asosyal itiraf

yol ayrımındayım, hangisini seçsem diğerini seçmediğim için pişman olacak gibi hissediyorum, kararsızlık beni öldürecek. ne istediğimi bilmiyorum çıldırıyorum teşekkürler

1-) deli gibi seviyorum ama karşılık gelmeyeceğini bildiğimden dünyanın en soğuk kişisini oynuyorum. o da onu sevdiğimi ibldiği halde bilmezden geliyo zaten. 2-) hiç kimseye birşey anlatmıyorum çözüm bulacak bile olsam kimseyi anlatacak kadar yakın hissetmiyorum

her seferinde bu sondu bitti artık yaptıklarını ödeteceğim deyip her gelişinde hiçbir şey olmamış, sanki hiç kırılmamışım gibi onu kabul ediyorum

sevdiklerim hep yalan söyledi. en kahrolasını o söyledi.

uyuyamayinca simdiki halimden baslayip geberene kadarki sureci kurguluyorum.

aşığım ve o dana beni sevmiyor

melankoliye dair her şeyden nefret ediyorum. yok bu beni üzdü, yok eskiden çok güzeldikte birden küstü, yok canımı yaktı. derdinizi sikeyim hepinizin bize bir şey olmasın. (bkz: bana dokunmayan yılan 1923 yıl yaşasın)

hayatımda yaptığım en kötü şeyi anlatıcam. ama yapmasam patlardım. bir arkadaşım var okulda benden küçük yaşça 6 ay önce babasını kaybetmiş. bigün aşkını falan anlatıyo bende buna diyorum işte yapma etme sevme bu yaşta değmez babanı hay et kimseyi onun yerine koyma vb. bu şak diye babasının fotoğrafini cikardi yanım geldi aglamaya başladı. aga bakın kurduğum cümleye şimdi; "aleyna babasız nasıl yaşıyosun? ben yaşayamam' kız cevap veremedi lan tek yapabildiği kalbini göstermek oldu. allah benim belamı versin sözlük.

az önce birinden günaydın mesajı istedim. inanın kendime mesaj atmam kadar saçma bir durum. hayır bir de ben kimseden mesaj bekleyen de bir insan değilim. neyin kafasını yaşadım acaba ?

millete çok gucluymusum gibi davranmaktan kalbim yokmuşcasina beni kirmalarindan ama belli edememekten en yakinlarimin bile menfaat uğruna benle konuşmasından hıçkıra hıçkıra canım çıkana kadar aglayamamaktan istanbul'dan gidememekten ailemin sürekli maddi sıkıntıları dile getirmesinden derdimi anlatacak kadar yorgun olmamdan anlatsam da bir aman boşver geçer demelerinden bana saygı gosterilmemesinden beni yok saymalarindan beni olduğum gibi kabul etmeyip beni elestirmelerinden sıkıldım bunaldım .

insan ne yaşarsa yaşasın , başından ne geçerse geçsin güçlü olmak zorundaymış.çünkü son nefesini vermeden her şeyi yaşadım gördüm demek daha çok hayal kırıklığına uğratıyormus insanı

arkadaşım dikkati sayesinde 100 tl düşüren çocuğu yakaladı. iki kafadarın peşinden koştuk. yetiştik. arkdaşım çocuğun koluna vurdu, çocuk bize bakarken parayı uzattı ve bir yandan "arkadaşım paranı düşürdün. dikkatli ol biraz dedi. " çocuk şok tabi. ilk başta ne diyeceğini bilemedi. ardından: "abi sen varya muhteşemsin ya" gibi acayip bir şey çıktı ama o anki sevinci güzeldi be sözlük. neyse bunlar yolun ortasında şokla beklemeye devam ederken biz otobüsün peşine koşmaya başladık bu sefer. ardımızdan bir şey demedi ama yanındaki arkadaşına "helal para işte olm. görüyosun ya bak" dedi. birilerini mutlu ettik işte sözlük. darısı başınıza.

yine daha iyilerine layığım sözlük hisleri bitince bana ne verebilirmiş ki? ama ona içimdekileri söylediğim için çok mutluyum hani şimdi kalkıp size uzun uzun konuşmamızı bile anlatabilirim o derece ama gece gece kafa açmayayım :d edit: şimdi başlıyoruz efenimmm ona dedim ki noluyoruz ? ne bu değişikliğin sebebi ? çok uğraşmış zorlamış kendisini ama bi kere soğumuş sonra da devamı gelmiş gittikçe uzaklaşmış mışımşımışmışımş devamı dostlar tahmin edebileceğiniz gibi. ben de dedim ki insan iki haftada daha tanımadan nasıl karar veriyo acaba olmayacağına acaba biraz bencillik değil mi bu dedim kafana göre hareket ediyosun dedim karşıdaki kişiyi de önemsemen lazım değil mi dedim. ya ama napayım falan filan.... bi şeye ikna edilmekten korktum dedi ona dedim ki bi dur ya ne ikna edilmesi kimse kimseye aşık değildi sadece tanımaya çalışıyoduk birbirimizi dedim tabi bu şok sonra yine bi kaç bilmem ne falan fişman sonra dedi ki aşık değilsek niye zorluyoruz hala? ona dedim ki pardon? zorlayan falan yok artık seni aslında hiç de olmadı dedim. bu yine bi şok tabi. sonra dedim ki ben 4 yıllık ilişkimi bitirmiş insanım kafamda bitirdiğim an unuturum hiç sorun değil. benim anlamadığım gelmek istedin güzel olacak dedin ikna ettin iki haftada olmayacağına karar verdin cidden bencilce dedim bu bi kere daha şok. neyse bu kadarmış işte dedi aslında keşke diyorum belki başka bi yerde başka zamanda daha güzel olabilirdi dedi ben de dedim ki keşkeye bel bağlama. sen istemedin bilerek kendini çektin dedim kılıçlar çekilmiş dedi bana çünkü baya şaşırdı sanıyodu ki ben ona haklısın sen de bilmem ne diyecem ama akıllandım tabi hep onu anla nereye kadar dostlar? bunları sana söylemem lazımdı dedim neyse evet o zaman dedi evet dedim kendine iyi bak dedi sen de dedim beni görünce nasıl davranacaksın merka ediyorum dedi sorun yok benden yana dediö sana bağlı dedim. hoşçakal dedik bitti bu kadar dostlar bu kadar ikinci edit: kafanız şiştiyse affola yazım hatası varsa ayrıca özür hadi eyv.

annanem ölsünde birkaç trilyonluk miras artık bize kalsın dünya turu yapayım diye gün sayıyprum allah affetsin

kendimize itiraf edemediklerimizi burada etmemiz nasıl bir mazoşistlik anlamadım.

lisede cuma günü istiklal marşında polar giymeyenleri bulup okulda tutuyorlardı 15-20 dakika ceza niyetine. bende arkadaşın poları araklamıştım. kızla buluşacaktım kardeşim hakkını helal et.

sevdipim kızla ayrıldık. her an aklımda o vardı tabi bende zıpırın önde gideniyim yaptım bi flört gibi birşey buluştuk 4-5 defa karşımda hep sevdiğimi aradım. çay bitince istemsizce çay söyledim o içerdi bu çayı sevmezmiş banane amk sevmiyorsan içicen işte benim sevdiğim kız seviyor. karşısında susup gülüp durdum biz öyle yapardık bu bana deli dedi lan zaten deliyim akıllı insan konuşup anlaşır biz sevdiğimle gülüşüp anlaşırdık. bana dokundu abi istemediğim halde kendimden hiç bu kadar iğrenmemiştim ve tiksinmemiştim nerdeyse dövücektim kızı, halbu ki sevdiğimin gülüşü kalbime dokunurdu. edirnenin havası soğuktur o gülünce güneş açardı ortalık ısınırdı. öyle sikil bir olayın içindeyim işte nefes alıyorum ama ruh yok sigara verin la içek

sen bedenim oldun, ruhum oldun karanlık gecemde güneş oldun ben önümü bile göremezken beni düştüğüm yerden doğrulttun ... bir şarkı sözü bir insana ancak bu kadar cuk oturabilir. seviyorum seni gürcü kızı :)

babam gün geçtikçe dedeme benziyo, daha çok öfkeleniyo küfrediyo vs. evde zaten aile havası yok annem hep salonda babam pc de ben odada. birlikte yemek bile yemiyoruz ramazan ayı dışında. zorla başka okula gönderdiler bu sene. derslerim iyice düştü ve şükrediyorum yine sağlıklıyım diye. ondan uzak kaldım hasretiz birbirimize fakat artık ne sevgiliyiz ne arkadaş daha doğrusu biz de bilmiyoruz ne olduğumuzu,3 yıl oldu. onu çok üzdüm şimdi de gururumu atıp onunla ilgileniyorum ama hala gönlünü alamadım haklı da. neyse işte tek yolunda giden şey herkes hayatta o kadar

mesaj attım, içim acıyo be dedim. bütün çaresizliğimle içimin bütün acısıyla. umursamadı. ben bunun üstüne eklediği acıyı nasıl anlatayım? içim acıdığında acıtana gitmenin çaresizliğini nasıl anlatayım?

insanları biseylere üzüldüğüme inandıramıyorum valla çok zor kahrolsamda herkes ona bişey olmaz tavrında mesela babaaannem biseyi kafasına taktığı zaman hemen tansiyonu çıkıyor herkes kafasını dağıtmaya çalışıyor ben mesela iyi değilim desem duymaz bile kimse pöff

insanlarla aramdaki samimiyeti bir türlü ayarlayamıyorum. biraz da herkesin davranışlarıyla alakalı bana karşı ama biriyle ya çok iyiyim ya da ölümüne küs kalacak bir insanım. böyle de zıt bir huya sahibim.

aşık oldum. şu an kimselere söyleyemediğim için buraya yazıyorum. henüz çok yeni. içimde bir kıpırtı var. yüreğimde heyecan var. eskinin izlerini silmeye çalışırken çok aniden oldu. hazırlıksız yakalandım. ama çok mutlu hissediyorum uzun bir aradan sonra. yaklaşık bir buçuk senedir bitmeyen üzüntünün kederin üstüne yenilenmiş istiyorum. ama korkmuyor da değilim. aynı hüznü bir daha yaşamanın düşüncesi bile acı veriyor. tek dileğim bu sefer acısı bile bal olsun.

"sen bir türlü tebessüm etmezdin, anlardım! sen bir gülsen, gülmedin ki; ben keyfimden ağlardım."

abi neden değer verince değişiyorlar? ben sana değer veriyorsam sen de bana o değeri vereceksin. bunun için illa seni hor görüp takmamam mı lazım? sevme işini karşılıklı yapamaz mıyız? şimdi konuşmuyoruz çünkü değer verdim fazla geldi ona da söyledim zaten ne yaptığının farkına var diye. hala mesaj bekliyorum

yıllar sonra biriyle yürüştüm az önce. özlemişim şerefsizim

az önce beni aldatan eski sevgilimin fotoğrafına bakıp yine gelsen yine severim aslında lan dedim. niye dedim ben de bilmiyorum. nefret de ediyorum ama sevmekten de alamıyorum kendimi. tebrikler gerizekalı psikolojimi bozdun mutlu musun

kendimi hiç ama hiç bir zaman sevmedim çevremdeki insanları da sevmedim şu dünyada tek bir insanı sevdim o da beni sevmedi çirkin felandim ama güzel sevmiştim be şu an bunu söylemek istedim nedenini bilemiyorum

genelde yolda yürürken oluyor.kendimi kendimle konuşurken buluyorum bazen sesli bir şekilde tepki veriyorum kendime. (bkz: kendi kendine konuşmayan delidir aslında )

üzülmesin diye gözyaşlarını öptüğünüz kişiyi en çok üzenin siz olmaya başladığınızı anladığınız zaman dünya öyle bir yıkılıyor ki omuzlarına insanın , sanki etlerini söküyor insanın acı. son gördüğünde yüzüne bakıp yutkuna yutkuna içine gömdüğün bütün kelimeler kalibinin direklerini sikiyor acımadan. canım yanmıyor artık sözlük , karakterimden harcayıp devam ediyorum artık yanacak can kalmadı.

evet itiraf ediyorum tivitırda 'm'ustafa 'c'eceli 'f'an 'c'lubı ilk manchester city futbol clup diye okumuştum :(

bazen entirilerime bakıp ulan bunu 12'de atsam banko tutardı bari yarın 12' de şöyle taşaklı bişi yazim de tutsun diyorum. aklıma geldiğinde vakit çok geç oluyor. galiba ömrümün sonuna dek prim yapamayacağım :(

karnı dar ya da bedduacı bir insan değilim ama bu ara çevremdekiler hakkındaki olumsuz düşüncelerim gerçekleşiyor. bana yaptığı bir hatayı bir yıl sonra yaşayanını bile gördüm. böyle böyle sıra bana gelmiyordur inşallah

sana aşığım,bana gelmeyişinden,cem karaca ile gidişinden,o vapurdan,elimi tutuşudan,öpüşünden ve yanında nefes alamadığım her andan kaynaklı. bunları beni terk ettiğin,aslında senden daha önce tüm sorularıma cevap bulduğum gün öğrendim.seni sevdiğim tüm senelere,yürüdüğümüz o çocuk halimizle heycan dolu yollara,gamzelerine ve güzel gülüşüne,saçımı düzeltmene teşekkür edemediğim için üzgünüm.beni kabul edemedin belki seninle olamazdım ama şu an yanımda olsan,omzuma başını bıraksan nefesimi tutmaktan asla çekinmezdim.bi yerlerde hep seni bulacağıma eminim,seninle karşılaşamam,bunları asla sana anlatamam. göğsüme bıraktığın tüm yüklere sahip çıkacağım,kendine iyi bak.

o kadar sahte ki yaşadığım hayat. keşke gerçek olduğuna inandığım eski hayatım olsa, o da sahteydi elbet ama ne bileyim ya. rol kokuyor insanlar, çok yoruldum hem de çok.

eski sevgilimin arkadasindan hoşlanıyorum pek yakin değiller oyle ama yinede bir tuhaf hissediyorum

yoruldum sözlük çok yoruldum

şeytan diyor ki git sınav haftasıyken mesaj at, aklı karışsın pezevengin. ama yemiyor işte

bazen siktir olup gitmekte bir seçenektir bunu tercih etmek ve denemek gerekir insanların hayatını daraltmaya nefes almalarını zorlaştırmaya başladığınız zaman siktir olup gitmeyi tercih etmeniz gerekir

allah vicdan rahatlığı versın gerisi halloluyor. iyi geceler.

burada güzel insanlar var, biliyorum.hepiniz benim bebeklerimsiniz

sabah sabah aklıma gelmedi

sevdiklerim benden hiç gitmedi beyler çünkü hiç gelmediler aslında iyi bi insan olduğumu düşünüyorum ama gelsinler diye elimden gelenide yapıyorum ama gelmiyorlar be

çocukluğumla ilgili en trajikomik itirafı yazmadığımı farkettim az önce. dalga geçmekte serbestsiniz çünkü epey avelce bir durum. bendeki futbol hastalığı çok küçük yaşlardan beri süregelen bir durum. hatırlayan vardır belki, eskiden cumartesi günleri çok erken saatlerde trt 3'te geçmiş şampiyonaların maçları verilirdi. 90 dünya kupası mı dersin euro 96 mı dersin hepsini karga bokunu yemeden kalkar izlerdim. öyle bir hastalık yani. dolayısıyla futbolculara falan az çok hakimdim; kim nereli , nerede oynuyor vs. babamın adı mehmet ve bana yutturduğu tek bir numara vardı çocukken; o da eskiden çok büyük futbolcu olduğu palavrası. bayern münih'te falan oynamış adamdı kendisi söylediğine göre :d işte filmin kopma noktası da burası. babamın adının mehmet oluşundan ve eskiden bayern münih'te oynadığı hikayesinden dolayı olayın palavra olduğunu kavrayacak yaşa gelene kadar babamı mehmet scholl ile karıştırırmışım. çocukluk işte ne yapalım.

bugün burda 400 üncü günüm aha buda 400 üncü entrym. (bkz: noluyor laaaaaaaaan)

kalbim bomboş ve mutluyum bu sıralar be sözlük

bigün kafam güzel girdim apartmana bizim ev 3. katta ben kaç kat çıktığımı unutup bir kat daha çıkmışım. üst komşunun kapıyı anahtarla zorladım baktım açılmıyor zile bastım gece gece. sonra bizim evin 3. katta olduğu aklıma geldi tam inerken kapıyı açtılar özür diledim :)) yerin dibine girilesi andı

elimde sahanda yumurtanın tavası vardı babam da geçmem gereken kapının önünde duruyordu baba çekil dedim çekilmedi yakarım dedim açtı göbeğini yak dedi ben de yaktım 3 yıldır izi geçmedi göbeğindeki yanığın

kuzenim tırnaklarını yediği için arada takma tırnak kullanıyor. geçen beraber markete gittik. bu makarna reyonunda düşürdü tırnağının birini. başladı tırnağımı düşürdüm yok diye. makarna reyonunda çılgınlar gibi tırnak aradık.

babamın arabayı her zamanki park ettiği yerden aldım yan binanın giriş kapısına koydum. iki gündür otobüsle gidip geliyor işe. işin kötü yanı arabanın peşine hiç düşmedi bana da sormuyor çok neşeli lan adam çıldırıyorum..