asosyal itiraf

bi insan, bi kadın, bi karşı cins ulan biz sizle arkadaş olamaz mıyız? i̇lla sevgili mi olmamız lazım illa bağlanmamız mı lazım? bi kızla tanıştım 3 yıldır aynı okuldaydık bi yerden denk geldi tanıştık konuştuk. sonra gitti bi anda. ulan ilk defa bi kızla iyi anlaşmışım sevgili olup herşeyi mahvetmek istemiyorum. i̇şten okuldan vaktimde kısıtlı çok vakitte ayıramadım eyvallah. ama çağrılarımı bile engellicek kadar neden nefret ettin acaba. tamam hepsini geçtim. niye okulda öyle bakıyosun. tamam gözlerin güzel ama üstüme gelme. gece günümü düşünürken kafamda takılı kalma. ya gel ya da çık git. ama her iki türlüde benden fazlasını bekleme. ben buyum.

eski hesabımı geri istiyorum, ağlayabilirim :(

seni çok özledim ama geri istemiyorum

şu başlığı bi salın artık aq.

beni kendimden koparan acılar var la

daha ilk dakikadan ortalık vıcık vıcık oldu.

la olm ben sevilmedim. en fazla beni sevmeyi denemek isteyen oldu. bak bu çok zararlı bi şey. birisi çıkıyor, o kadar insanla konuşur durumda kendini böyle yalnız hissederken onunla konuşsam başka bi şeye ihtiyacın yokmuş gibi oluyor. belli ediyosun hatta söylüyorsun. şunu yapmadım senin için, tamam uyudum. amına kodumun evsahibine çıktım sana yazmak için evde internet yoktu. kimseye yapmadığın şeyleri yapıyorsun. elinden geldiğince belli ediyorsun. dilinin döndüğünce hayatın sana göstermediği güzellikte şeyler söylemeye gayret ediyorsun. resmen bağlanıp bağlanmamak için izin istiyorsun. mutlusun bu sırada. sonra bi soğuk davranma, ardından gelen veda. niye noldu? diyorsun hislerinin farkına vardım diyor. ya bi tweet vardı ''bana her şeyi diyebilirdi ama aşkıma üçüncü sınıf varoş draması diyemezdi'' gibi bi şeydi. goygoy zannetmiş. gerçek olduğunu anlayınca da bitirmiş. hislerime goygoy dendi la. yalancı çobana döndük galiba sözlük hiç hoş olmadı. kimseyi suçlamıyorum, demek ki ben yarattım her şeyi kafamda. sevilmeyince yapıyorsunuz. her şey iyi güzeldi de keşke goygoy zannettim demeseymiş.

canım ev arkadaşım, diş fırçan tuvalete düştü ama suya tutup yerine koydum.

belki de serefsizliktir bilemiyorum ama bi kızla sevgiliyim ama baska kızı seviyorum. kiz üzülmesin diye de ayrilamiyorum. belki ona alışır,onu sevmeye başlarım diye bekliyorum.

kimse beni benden çok düşünmedi.

sevdiginin çayina attigi şekerin kabını sakliycak kadar seven biri vardi ona o hikayeyi anlattim ben de okadar sevmek istiyorum dedim o da bana dedi ki ben çayı şekersiz içiyorum yemin ediyorum yaşanacaklarin özeti gibiydi amk beyninden vuruldum bi an sinirden güldüm amk

kalktık bi kavga, hala o kavga. ben bir garip adamım, beni öyle bir hale getirdi ki hayat.. dışardan bakınca başarılıyım, yakışıklı da sayılabilirim kadınlar hoşlanır boyumdan tipimden ama içimi görünce vazgeçerler genelde. bugün bi an kanser olduğumu düşündüm, acaba yenmek için çabalar mıydım yoksa " oh be bitti sonunda" mı derdim bilemedim. ama ikinci seçenek daha baskın geldi. sevmeye sevilmeye inancım gitti. dostluğa inancım gitti. kendime inancım gitti. en önemlisiyse son zamanlarda, beni ayakta tutan tek şey olan yaradana inancım gitti. aklım kabul ediyor ama sanırım kalbim kirlendi, artık eskisi gibi hissedemiyorum. bi tek inadına yaşama, inadına dik durma fikrim ayakta. selam olsun çakı gibi ayakta duran gururlu kaybedenlere..

aşkım masaja gitme ben seni kütürdetirim evde.

bazen nick6 kasiyim diye nick6 ma entiri girip siliyorum sol kanatta kalma bugu

unutulmuşluk hissi çok kötü ya, şimdi oturdum vizeye çalışıyorum birazdan okula gidicem, bir fotoğraf geçmişe ait ve altında işte bu fotoğrafta olmayıp kalbimizde olanlar etiketler falan bilmem ne yazıları, onun altında yorumlar böyle birlik beraberlik dostlukla alakalı kalpler malpler, neyse ben yokum hiçbir yerinde, çok üzüldüm sözlük. sonra on kez farklı şeyler yazıp sildim yoruma, hiçbirini yollamadım ama. boğazım düğümlendi. yine kimsenin aklına gelmedim.

anaannemi çok özlüyorum.özellikle üzüldüğümde ağlayabileceğim bir omuz bulamadığımda tek arkadaşım şuan toprak altında

kaç saattir içimde savaş veriyorum. düşünüyorum, danışıyorum; elim "gönder" ile geri tuşu arasında gidip geliyor. kalp "gönder!" diye diretiyor, aklım "kaşınma nisyan. rahat mı batıyor?" diyor. sonunda aklım kalbimi yendi, zor oldu ama oldu. bende şaşkınım. aklın kazanması çok değişik bir duyguymuş. aklım kendiyle gurur duyuyor ama kalbimin boynu ve dudakları bükük; yuvarlanıp gidiyoruz.

hâla it gibi sevi̇yorum.. oh sonunda be

korili noodle bağımlısı oldum

sinirliyim sözlük çok sinirliyim.bir arkadaşım şehir dışında faturasının ödenmesi gerekti ben ödedim yani bir erkeğin faturasını herkes bianda yavşak demeye başladı insanlık ölmüş sözlük sinirliyim,öfkeliyim umarım sen beni anlıyorsundur

wcde işimi görürken bi taraftan haberlere falan bakmayı sigara içmeyi sadece ben seviyor olamam 😃

anam okuldayım sanıyor...

kısa sure önce sözlükteki hesabini kapatan birinin bu üye alımının açılmasıyla tekrar gelmesini bekliyorum. gelmez belki ama bekliyorum be

en yakınlarım bile olsa (abim) başkasının evinde rahat edemiyorum. insanın yastığı yatağı nerdeyse evi de orası arkadaş.

ben daha geçen gün öğrendiğim canım dedoşumun hikayesini anlatıyorum. çocukluğu hadi bir şekilde geçmiş,gençliği de idare eder.askere gitmiş işte.askerdeyken annesi ölmüş,söylemeye bile gerek duymamışlar,mahalle kahvesinde öğrenmiş gelince.hadi bu yara kapanmaz bir yara diğeri daha beter.dedem travma yaşıyor tabi ama sonra aşık olduğu kadınla evleniyor.tam mutlu olacak kadınla zorla ayırıp kadını götürüp başka biriyle evlendiriyorlar.ki bunu yapanlar da en yakınları.babası annesi ölür ölmez işte diğer kardeşleriyle dedemi çok ayırmış.her neyse sonra zorla anneanemle evlendiriyorlar.anneannem de inadı inat biri.ama dedemde artık akıl kalmamış ki.tamam anneannem için de zor ama keşke dedemi kardeşlerine yakın bir yerde oturtmaya zorlamasaymış.ya anlatıyorlar bana öyle garip anıları var ki dedemin.bir de "deli hasan" diye lakap takmışlar.cidden hayatı çok zor geçmiş hala arada zahidem türküsünü falan söyleyip ağlar.dedem çok bağırır küfreder falan ama azıcık sarılalım halini hatrını soralım nasıl yumuşar ya.o kadar seviyorum ki.bir de dedem böyle olunca hep dışlanmış.anneannem tarafından,teyzem dayım annem tarafından.hiç umursamamışlar yani.oysa ki belki biraz ilgi gösterseler böyle olmazdı.ay geçen de geçerken bizim evin oralarda oturuyormuş galiba o kadın.o burda oturuyormuş falan dedi ya.ay çok kötü ya.kime üzülsem bilemiyorum.bunu yazma nedenim de dertlerimiz dert değil arkadaşlar ya valla.ne hayatlar var ben düşünüyorum da bunları yaşasam herhalde dayanamazdım ya.neyse.

şuan sevdiğim adamin babasını acil hastaneye kaldırdılar kalp damarları tıkanmış. i̇nşallah bir şey olmaz dualarınıza ihtiyacımız var

güçlü görünüyordum, üzüldüğümü düşünmemiştir ama hayatımda hiç o kadar üzülmemiştim.

senin saçlarının beyazlayışına şahit olamayacağım diye üzülürken kendi saçlarımın beyazlayışına olması gerekenden 20 yıl önce şahit oldum

yalnız iyi sikmişler 1 saat boş bırakmaya gelmiyor dösçsçşdldğaşdög

2-3 hafta önce sokak kedisi sahiplenmiştim, yavru simsiyah. öyle bi sevdim ki tırmalar diye kediden korkan ben kucağıma alıp öpüp koklamaya başladım bu hanımı. i̇lk bulduğumda kuyruğu yaralıydı ama baya soyulmuş gibi duruyor felan, vize haftası girince aşıları ve yarası için veterinere götürmeyi biraz ertelemek durumunda kaldım. dün tanıdığımız birinin sayesinde bi veterinere danıştım, kuyruğunun fotoğrafını istedi. attım, aradı "kangren olmuş kuyruğu, kesmemiz lazım yarın hemen getir" dedi. hiç bu kadar canım yanmadı gittim kediye sarılıp saatlerce ağladım. her gün eve girip montumu bile çıkarmadan öpüp kokladığım, tırnağı bi yere takılsa içimin gittiği "kızımın" kuyruğu kesilecek sabah. i̇nsanlara değil de hayvanlara üzüldüğümü bugün anladım.

sevmediğim hatta hoşlanmadığım bir kıza yürüyorum. sırf yalnızlığımdan kurtulmak için. ona hiç benmişim gibi davranmıyorum. dahası kızla aramda sekiz yüzden kilometreden fazla mesafe var. belki mutlu olurum diye. i̇şveler, nazlar, utanmalar... sanki bana gönlü var gibi gibi. ama güvenemiyorum sözlük...

lisenin ilk zamanları ve illuminatı fenomenliğinin up yaptığı dönemler işte herkes diyor illimunati saldırı yapacak aynı anda birkaç ülkeye her yeri yakıp yıkacaklar dünyayı onlar yönetecekler maykılı da bunlar öldürdü zaten muhabbetleri neyse aradan 2-3 hafta civarı bir süre geçti öğlen tatilindeyiz okulda bağrışmalar kopuyor ama nasıl kavga kıyamet herkes camlarda okulun karşısıda boş arazı ordan dumanlar cıkıyor yan taraf mezarlık falan dediler illuminati yaptı sıra yavaş yavaş hepimize geliyor o korkuyla ağlamaya başladık üzülerek söylüyorum herkesin ağlaması sonucu benden de 2 damla gözyaşı akmadı dersem yalan olur :d ertesi gün öğrendik boş arazide tinerciler ısınmak için ateş yakmışlar o da etrafa sıçramış ne diyeyim allah affetsin :ddddd

i̇nsanlar benim uyumayı sevdiğimi sanıyor ama ben rüya görmeyi seviyorum

allah affetsin twit çaldım bütün yaratıcılığı beyni buraya yükleyince oraya bişey kalmamış

herkes bunu dillendiriyor olabilir. öyle gözüküyor olabilirim. bir şeyi belli etmiyor da olabilirim ama bende umursuyorum. belkide kimsenin umursamadığı kadar umursuyorum.

yaşamak ağlama krizlerim kadar saçma. elimde değildi var olmak ve şimdi yok olmak için de fazla inançlıyım. sonra neden mutsuzsun, al işte.

hani böyle biriyle konuşmaya ihtiyacın olur sarılmak istersin saatlerce ama kimsen yoktur seni anlayana sana yardım etmek isteyen heh işte allah bu durumun cezasını versin

kimseye tam anlamıyla güvenemiyorum be sözlük. bir defterdim sanki de bana saplanan keskin uçlar diğer sayfalarıma geçmiş , yeni bir hayata adım atarken bırakmıyorlar peşimi. i̇çimdeki sesi durduramıyorum, böyle zamanlarda her şeyin en kötüsüne zamanlanmış bir bomba kendisi.içimde filizlenen umut tomurcuklarını bir sigara gibi söndürüyor ayakkabısının burnuyla hayat.kimse içimdeki çocuğunun başını okşamıyor , durup dinlemiyor ruhundaki çatlakları. ben giderek eski beni tüketiyorum galiba. korkarım bir gün elimde eskiye ait bir şey kalmayacak..

hoca besbelli tenor bir ses.hicaz makamında okumayı seviyor. gayet başarılı fa diyez minörden giriyor sesini gayet iyi kullanıyor arada diyaframı daralıyor olmalıki ilahe illah ta ses düşmeleri oluyor yarım bota düşüyor ama fa diyez minörde bitiriyor. bunu nerden mi biliyorum ? evet onu dinlerken sigaramı yakıyorum. çünkü siktiğimin hayatı boş ve uykum gelmiyor.

10 aydır aklıma gelmediği gün olmadı aklıma, düşümeden uyumadım. i̇lişkisi var yazısına gömdüm içimdekileri. ama bekledim hep. ki beklemek en rezil halidir yaşamın. ve şimdi beklediğim mesaj en zor günlerimden birinde geldi. yanlış anlamayın. sadece bir "nasılsın" dı. ama şimdi herkes bütün çektiklerine değdi diyebilir. kimseye hiçbir şeye ağlayamayıp onunla bir anıya ağlamak bile güzeldi. bir mesaj demeyin, en zor anda verilen kan gibi zerk ediyor damarlarınıza. ötesi berisi önemli değil, bir şey olması da değil önemli olan beni hatırlamasıydı.

bu basligi ariyordum ben de ya günaydın sozluk

rodallega'nın direkten dönen topuna ve sana günaydın...

dün 30 saat falan burdaydım ulan nasıl uyumuşsam 19 saattir uyuyorum ama günaydın

anneannemle dizi izliyoruz dizideki kadın dolma yapıyo anneannemde yıkamadan koydu pirinci iyy değiştir sunu diyo

sevdiğinin sesini duyunca nefes alamayacak gibi olmak da sevdaya dahil mi

yeşil gözlü bir şahıs sağ olsun yeşil göze birazcık takıntım var. sol kanatta yeşil gözlü başlıklar gördükçe aklıma geliyor bi böyle tuhaf hissediyorum.

bundan iki ay önce sorsanız onu çok sevdiğimi ve ondan başka kimseyi sevemeyeceğimi söylerdim. fakat duygularım umursanmadıkça acı vererek yok oldular. geride bir yara kaldı sadece, arada sızlayan bir yara..

i̇lk öpücüğümü yıldızların ve dolunayın altında aldım arkadaşlar

şu anda lys çalışmam lazım ama ben açtım bir müzik düşünüyorum her şeyi düşünüyorum ülkeyi sistemi insanları hiç açılamadığım ama çok sevdiğim kızı kendi sanki kendime melankoni ve karamsarlık yaratıyorum gibi hissediyorum bunu da anlatacak kimsem yok şu anda daha doğrusu anlayacak kimse yok yakınımda buraya yazmak biraz olsun rahatlatıyor

çok özledim ailemi sözlük. en son gittiğimde saçma sapan davranmıstım hemde hiç haketmedikleri halde. farkli sehirlerdeyiz ben uni okuyorum. az once fotograflara bakarken kendi kendime dusundum onlar olmazsa ben ne yaparim onlar herseye ragmen hep arkamdalar ve ben buna ragmen mutsuz bir insanken onlar olmazsa ben kocaman bi hic olacagimi anladim. degerini bilin ailenizin unutmayin ki ne olursa olsun sizi her hatanizla her hareketlerinizle herseyinizle sevecek birileri varsa oda ailenizdir.