asosyal itiraf

bazen mesajlaşırken özellikle ortam sıkıcılaştığında sırf konu olsun diye bile bile yazım hatalarını düzeltmiyorum ya da sonradan ekliyorum --- örnek --- ... -tamam buhara gidelim -*buraya +ay buhara dedin de, künefe mi yesek? --- örnek --- ve uzar gider. bu da böyle bir itirafım olsun

aga depresif bir insanım bu aralar aşırı karamsarım moralim bozuk az evvel şöyle başlıkları karıştırıyorum yenilen efsane dayaklar başlığına denk geldim lise 2'de kendimizden 8-9 yaş büyük 15-20 kişiden yediğimiz efsane dayak geldi(toplu olarak girip dayak yediğim tek kavgaydı) aklıma geldikçe güldüm güldükçe daha çok şey hatırladım keyfim yerine geldi amk ulan insan yediği dayağı hatırlayıp güler mi ben gülüyorum amk :d

arkadaşlar aşık olduğum kızın benden hoşlandığını öğrendim ben gerizekaliyim bu kızı elimden kaçırırım aq var mı fight şöyle şöyle yaparsan bu kızı düşürürsün diyebileceğiniz öneriler falan

şu an yaptığım en küçük şeyden bile mutlu oluyorum ama bakmışsın 5 dakika sonra dünyanın en mutsuz insanı oluyorum.allah kahretsin böyle duygu değişimlerini :((

düşünsenize biri sizin her şeyiniz,neredeyse tüm hayatınızı onun için hiç edebilirsiniz ama bir bakıyorsunuz siz onun için o kadar da değerli değilsiniz.hatta biraz daha geniş bakıyorsunuz ve siz hiç kimsenin değerlisi değilsiniz.o zaman ne diye yaşıyoruz? en çok ne kadar süre aralıksız ağlayabileceğimizi öğrenmek için mi? yapılan fedakarlıklar yüzümüze vurulmak için mi yapılıyor?

şu an benden belki birkaç bina belki de birkaç sokak uzakta ve aynı yağmurun altındayız.

az önce balkona çıkıp mini cheetos yerken hayatımı sorguladım. böyle aktiviteler gerçekten insanın kendisiyle baş başa kalıp düşünmesini sağlıyor. hiçbir ciddi karar almadım ama. su içicem birazdan.

yalnızlık ile bütünleştim. 9 aydır ailemden uzak yaşıyordum, son iki hafta da tek başıma farklı şehirleri gezdim kafa dinlemek için. 3 gün önce eve geldim bu aq şehrinde bir tane bile arkadaşım yok. ailem memlekete gitti evde yine tek kaldım. olm insanlar ile karşılıklı oturup konuşmayı özledim ya ben

bu ara sözlükte sevdiğine kim yazamıyorsa gazı verip duruyorum, iyi mi yapıyorum kötü mü yapıyorum ben de bilmiyorum :d amacım ne onu da bilmiyorum adsfghfhdgs

acınası hissediyorum :(((

bazı şeylerin düzeleceğine olan inancım giderek bitmekte daha yarınımız belli değilken 9 ay ayrı kalmak bile isteyerek ne kadar mantıklı sadece merak ediyorum? ( nereye yazacağını bilemedim )

flörtümün kız takip edip fotoğraflarını beğenmediği güne gün demem. aslanım yiğidim benim devam et böyle

mutlu olmayı özlemişim lan

galiba ilk kez kendimi herşeye cesareti var gibi hissediyorum

gençliğimin baharını karanlık balkonda oturup "huzurum kalmadı" diye mırıldanarak geçiriyorum, çünkü yıkık olmak biraz böyle bi' şeydir.

krem şanti yaptıktan sonra hala mikserin çubuklarını yalıyorum.

dünden beri boğazımdan rahatsızım. burnum tıkalı ve ağzımdan nefes alırken de her seferinde boğazım acıyor. arada öksürük krizine giriyorum, ciğerlerim parçalanırcasına öksürüyorum, o sırada ağzıma tuttuğum peçeteye kan geliyor vs. sesim dün sabah inanılmaz kısıktı. akşama doğru böyle bir açıldı gibi oldu. derken bir de baktım ki bu sefer de inanılmaz kalın olmuş. hani ergenliğe girmiş erkek çocuklardan bir koro kurup aynı anda şarkı söylet, çıkacak olan o ses benim sesimin yanında sönük kalır.. tabi bu süreçte doktora da gittim. ilaçlar, alternatif tıp vs. ne varsa kullanıyorum. bugün seyir defterime şöyle bir ilerleme kaydettim; sabahtan beri veysel zaloğlu dublaj sesiyle dolaşıyorum ortalıkta. biraz yüklenince yine dünkünün yarısı kadar tok bir ses de çıkarabiliyorum. hatta o tok sesle kendimi sıkarak batsın bu dünya söylüyorum. nağmeli kısımlara gelince kendimi kasmayı bırakıyorum, otomatikman nağme yapmış oluyorum. çünkü o hafif ses o sırada kendiliğinden gidip geliyor hashsjdahs itiraf: dünden beri insanlarla konuşmaya utanıyorum. iyice ergene bağladım. dur bakalım, hayırlısı..

bu gece de sahildeki bi bankta elimde bir litre kolayla kaldım. olunca gece uyuyamayacağım şeyleri önceden hissederim bu şekilde. ilginç bir altıncı his özelliği. insan telefonu açmadan kimin aradığını tahmin eder ben neyi ediyorum :d neyse güzel olacak.

bir maymunu koyup öğretseniz yapabileceği 3 iq isteyen işlerini bile düzgün yapamayan insanlardan bıktım artık. insanlarda niye iş ahlakı diye bir şey yok?

'ben, ben olmaktan çıkıyorum. özlüyorum seni.' bazı insanların yokluğu, bazı insanların varlığından bile daha değerli. keşke bunu anlayabilseler.

yaz kış yorganla uyuyorum. evet çok sıcaklarda bile

herkese akıl verip kendime gelince hiçbirini yapmıyorum. tertemiz bir dayağa ihtiyacım var, biliyorum. üzerime sandalye fırlatırsanız sevinirim, tercihen turuncu renkli.

birine sarılıp hüngür hüngür ağlarken içimi dökmek ve o birinin de beni anlamasını çok ama çok istiyorum

3 yakın arkadaştık dersanede. birinin doğum gününde hep birlikteydik süpriz yaptık doğum gününü kutladık. diğerinin doğum gününde memleketteydim. yanında olan pasta falan almış süpriz yapmış. benim doğum günümde ben yine memleketteydim sağolsunlar arayıp kutladılar. 2 hafta falan sonra yanlarına gittim açık söyleyim bu konudaki hassasiyetimi biliyolar en azından bi pasta alırlar diye düşünmüştüm. lan bimdeki pastalardan da olurdu razıydım hakkaten çok mutlu olurdum ama... dipnot: sanırım hep bu şekilde devam edecek. hiç bir zaman bi sürprizle karşılaşamayacağım. beklentiye girmekle hep hata ediyorum biliyorum ama insan bekliyor işte.

artık birini sevmek istiyorum

vakti zamanında burada okuduğum şahane bir entry vardı. uzun, akıcı ve lezzetliydi. bir süredir o entryi arıyorum tekrardan okumak için. galiba biraz o entryi okumaya ihtiyacım var. (belki de çoktan silindi gitti?) içeriğini söyleyeyim de belki hatırlayan olur; yanlış numara olarak bir adamın ev telefonunu arayan bir kadın vardı. kadın ilk başta durumu adama izah ederek telafi ediyor, ama sonra adamın dediklerinden etkileniyor. sonrasındaysa ardı arkası kesilmeyen uzunca bir diyaloğa başlıyorlardı. adam; gayet orijinal hazır cevaplı, yaşam enerjisi çekilmiş, monoton ama her şeye rağmen farklı bir çekim gücü olan. kadın; bir nevi define avcısı. hissetmesi, hedeflediği yeri metrelerce kazması için yeterli onun için. adamı çözmeyi o kadar iştahla istiyor ki, akla gelebilecek her tür konudan sorularıyla dört koldan taarruza geçiyor. gecenin sonunda her şey, ön görüleri kendisinden daha sağlam adamın dediği gibi bitiyordu. ayrı gayrı.. zira onca yıla rağmen kendisini bile tanıyamamış, her şeyden vazgeçmek zorunda kalmış ve yalnızlığa mahkum olmuş bir adamı, bir başkası, bir gecede, birkaç soruyla ne kadar tanıyabilirdi ki? edit: rapunzel the brunette sağ olsun, karanlık limana deniz feneri oldu.. - (#1616602)

bazen neden eksilendiğimi anlamıyorum¿

az önce 7.kattan sigara içerken aşağıya tükürdüm şansımı sikeyim binadaki polisin ayağının dibine düştü kafasını kaldırıp yukarı bakarken kendimi içeri çektim farkettiyse ayıp oldu çok sever beni umarım farketmemiştir az önce ben ne yaşadım amk

aklıma güzel bir entry gelince bilerek 00.00 dan sonra yazdığımı itiraf etme zamanı geldi. hazır sözlükte kimse de yokken söyledim kurtuldum...

aga kimse entry girmediği vakitlerde kendi kendime başlık hortlatıp entry girince sözlüğün delisi gibi hissediyorum.. (bkz: kendi kendine konuşana deli derler)

bu zamana kadar kimseye kin tutmadım. çabuk geçti insanlara karşı olan nefretim. bana kazık atan dostum dediğim insanlara bile yeri gelince merhaba dedim. değmez çünkü bu kadarcık dünya için onca kini ve nefreti taşımaya. kalbim çok kırıldı, küsmedim. küsemedim yani, hep eyvallah dedim ve çekildim köşeme. seneler oldu, 1 kişiyi görmeye tahammülüm yok yalnızca. bir kişiden tüm benliğimle nefret ediyorum. onu görünce deliler gibi ağlayasım geliyor. bir kişiye karşı kin tutuyorum. bir çocuğa yapılacak en kötü şeyi yaptığı için. ona dair hiçbir şeye tahammülüm yok ama susuyorum. eğer konuşursam her şey berbat olacak. sadece sabır istiyorum. allahım lütfen.

bi insan için özel olamadıktan sonra onun hayatında olmanın hiçbir anlamı yok be sözlük

beğenmediğim bir entiri girdiğimde ve silmeyi de gururuma yediremediğimde bir sürü değişik başlık hortlatıyorum ki entirim altlara gitsin.

hayallerim var ama böyle nasıl güzeller bir bilseniz, hepsini de anlatamıyorum deli derler diye, ki bir parça bahsettiğim zaman bana gülmüşlerdi bu yüzden yavaş yavaş yok oluyorlar sanırım ve elimden hiçbir şey gelmiyor. eğer bu ülkede değil de, yaşam standartları daha yüksek bir yerde yaşıyor olsaydım hayal ettiğim hayatı yaşıyor olurdum. birkaç yıl önce faşistliğe kadar giden bir milliyetçiliğim, vatan sevdam vardı ama şu anda bu ülkeden kaçmak isteyenlerin en ön safında yer aliyorum, emeği geçenlerin ağzına tüküreyim mahvettiniz lan ülkeyi, ne kadar çabalasam da kimseyi uyandıramıyorum koyun sürüsü gibi bir milletimiz var kimse okumuyor, sormuyor, araştırmıyor çılgına dönmek üzereyim düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum ama elimden bir şey gelmiyor tutsak hissediyorum kendimi. ülkenin tartıştığı saçma konular canımı çok sıkıyor, karma eğitimi tartışıyoruz lan karma eğitimi. kız ve erkek çocuklar ayrı sınıflarda okullarda okusun isteyenler ile karma olmasını isteyenler birbirine giriyor ulan şu zamanda tartışılacak konu mu bu yahu kağıt fiyatları pahalandı diye artık resmi gazete çıkaramıyoruz şaka gibi ülkeyiz resmen ağlanacak halimize gülüyoruz

whatsap grubunda ya da normal hayatta ders muhabbetleri konuşmak beni çok geriyor o ortamdan koşarak uzaklaşmak istiyorum. nefret ediyorum bu konulardan, nefret.

bu ülkede yeteri kadar öğrenciye ve insana değer verildiğini hiç sanmıyorum. matlab java c++ gibi dilleri kendi imkanlarımla öğrenmeye çalışıyorum ve geceleri geç saate kadar algoritma yazmaya çalışıyorum.öyle çok muhteşem bir yazılım bilgim yok ama destek almak istiyorum.şimdi siz sanmayın ki hep kendime istiyorum.yazılım,sanat,sağlık aklınıza hangi alan gelirse gelsin hepsine adam gibi destek verilsin istiyorum. kardeşim adamlar silikon vadisi diye bir yapıdan bahsediyor ve bu yapı hakkını veriyor,bize bakıyorsun ortada silikon vadisi adı verilen afedersiniz ama ahırdann farkı olmayan tuhaf binalar var."devir teknoloji devri" diye ortalıjta dolaşan o kadar ensesi aklın adam var ama yaptıkları bişey yok :(( (adam gibi=avrupa veya amerika ülkelerinde olduğu gibi)

çok yorgunum her açıdan var mı bir önemi?

kendi kendimin annesi olsaydım eğer, saçlarımı okşar "geçmez bildiğin ne varsa geçiyor, sabretmeyi öğrenmelisin" derdim. saçı okşanan ben ise şöyle cevap verirdim "hayat, sabretmeyi öğrenecek kadar uzun değil" vsvs bu böyle devam eder giderdi ve bana terapi gibi gelirdi beni anlayan bir ben.

insanlardan kaçan mümkun oldukça diyaloga girmeyen her fırsatta insanlık kötüdur demi vuran biri olarak zaman zaman ilgi istiyorum merak edilmek gece geç saatte eve geldigim için endişelenmelerini istiyorum.

sevdiğim birisine mesaj attıktan sonra cevap gelsin diye bir haka dansı yapmadığım kalıyor yani umarım görmemiştir mesajı hala görüp cevap vermiyorsa ayıp ediyordur

yazın şort atlet vazgeçilmezimdir ve ben kış hala gelmedi diye öyle yatıyorum pencere kenarında! çok muhteşem bir şekilde hasta olmuşum, gece titreyerek uyandım. bu soğukta şort atlet pişmanlıktır.

hoşlandığım kızı dün bi erkek öpmüş tam dudaktan böyle bunu da hoşlandığım kızdan duydum itiraf bu kadar moraller pert.

hapşurmak bana keyif veriyor. hapşurduktan sonra mutlu oluyorum resmen.

bunca yıldır okuyorum, ilk defa okulumu özledim. baya ilginç bir duyguymuş. darısı başınıza.

dün televizyonda bir hint dizisi açıktı,düğünleri hoşuma gidiyor diye öylesine keşke hintli biriyle evlensem ne güzel süslenirdim dedim aldlfş bugün hintli bir çocuk yazdı ve şoka uğradım djfkfl.kabul olacak dua haklarımı böyle boş yerlere kullanıyorum sanırım.

bir şeye sinirlendiğim üzüldüğüm zaman istemsiz dişlerimi sıkıyorum. evet bunu bi çoğumuz yapıyoruz zaten ama ben bunu gün içersinde sürekli yapıyorum ve bunu taa günün sonunda yattığım zaman uyumak için kendimi rahat bıraktığım an anlıyorum. üzülüyorum ama kimse farkına varmıyor bu beni daha çok üzülüyor ama bu bitmiyor.

küçükken 300 spartalı'yı türk filmi zannediyordum (bkz: 300 ıspartalı)

yarın okula gitmeye o kadar korkuyorum ki midem onu görmeyi kaldırıcak seviyede deil hala ondan tiksiniyorum ve yarın okula gelme olasılığı var

lan çok seviyorum amk

i̇çim çok acıyor be dayanılası değil.