük derdim. tabii herkesin derdi kendine büyük. kim umursar ki benimkisini. oturdum anlatıyorum kendime. 13 şubattan lanet olasıca haziranın son günlerine kadar yaşadıklarımı. hayatımın en güzel 3-4 ayı. o 13 şubat gecesi. dedim ben işte dedim benim kaderim bu kız. hayat güldü yüzüme bu sefer dedim. her şey farklı olacak ulan bu sefer dedim. kahpe kader. şerefsiz kader. aldın ver ulan geri. her gece ben bu kederle dolup taşmak zorunda mıyım? gel ulan geri. cekeyim kokunu bir kez daha içime. sonra al canımı senin olsun. allahım yalvarıyorum sana. yalvarıyorum bir yol göster yol aç nolur. yok onsuz hiçbir şeyin tadı tuzu be. boğuluyorum artık.

annemle babam hala recep ivedik 1i izleyip gülüyorlar

herkes itiraf etsin bence cjdndn çok fazla sınava hazırlanan var :( hepimiz stresten çözümü sözlükte arıyoruz..

şu an en sevmediğim ruh hâline büründüm. kısa süreli yoğun bunalım gibi bu haldeyken tamamen insanlarla bağlantımı koparıyorum.dert veya sıkıntıdan değil sadece boşvermişlik var üzerimde. mantıksal ve duygusal karar veremiyorum.empati ve umursama gibi duyguları hissedemiyorum aslında hiçbirşey hissetmiyorum.hayatta yaptığım hataların pişmanlıkların çoğunu bu ruh halinde verdim inşallah sadece benim başıma gelen bir olay değildir