asosyal itiraf

ne yalan söyleyeyim 250 karmayı gerizekalı arkadaşlara gönül rahatlığıyla - vermek için istiyodum

gülümseyince dünya duruyor sanki.

4 senw inişli çıkışlı ıyılı kötülü bi ilişkim oldu ve yaklaşık 9 ay önce tamamen bitti duygularda bitmişti ondan sonra ben kwndimi tamamen kapatmıltım kimseyle konuşmadım normal erkek arkadaşlarımla bile konuşmak gelmedi içimden şimdilerde bizşm mahallede bi kasap var orda çalişan çocum 6 7 sne once yani ben 13 14 yaşındayken benden hoşlanmıştı nerde görse yanıma gelip konuşöaya çalişiyodu abisiyke haver gönderiyodu tabı benşm bu durum hooşuma gıttı ama netıcde 14 yaşımda bırı ne kadar anlayabilir bu durumu aksine bidw korktum ben konışmak istemiyorum dıyıp gıytım hep. çoçukta o iş yerinden ayrılmış ondan sonra hiö görmedim neyse geçwn yıne o yoldan geçenker bi bakrım o çocuk kalbim çıkcak sandım elim ayagıma dolandı yürümeyı unuttum sandum şimdi sürwkli onu görmek içşn çıkıyorum nerdeyse 5 senedır hiö konışöadan sadeve bakışlarla nasıl bu kadar etkilendim bilmıyoeum aşık oldum dıhemem ama çok hoşlanıyorum sanırım umarım oda hala bendeb hoşlanıyodue da yıne kqrşıma çıkar konuşmak içşn

kendisi için çırpındığım bi annem var sözlük.9 ay önce 30 yıllık eşinin onu aldattığını öğrendi ve o günden beri annem artık annem değil. her şeyimle varlığımla hatta görüşlerimle bile destek olmaya çalışıyorum ama beni görmüyor bile.. sürekli öpüp kokluyorum, iyi ki varsın diyorum ama o sürekli gitmekten bahsediyor sözlük,ölmekten.. anlatamıyorum kimseye zavallı gibiyim. hiç bir şeyimi beğenmiyor aksine kavga ediyor,yetmiyor kendini suçluyor ve ağlamaya başlıyor.onu böyle görmeye dayanamıyorum güçlü olsun istiyorum eskisinden daha güçlü.beni silip silip atıyor. görmezden geliyor ve ona iyi gelemiyorum.. varsa kıyı da bir tavsiyeniz ya da bir cümleniz ...

benden adam olmaz

deli gibi asik oldugum adami beni aldattigini ogrenip ayrildiktan 4 ay sonra ilk defa dun gordum. kosup boynuna sarilmak istedim. aklim karisiyo yapmak istemedgim seyler yapmaktan korkuyorum be. en cokta ihanetini affetmekten

bi keresinde yolda yürürken arkamdan ayağıma bir şey takılmıştı yalpaladım biraz biri bilerek düşürmeye çalıştı sandım tam arkamı dönüp kör müsün sen diyecekken çarpan şeyin baston olduğunu adamın da âmâ olduğunu gördüm ve o an buruk bi pişmanlık oldu adamın yüzündeki masum ifadeyi görünce..

acınası amcığın tekiyim

özür dilerim. bir yere yazmam gerekiyor yüzünüze karşı söyleyemiyorum. seviyorum sizi göstermiyorum belki ama seviyorum. hastalanınca beni yalnız bırakacaksınız diye çok korkuyorum. sizsiz ne yaparım bilmiyorum. göründüğüm kadar güçlü değilim anne baba kardeşim lütfen beni yalnız bırakmayın.

tarif edilemeyecek kadar kırgınım

annemi üzen herkesten, her şeyden istemsizce nefret ediyorum

ona yarım saat boyunca "senden hoşlanıyorum" demeye çalıştım en sonunda da dedim zaten ama telefonu kapattığım anda sanki yanlış yapmış gibi hissettim.hiç söylememem gereken bir şeyi söylemiş gibi sanki hissetmediğim bir şeyi söylemiş gibi... şuan onu istiyo muyum istemiyo muyum bilmiyorum.onu üzmek ama en son istediğim şey

bu gün farkrttim kamu spotu gibi bir ablam var. ne zaman bir konuda konuşsak gülsek hemen arkasından bir öğüt.ama olsun ablam iyiki var

fm'de 350 bin €'ya aldığım adamı 6 ay sonra 92 m €'ya satmıştım. o geldi aklıma hey gidi günler

az önce ikizim anneme kızına talip çıkıyo ama tepiyo istemiyo diyo dedi annem çok güzel gömdü. bana bakarak bunu isteyen de mi var dedi.

az önce hoşlandığım çocuğa bayramın mübarek olsun diye mesaj attım. bayram mı deyince ne bileyim mesaj atmak için bahane bulamadım bende bayram mesajı attım dedim. anlaşılan sana hergün bayram dedi. pişmanım.

babasına sarılan babasını seven kızlar çok şanslı:/

bizim sözlükte nickim alınmasın diye hesap açtım.

hiç oldu hayallerim çok sevdim o kansızı

bir dönem çok kötüydüm. inanın kimseye ne dert yanabiliyordum ne ağlıyordum. etrafa gülücük saçan bir mavii. böyle akşam oturuyoruz küçük yeğeni bir öpeyim dedim. kulağımda yeni deldirdigim için şişti ufaklık hem kulağımı tutup hem yanağımı ısırıp hemde kolyemi koparmıştı. bir taşta üç kuş. sonra o can havliyle ben ağlamaya başladım. ama görün beni nefes alamıyorum kendimden geçtim. hayatımın en kötü 2 saatiydi. evdekiler cocuk ısırıgına kulağımın acısına ağladıgımı sanarken ben doldugum bütün dertlere bütün kederlere 2 saat ağladım. hayat zor ağlamak güzel.

(#1401425) evet arkadaşlar geçen attığım entrydeki kızı geçtiğimiz cumartesi gecesi kafam güzelken aradığımı söylemiştim, pazartesi bana döneceğini söylemişti atmamıştı bi ses kaydı 20 25 dakka zorla yazdığım telefon numarasına tek bir çağrı ve mesaj gelmedi. saat 00.00'a kadar kimseye bunu umursamadığımı atsa ne olur atmasa ne olur diye söylendim. atmadı arkadaşlar ne bir ses kaydı ne bir çağrı o gece bittiğimi söyleyebilirim. her telefon titrediğinde o sanıyorum, belki olurda görürsen seni seviyorum.

anlatamıyorum kimseye derdimi

sen çayları koyarken, sessizce kahvaltı sofrasına yanaşıp, peynirleri elimle aşırırken sana yakalanmış bir halde, ballandıra ballandıra anlatacağım nefis bir rüyaya dalasım var.

naber ya biyoloji sınavında mutluluk hormonu nedir sorusuna gülüşünü yazdigim

günaymıyo ki

güzel bir gün sizin olsun ve size şarkı önereyim ars longa-bizim şarkı

pastanedeki çocuk bul beni

gözlerimin içine baktığın kadar seni seviyorum deseydin ; sen de mutlu olacaktın ben de..

kurtar beni, bi yerlerim çok acıyor.

bir haftadır başıma gelmeyen kalmadı izninizle kinimi buraya kusmak istiyorum. önce kartımı kaybettim okuldaki yemek bursum ve normal bursumun yüklendiği ayrıca yurda girmek için kullandığım kartı. haliyle yurda giremeyip okulda her öğüne 15 tl para ödüyorum. üstüne bilgisayarımın lcd si kırıldı it ye verdim 500 tl fiyat çıkardılar. üstüne kitaplarım çalındı. üstüne sınavdan 40 aldım. üstüne bankaya kartı almaya gittim( 3 saatte ) ve okula gondermemelerini söylediğim halde kartı okula yollamışlar o yüzden onlarla kavga ettim. üstüne okula girmek için kullanabileceğim diğer bütün kartları da kaybettim. daha fazla devam edemicem anlatmaya. yatağa yatıp acı çekerek hayatı sorgulicam izninizle....

bırak ay gitsin sen kal bu gece

çevremdeki hiç kimseyi gerçekten sevmiyorum sanırım emin değilim çok uzun süredir duygu karmaşası yaşıyorum. ama şundan eminim hiç birine güvenmiyorum çünkü ayağım kaysa itip kendin düştün yardım edeyim diye oynarlar.

bugün dersanede dar bi body giydiğim için biraz göbüşüm çıkmıştı. salak çocuğun biri de "ooo eskideniyibiriydim esra hocaya mı özeniyon" dedi. esra hoca 7 aylık hamile.

ne zaman sevmek istesem elimi itiyorlar, ne zaman derenin yolunu keşfedip suya uyup akasım gelse önüme taş koyuyorlar. hiç tutmuyor dikişlerim. keşfetmeye başladığım anda yapayalnız kalıyorum. kimse birşeye sevgi duymanın verdiği o güzel hissi paylaşmıyor. sevilen kendi olsa bile. bazılarımızın içinde herşeye yetecek güç var herkese yetecek kadar sıcaklık. ama gösteremiyoruz. zayıf yönlerimizi saklayıp duvarlarımıza sığınıyoruz. eskiden kendini saklayan insanlara acırdım. şimdi en çok kendime acıyorum ve şifasını paylaşamayan herkese.

geçen yine bi erkek tarafından reddedildim özgüvenim yine yerlebirleşti.

uyumadan önce melankolikler gelmeden şurayı kapayım. hadi eyv edit: kapamamışım amkkkk

ruhumu karanlığın en kör olası yerinde saklıyorum. bir gün yara almamak için.

ya hu kimseye güvenemiyorum ben.

bir kere daha sarılamadan ölürsem gözüm açık giderim dedim, binlerce kilometre uzağımdakine. gurbet zor be sözlük

terkedildiim azıcık

geçen gün bi videoda kendi sesimi dinledim. daha önce bu kadar dikkatli dinlememişim ki demek ki aman allah'ım dedim. doğduğum günden bu yana benle muhatap olan herkesten özür diliyorum.

eski sevgilimi hala seviyorum. beni aldattı ama yine de vazgeçemiyorum.. mesaj atmayı bile düşünüyorum aradan 2 yıl geçmesine rağmen..

eski sevgilim vurduruyormuş tövbest.

bu saatlerde canımı yakacağını bildiğim halde eskiden aldığım ss'leri okuyorum genelde.

5 yaşındaki çocuklar gibi bir köşeye çekilip neden beni sevmediniz diye ağlamak istiyorum.

her gece saati aynı hayale kurup uyuyorum.

dün gece seri bir şekilde artıladığım yazar, sandığının aksine artıladığım tüm entirilerini okudum

fotoğraflarına bakıp hayal kuruyosun, sen bu kıza takıldın diyolar. o iş öyle değil anlatamıyosun

zamanında fırınımız vardı annem hergün fırını bekler bende okuyorum yurttayım arada anneme yardım ediyorum işte birgün annemin yanındayım fırını bekledik akşam eve gidiyoruz beraber eve 10 dakkikalık bir mesafede kısa yol var baktım annem oradan gitmiyor dedim ki anne burası daha kısa burdan gidelim annem dediki oğlum oradan bir sefer geçtim bir apartmanın önünde sensörlü lamba var o yanıyor kul hakkına girmeyelim yol 5 dakika uzasın boşver gel dedi o gün beni yetiştiren kadının ne kadar mükemmel olduğunu bir kez daha anladım