asosyal itiraf

boğazıma kadar borça batmış durumdayım

3 ay olacak araya mesafeler gireli mesajdı telefonla konuşmaktı gidiyor ama aması var işte ya ayrılıkdan korkmuyorum da ya bensizliğe alışırsa ya benim olmadığım bir hayat temposuna girerse ya alışkınlıklarında artık ben olmazsam...

haftalardır 101 oynamak için 3. ve 4. bulamadığımız için oynayamıyoruz. bence çok sağlam bir asosyallik işareti.

seri eksileyen oça tşk. karmam 7777<33

sizinle paylaşmak istedim bunu paylaşmak benim için kokay değil ama içimde tutmaktan aklımı yitircem. babam annemi aldattı gözümle gördüm. ve erkek kardeşim aslında babamdan olmayabilir. ben bu sırla yaşamaktan gerçekten çok sıkıldım

bi kaldırma oturup her şey yolunda demek istiyorum.

hayatımda çok önemli olan birine bana en çok ihtiyaç duyduğu anda yanında olmadım öfkeden gözüm görmüyordu olan şeyleri bana en son ben senin yanında olurdum demişti. aradan 8 9 ay geçti ve birebir aynı durum başıma geldi şimdi ne demek istediğini o kadar iyi anlıyorum ki. gerçekten yanında olmam gerekirmiş. aldığım ah öyle çıkıyor işte şimdi bende bunun altında eziliyorum.

bugun bir tavuk durum+ozerhisar ayran+tiramusu+turk kahvesine 23 lira odedim. daha farkli mekanlar secseydim 15 lira oderdim. ama sirf mekan kesfetmek adina kazik yedim. kazik yedigim icin değil ama farkli mekanlar kesfettifgim icin mut lu yum.

ilk defa aşık oldum birine sözlük inşallah sonunda sap gibi ortada kalmam

sayfalar dolusu yazma isteği ve ben parmağımı oynatmadan duruyorum. birşeyler çöküyor durduramıyorum. yazma isteğim gitmesin

abime, ablama, anneme, babama, muhittin enişteye, fırat abiye ve aklıma getiremediğim tüm tanımadıklarıma selamlarımı iletiyorum. tanıdıklarımın aq bana bi faydası yok hiçbirinin.

8 yıl oldu ayrılalı tam şuan 8.yıla girdim elimde 8 yıl önce yılbaşında aldığı hediye , kutusu sigara rakı ve tozlu mektuplar var.

arkadaşımda kaldığım bir gece bizi uyku tutmamıştı. biz de başka bir arkadaşı telefonla arayıp işletmeye karar verdik. özelden aradık. bu arkadaş da sevgilisinden yeni ayrılmış bir arkadaş. arayıp sesini dinliyoruz falan,cips yiyoruz,çekirdek çitliyoruz telefonda. değişik sesler çıkarıyoruz. bu da her defasında telefonu açıyor. inceden hoşuna mı gidiyor ne... biz buna seni işletiyoruz falan demedik tabi. birkaç gün sonra o arkadaşla buluştuğumuzda arkadaşı ağzı kulaklarında buluyoruz. sevgilini çabuk unuttun galiba falan diye soruyoruz. yok yok bu salak beni unutamamış telefonla arayıp sesimi dinleyip duruyor ondan böyleyim demez mi? söylesen dert,söylemesen dert. hay ağzına edeyim senin. her şeyi üstüne alınmasan olmaz. söyleyemedi...

dudağımın kenarı çatladı ve yara oldu. güneşten sanırım. komik bir şey görüyorum ve gülemiyorum. canımı o kadar acıtıyor ki o yara. hayatın minik bir tasavvuru resmen.

buraya ne yazsam yazdığım kişi gelip okuyacak gibi geliyor. buraya bile yazamıyorum anasını satayım :(

sadece sarhoşken sevdiğimi kendime itiraf edebiliyorum

bi diziyle filmle ağlayabilen biri değilim ama o kadr dolmuşum ki bodrum masalını izlerken ağlıyorum en son 12. sınıftayken böyle olmuştum ilk sevgilimden ayrılmıştım o zaman herkes sınav stresinden ağladığımı düşünürdü şimdi yine aynı şeyleri yaşıyorum şimdilerdede sürekli ağlıyorum ama kimse asıl nedenini bilmiyot

kahve falı bakabiliyorum fal baktığımı bilen arkadaşlarımdan bazen illallah geliyor. whatsappımda genelde fincan fotoğrafları ve kanka şuna baksana bi ya mesajları var😅

tam bugün ameliyat olan dede, kursakta kalan hevesler falan filan tam son bir yılın özeti gibi bir doğum günü geçiriyorum aq. neyse 2 gün sonra ne bok yiyeceğim belli olacak artık. açıklansa da yolumuzu çizsek artık ona göre..

dünkü bahsettiğim üst komşular hala müzik çalıyor evde. madem ibnelik aq ben de ibneliğine müzik açtım. apartman boşluğunda son ses dinliyoruz kim pes edecek göreceğiz. (#837000)

yoruldum be sözlük verdiğim kararların annem-babam tarafından bile desteklenmemesinden, bütün zorluklarla tek başıma mücadele etmekten çok yoruldum

herkese iyi geceler, sensiz de düşermiş takvimden günler.

bu aralar çok agresif ve tatsızım, sanırım biraz sevgi ve ilgiye ihtiyacım var.

eski hesabimla ulan cam gibi genclerdik başlığına girdiğim entryleri bu başlıkta buldum az önce. hanginiz yaptı bu saçmalığı hakikaten sözlüğü daha iyi bir yer yaptığına inanıyor mu bu hareketle?

bugün yaklaşık olarak 15 kişiye hayatındaki en büyük pişmanlığının ne olduğunu sordum. genel olarak cevaplar benzerdi. yanlış kişilere değer vermek, anneye babaya sesin yükseltilmesi, üniversiteye daha iyi hazırlanmak gibi. ama bir tanesi de şuydu: keşke o kıyafete o parayı vermeseydim. hayatta ki en büyük pişmanlık. evet arkadaşlar basit düşünmediğimiz için kaybediyoruz. hadi arv.

isyan var ama allah'a değil, yaşananlara.

öylesine sinirliyim ki. ama belli bir şeye de değil tam olarak. böyle adeta varoluşsal bir öfke bu. komşunun çocuğundan tutun eskiyen hırkama kadar. telefon direği yumruklayıp, çıplak elle kamyon tokatlayabilirim. bunu da neden buraya yazdığımı bilmiyorum. ama birine anlatmaya kalktığımda daha da çok sinirleniyorum. o yüzden böylesi güzel.

daha demin bi gözlerim doldu aglayacaktım ulan dedim noluyor bi kendine gel dedim. lan beyinsiz kim icin üzülüyorsun. kime aglayacaksın sikerim gecmisi dedim. bak önünde mis gibi uzun yıllar var. hadi bu saatte basıma is cıkarma iki hayal kur uyu dedim. arv kardeslerim, değmez.

değer verdiğim birini kendimden bıktırmaktan korktuğum için, beni zihinsel olarak toz yığını haline getiren bir olay olsa bile, derinine inmeden basit olarak anlatıp geçiyorum. insanlar hayattan yorulduğum şeylerin şeyin azıcığını görüyorlar. ya benim aşırı tepki verdiğimi ya da aramıza sınır çektiğimi sanıyorlar. ben de anlatmıyorum yanlış anlamasınlar diye. iyiyim deyip geçiyorum. öyle bir hale geldim ki gözlerinin önünde kan kaybından ölecek olsam iyiyim diyeceğim. çiçeğimle konuşurdum önceden. beni dinleyen birisi var en azından, diye düşünürdüm hep. tuhaf ama her goncasından öperdim beni dinlediği için. o da sevdiğimi hissetmiş gibi daha çok açardı. galiba o da dayanamadı sözlük. solup gitmiş. konuşacak çok şeyim var ama anlatsam kimse dinlemeyecekmiş gibi hissediyorum. bağırsam, çığlık atsam kimse dinlemeyecekmiş ama herkes kendi işine gelen kısmı duyacakmış gibi hissediyorum. not: sizin verdiğiniz artı ve eksiler var ya? ikisi için de çok teşekkür ederim. birileri beni okuyor, birileri beni dinliyor gibi hissediyorum.

kestiğim kız 2k+2 li çıktı egom izin vermiyor o kıza yazmayı ama çokta güzel geliyor anlamış değilim

liseyi 5 yılda bitirdim. pişman değilim.

dün sevdiğim çocuğa yanlışlıkla git dedim sonra peşinden gittim ama bulamadım konuşmuyoruz zaten ayda bir denk gelirse arkadaş ortamında görüşüyoruz ben herkesten saklıyordum taki düne kadar. uzun zamandır suratım asık geziyordum onunla tesadüfen karşılaşınca çok mutlu oldum ama utandım kimse bir şey bilmiyordu ama yine de utandım ama ne yalan söyleyeyim çok çok mutluydum sadece güldüm. sonra en yakın arkadaşlarımdan biri onun yanında kanka birinden mi hoşlanıyorsun dedi evet diyemedim hayır da diyemedim öylece kaldı kendimi bok gibi hissettim eve gelince arkadaşımı aradim anlattım. inşallah başka birinden hoşlandığımı düşünmüyordur

şuan sevmediğim halde sırf aç olduğum için sekiz adet köfteyi gömdüm,yanına bi de kola eksik olmayan patates pirinç pilavı şiştim ama deydi,tnx mom

üst kat komşularımızın değil, alt kattaki ergen çalıyormuş müzikleri son ses. biraz saygı be! (#837000) (#841461)

en yakın arkadaşımın muhabbet kuşu eski sevgilime benziyor.ama bakışı,burnu aynı o gördükçe sinirlerim bozuluyor ben de yem verecekmiş gibi yapıp geri çekiyorum apışıp kalıyor.kuş anladı tabi artık onu sevmediğimi ne zaman kafesten çıksa omzuma sıçıyor pezo

galerimi geziyordum, twitter'da doğum günümde profilimde çıkan balonları screenshot almışım. bir iki kişi kutlamıştı sadece. kendi kendime ufak bir üzüntü yaşadım. sonra geçti.

burada yazar olana kadar böyle platformlardaki yazar alımlarının ufak bi soru cevapla ne bileyim anket gibi bi şeyle yapıldığını sanıyodum sonuçta millet yırtınıyo ama olamıyo yazar kpss gibi falan aq :/

abi neden iki günüm mutlu geçmiyor benim. neden iki gece ard arda huzurlu uyuyamıyorum. hiçbir konuda tam değil hayatım. işim yok, ekonomim bitik, yıllardır hayalini kurduğum kıza ulaştım fakat uzakta, ilişkiyi nasıl sürdürücez, oturtucaz gayesi, endişesi, annem bir tarafta mutsuz, babam diğer tarafta ailesinden darbe yemiş ve hasta, şehir değiştirmek istiyorum ama imkanlar el vermiyor. ben hiçbir zaman çok zengin olmak istemedim ki, her gün mutluluktan havalara uçmakta istemedim, illa ki zorluklarım olucak ama hepsi neden üst üste geliyor. neden hayatım çıkmazlara giriyor gün geçtikçe. yaşım artık 26 nerdeyse, bir düzenim olmalı, kendi geleceğimi ve artık kavuştuğum kızıda hesaba katarak şekillendirmem gerek. her gün canımı sıkan haberler almaktan yoruldum. inanın yoruldum, anneme bakarız başımızın çaresine demekten, babama sen neyi istiyorsan yanındakilere öyle davran, istediklerini al diye güç vermekten, sevdiğim kıza ise inanalım birbirimize, güç verelim, başarabiliriz derken içimdeki yanan ateşi bilmiyorlar. şuan herkesten uzak tek başıma yaşıyorum ve günlerim düşünmekten başka bir şeyle geçmiyor. annem nolucak, babam nolucak, iş güç nolucak, sevdiğime nasıl kavuşabilirim, ne zaman görebilirim diye düşünmekten kimi zaman baş ağrısından uyuyakalıyorum. her şeye rağmen umudumu yine koruyorum, çok yorulsamda koruyorum. annemi, babamı, gamzelimi, bu hayatı yinede seviyorum. engellerim olsun ama artık bu kadar yıpratmasın beni. mutlu olayım artık be he ?

bugün antalya yat limanında tek başına oturup çay içen ve elindeki kitaba bisiler karalayan buğday gibi sarı saçları olan bir ingiliz bayan gördük arkadaşlarla (5 kişi). karşısındaki masaya oturduk ve onu izlemeye başladık. rüzgarda savrulan saçları bir ahenk içinde dans ediyordu adeta. hayran olmamak elde değildi. hiç birimizin içinde kötü niyet yoktu yanlış anlaşılmasın. gidip konuşmak istedim ama ingilizcem kıt oolduğu için konuşamadım. bir ara kafasını kaldırıp bize gülümsedi. cenneten inmiş gibiydi.

ilkokulda sınıfa olan gıcıklığımdan dolayi okul dagildiktan sonra gidip sınıfın çöp kutusuna işedim ertesi gün sidik kokusundan ders işlenmedi dafsgsgs

ciğerim yanıyo su döken yok be

birgün vicdan ameliyatı mümkün olursa eğer, o günden itibaren tarih hitler'i değil beni hatırlar. yaşayan insanın çekeceği dert değil, gün gün lanetleniyorsun.

az önce aynadaki aksimi öptüm. ama öyle ateşli değil. dilimi filan emdim sadece. götümü elledim.

fuat saka - şimdi ne yapar dinliyorum ve merak ediyorum kim bilir ne yapar?

benim bi eski sevgilim var. düşman başına birader. 7-8 ay oldu ayrılalı hala bana söyleği yalanların doğrularını öğrenirim.

sözlükte bana sinir olmayan kalmadı😬

bişeyi ne kadar çok istersem bi o kadar çok olmuyor sözlük, napıcam ben?

bazen sırf benden daha kötü durumda olanları bulabilmek, kendimi teselli edebilmek için bu başlığı okuyorum.yazmaya devam hayatın sillesini yemiş sözlük yazarları.

nişanlandım.

ayrıldı benden yeni bir sevgilisi var artık ama bende birlikteyken biriktirdiğim 3203 fotoğrafı duruyor atamadım