asosyal itiraf

düzenli bir hayatım yok ailem hep oğlum ne olucaksın napıcan ne okucan diye sorular sorup duruyor her seferinde bilmiyorum diye cevap veriyorum aslında biliyorum çok büyük hayallerim var ama ailemin bile bu hayallerime inanıp destekleyeceğini sanmıyorum bugüne kadar kimseye söylemedim hayalimi (bkz: gerçekçi ol imkansızı iste)

sınav gram sikimde değil. seneye rahat yapacağım bir sınav. ama yıllardır anne/babama çaktırmadan hep iyi notlar aldım, alamazsam geçtim. bulastigim işlerden hiç haberdar etmedim üzülmesinler diye. çünkü bu 3 kişilik aileyi birarada tutan benim. ben olmasam şimdiye kaç kere bosanmislardi bilmiyorum. daha geçen pazar dershaneden eve geldiğimde evde yer yerinden oynamış, ne var ne yoksa kırılmıştı. ben supurdum, ben sakinlestirdim, ertesi gün de okula gitmeyip ben göz kulak oldum kavga etmesinler diye. hani derler ya aileler, aileyi aile yapan çocuktur heh doğru o işte. neyse amk ben o sınavdan kötü alacağım realist olmak lazım. o zaman utanacagim tek şey annem/babam olacak. ya da endişeleneceğim. işin ciddiyetini geç kavradım. şuraya gidiyorum diyip eyleme gitmeye ya da eve siril siklam gelince, kadının teki kovayla üstüme su döktü çiçek suluyormus demeye benzemiyor bu. az önce sınava on gün kaldığını söylediğimde gözlerindeki heyecandan utandım kafami sikeyim. ha şu da var, ben bunları yaşarken beni burada hedef göstermeye çalışan arkadaşlar var. umurumda değilsiniz.

Daha 17 yaşındayım kız arkadaşım gelmiş eve takılıyoruz aşçılık okuyorum malum o zamanda yemek yapıyorum yedik filan ee arada da ufak dokunuşlar filan neyse bu ben gidiyorum dedi tamam dedim kapıya kadar eşlik edeyim hani şu bazı filmlerde vardı tam hatun gidecekken son bir kez daha öpme filan ulan aklıma geldi yapayım derken işin boyutu biraz değişmeye başladı işte tam kucaklayacaktım )(bu hesap) kucakladım ulan 55 kilo adamım ben kız 60 kilo bunu hesaba katmadım ama o ara hormonların verdiği güce dayanıyorsun ki bi geriye dengesiz adım attım sonrasına bir de ileriye kızın kafası duvara vurdu sonrası hüsran ne hormon kaldı ne bir şey.

tamer peker için "sedat peker'in yeğeni" dedim diye entry'im silindi. cok komuk bence bu olay.

ygs yaklaşıyor....göt alev alev

itiraf ediyorum iç çamaşır giymiyorum... "insanlar bunla nasıl rahat ediyo" dediğim içlik götümden düşmez oldu aylardır zikimdaşağıma denk çok rahat amk

ilkokuldayım.işte bu facebook'un daha yaygın olmadığı,daha çok msn kullandığımız dönemler.sınıfta da sinir olduğum bir çocuk vardı.hatta okul değiştirmiştim,o da peşimden aynı sınıfa geldi. kendime ait olmayan,fake bir msn hesabı açarak onu ekledim. perasperaadastra nın arkadaşı olduğumu söyledim(yani kendimin),ve konuşmaya başladım.öyleki çocuk aralarını yaptığım için bana o kadar iyi davranıyor,kantinden bir şeyler ısmarlıyordu.buluşmak istediğinde ise evimin karşısında olan bir marketin adresini vermiş,onun elindeki gülle kızı bekliyor olmasını zevkle izlemiştim. not:bugün ilişkimin olmaması,ve bu konularda yüzümün gülmemesi bu çocuğun ah'ıdır kesin.

bazen en yakınlarımdan bile canım sıkılıyor içten içe herkesi deli gibi eleştiriyorum bazen beni sinirlendiren insanların ağzını yüzünü kırdığımı hayal edip sakinleşiyorum fark ettim de baya psikopatmışım

daha bunun üstüne edecek itirafım kalmadı.(#436526)

ondan vazgeçtim ama hala içimdeki ona karşı olan umudu öldüremiyorum hep bir umut var gibime geliyor biliyorum umut yok ama olsun istiyorum çok fazla birşey istemiyorum aslında yanımda olsun yeter

insanlar benimde bir kalbimin,duygularimin olduğunu;bazı şeylerden kırılıp incinebileceğimi unutuyor.şu veya bu şekilde hatırlattığım zamanda sen çok değiştin diyorlar.zaten seni eskisi kadar kullanamadiklarinda değiştin derlermiş.yoruldum artık.o kadar samimiyetsiz bir ortam icerisindeyim ki dayanamıyorum.

seviyorum lan sözlük, seviyorum. hemde öyle böyle değil.

cebimde 5 kuruş para olmadığı zamanlar kız arkadaşımla buluşmamak için kavga ederdim para gelince barışırdık fakirlik vardı bi zamanlar tabi naparsın

keşke hiç varolmasaydım.

lokman 33.ayet: ey insanlar! rabbinize karşı gelmekten sakının. hiçbir babanın çocuğuna hiçbir yarar sağlayamayacağı, hiçbir çocuğun da babasına hiçbir yarar sağlayamayacağı günden korkun! şüphesiz allah’ın va’di gerçektir. sakın dünya hayatı sizi aldatmasın. o aldatıcı şeytan da allah hakkında sizi aldatmasın. cenab-ı hak bizleri iman islam ve istikametten ayirtmasin. amin

kardeşlerim cumanız hayır olsun rabbim dularımızı kabul eylesin inşaallah . selam ve dua ile :)

ilkokul 3 e gidiyordum sanırım mahalleden bi kız vardı (orospu) bitlenmiş bizde sürekli bunla oynuyoruz falan. e doğal olarak bana da bulaştı. o zamanlar bit şampuanı mı var aq analarımız gaz döküp temizliyor. bir de utanç kaynağı bitlenmek kimse senle oynamıyor falan. sınıfta gıcık olduğum bi kız vardı zengin bebesi çekçekli barbieli okul çantası vardı bende onun arka sırasında oturuyordum. bitlerim nasıl büyümüşse artık elimi attığımda geliyordu elime bende kafamdan bitane bit tutup çaktırmadan o kızın kafasına koydum. allah affetsin.

sene 2012 ilk defa aminoasit kullanıyorum.universal 3000 miydi neydi.tablet şeklinde.aylarca koca tableti bıçakla kesip hap gibi suyla yuttum amk meğersem çiğneyerek yutuluyomuş

bok gibi hayatım var hayatımdaki her şeyden nefret ediyorum ama insanlar beni çok mutluyum sanıyorlar. derdimi anlatacak hiç kimse olmadığı için buraya yazıyorum. bu arada sözlükteki ilk günüm ama şimdiden çok sevdim.

evet bir keresinde hayat bayram olmuştu. şekerli olanlardandı hem de, kapımı çocuklar bile çalmıştı. ben birini sevmiştim, o beni bilmemişti. sebepsiz bi mutluluktu hani, evler neşe dolardı ya bayramlarda işte öyleydi onun bana verdiği his. kimse tanımlayamıyordu ama herkes hissedebiliyordu bi şeylerin farklı olduğunu. ama o beni hiç bilmemişti ki. bi keresinde hayat bana bayram olmuştu. hani bi misafir gezmesiydi ona bakmak, mahçubiyetti, gelip geçiciydi, tam sohbete ısınmışken kalkma vaktiydi, elime limon kolonyası döken çocuk muzipliğiydi. ama o beni hiç bilememişti ki. bir keresinde hayatı bana bayram etmişti ama o bunu hiç bilmeyecekti.

sebepsiz onunla konuşmak istiyorum. 4 gündür sürekli konuşuyorduk ve alışmışım. iyi geliyordu bana. ama şu an yazamıyorum ne diyeceğimi bilmiyorum ama yazmak da istiyorum :((

(bkz: bu gece karakolluk olabilirim)

öldüğümde, ikindi namazına müteakip gömün beni. ve bir söğüt ağacının dibine gömün. mezar taşım olmasın.

döndüğümde sana kesin bir cevap vercem dedi ve gitti. yolunu gözletti, sesini özletti, heves ettirdi, umut ettirdi. ne bi haber ne bi selam verdi, geri geldi burnumun dibindeydi ama bende gidip soramadım sonuc ne, cevabın ne diye ? '' gurur'' dediğimiz sikik şeyin yüzünden galiba. bir kaç ay sonra bir fotoğrafını gördüm sevgilisiyle beraber. bana onca ay ümit verip tek kelime etmemişti ama hemen birini bulmuştur. evet itiraf ediyorum '' pişmanım ''. o geldiğinde ben gidip onla konuşmadığım için ve evet onun karşına geçip yüzüne bak baka '' iki kelime söylemek çok mu zor geldi gitmeden önce , çok mu zordu istemiyorum bekleme '' demek isterdim, istiyorum ve galiba da bu hırs içimde uzun bir süre kalacak.

boktan bir şeydir 8 sene körkütük sevdiğin birinin ağzından "beni sevmeni hiçbir zaman istemedim, onlar vazgeçmen içindi" cümlesini duymak.

galiba yine aşık olucam anasını satayım ulan yine olmayacak yine hüsran olucak biliyorum ama yine aşık olucam :(

nasıl denir bilmiyorum. otuz yaşıma yaklaştım. ama hala dün gibi aklımdasın. 6 sene oldu. az zaman değil tabi. etrafımdaki herkes çoktan unuttu seni zaten. daha doğrusu seni sevdiğimi ben de zaten bıraktım seni anlatmayı onlara. çoktan unuttum biliyorlar o yüzden. şöyle de bir şey var ki; en boktan yanı bu işin bu zamana kadar her sıkıntımda anneme koştum. hasta oldum koştum, maddi sıkıntım oldu koştum, aşık oldum koştum, canım sıkıldı koştum. oturdum dizine ağladım, anlattım. her anne gibi bir kere bile dinlememezlik etmedi. çare olmaya çalıştı. çoğunda da oldu. ama 30 yaşına yaklaşırken annene gidip "anne çok seviyorum be!" diyemezsin işte. utanırsın. kocaman adamsın ya annen "oğlum niye evlenmiyorsun, niye erteliyorsun?" dediğinde, "çok seviyorum anne ben onu hala ya." diyemezsin. belki oturup dizine ağlamaya en çok ihtiyaç duyduğun andır ama bu sefer yemez götün. çünkü çok boktan bir şey olmuştur usta. büyümüşsündür. boru değil hacı, yaş 30. sen artık aşk meşk işlerini aşmış, maaşı elinde, evlenip yuva kurması, böyle masalsı, saf duyguları bir kenara bırakıp işine gücüne bakması gereken büyük birisisin. yemin ediyorum, içimdeki duyguları ailem, arkadaşlarım, akrabalarım bilse benden utanırlar. "salak la bu çocuk." derler. "niye böyle saftirik oldu bu çocuk?" derler. derler de derler. çok ta cinsel organımda değil aslında. evet. kimseye söylemediğime bakma, ben seni 30 yaşımda da seviyorum. not: biraz dağınık oldu. kafam gibi.

abimin manitasina sinir oluyordum bi gun ozelden arayip tehdit etmistim ertesi gun abimi engellemisti skshdks

teşvikiye camiiden kaldırılmak istiyorum

sanirim asik oldum hem de tanimadigim buyuk ihtimalle bir daha gormeyecegim bir hatuna

her gün onun çalıştığı dükkana gidiyorum ama yıllar geçtiği için o beni tanımıyor. kendi adımdan farklı bir isim söyledim. o beni bilmiyor ama ben eski tarık'la hasret gideriyorum...

aslında ben hacker falan değilim. nickte havalı geldi. bi kaç kere denemisligim var da hepsi tirt..

fazla egoluyum,ben bile şaşırıyorum bazen

kendimi çok büyütüyorum. aslında büyütüyorum denemez zaten öyleyim.

kaygıdan ölüyor-dum. şimdi tekrar kaygılanmaktan korkuyorum.

ulan kızın birini sevdim. hem de çok sevdim. çıktık da bunla. çevremdeki herkes onun kötü yanlarını söyleyip durdu. ayrılınca anladım ne kadar kör olduğumu. hiç bişeyin farkında değilmişim. ama her şeye rağmen geçmişim geleceğim her şeyim o olsun istiyorum. ayakkabı silinsin diye evin önüne konan 3-4 bez olur hani. sadece birini kullanırız. ben ona o diğer 3 ayakkabı bezi olmaya razıyım ulan. 3 sene geçti hayatımın içine sıçtın. düşünmedin bile lan

önceden terslediğim hatta dalga geçmek istediğim birine aşık oldum.sonrasında çocukluk arkadaşımla çıktı.daha fazla konuşamıycam.

3 sene önce internetten bir arkadaş buldum ve kendisini ayna gibi kullanır her şeyimi anlatırım o da anlatır.onunkinin doğruluğunu bilmiyorum ama benimkiler kesinlikle doğru. her ne kadar güvenmesenizde insanlara böyle birinin hayatınızda olması lazım bence.

ben dünyanın en mal adamıyım. 4,5 yıl önce hayatımın aşkını buldum. kendimden çok sevdiğim halde 1,5 yıl köpekmiş gibi davrandım . o beni daha fazla seviyordu. bunu gördüm, değiştim. ona değer verdim. hak ettiği gibi davrandım. sonra birden bire beni sevmeyi bıraktı. sevmiyorum dedi. ben de bir kadının görüp görebileceği en kötü ayrılığı yaşattım ona. pişmanım. üzerinden 3 sene geçmiş, bir fotoğrafını gördüm 2 gündür gözüme uyku girmiyor. erkek adamız öyle herkese anlatamıyoruz, buraya içimizi döküyoruz.

platonik aşk büyük orospu çocuğudur

" sensiz ben nefes alamam" vb emrahvari sevgisiyle darlayan, "ney" üfleyerek, tesbih sallayarak vakur "at pazarı mümin genci" hallerinde paytak paytak yürüyen yarimin, en son " sen gidersen ben yaşayamam" dedikten 1 gün sonra senden soğudum ayrılalım diye mesaj atması.. hatta beni senin kadar sevecek biri çıkmayacak diye ağlaması. sonra neden sakinsin diyorlar. e ne yapayım mübarek ? psikolojimle cima edilmiş, elden bişey gelmez artıkın.

(bkz: derdinizi sikeyim)

yolsuzluk yaptığımız doğrudur.

1 yıldır evime kimse girmedi...

lanet olsun herkese yalan söyledim, ben bir erkeğim!

ben nie kimseye aşık diilim bunu anlamiyorum...bari platonik falan olsaydim hayatima renk gelseydi

benim için iyi geceler diye bir kavram yok mesela çok uzun süre sevdiğim bir çocuk vardı.öncesi biraz karışık hikayenin. ben bunu sevdiğimi anladım felan işte.o aralar hiç konuşmuyoruz ama. sonra bir gün mesaj attı normal muhabbet felan.baktım derdi var.sonra dedim anlat. asıl sen anlat dedi başladım anlatmaya ama mevzuyu anlamasına imkan yok. önceden yazdığım upuzun tamamen gerçeklerle ve duygularla dolu bir yazı vardı. neyse anladı felan bu işte attım o yazıyı.dediki bana: iyi geceler

şimdi aklıma geldi. annemle babam ölmeden önce ben bebekken bir video kaydı yapmışlar. beni uyutmuşlar. annem ve babam bana ikisi birden iyi geceler diyor. beşiğe koyuyorlar. o videoyu neredeyse her gece izlerim. sırf o iyi geceler için. ve yıllardır bu sözü duymuyordum ki bugün gittiğim marketteki oğlan tezgahtar dedi...

şuan nişanlıyım ve başkasını seviyorum. evet o da nişanlı başkasıyla o da beni seviyor. beraber kaçmayı düşünüyoruz para biriktiriyoruz. daha ne anlatayım gerisini siz düşünün. böyle olmasının bir çok nedeni var. filmlerde yaşanır böylesi lan atma diyeceğiniz türde bi hikayesi var. anlatmayı istiyorum ama burdan bi kaç kişi çıkıp siktir lan o kadar da değil atma diyecek diye anlatmıyorum. iyi geceler size ben içmeye gidiyorum.

canım acıyor.