asosyal itiraf

bazı geceler (bkz: raif efendi) nin (bkz: maria puder) sonrası enkazı gibi hiç gelmeyecek bir şeyi bekliyorum. bazı geceler ise (bkz: maria puder) kadar çaresiz ve umutsuz olup beklemiyorum. bazı geceler ise hiçkimse değilim.

çevrem her zaman beni öz güveni yüksek olarak bildi ama burda entry aticak kadar öz güvenim bile yok

abimi özledim.

karışsın aklım elli yerden, koymaz yeminle. yeter ki sen devam et bir yerlerde gülmeye.

ya kime anlattıysam geçecek demişlerdi bana. niye geçmiyor? hanimiş güzel günler?

numaramı değiştirdim ama hâlâ bi sekilde bulup beni aramasını bekliyorum. böyle de dengeli tutarlı bi insanım.

hayatımdan çıkartıp atmak isteğim biri var ama gel gör ki onun içinde olmadığı hayal bile kuramıyorum. daha kötü olansa büyük ihtimal beni hiç sevmedi ben başkasını sevmek için uğraşırken ona ihanet etmiş gibi hissediyorum bir çıkar yolu yok ne ondan vazgeçebiliyorum ne de başkasını sevebiliyorum.

rayları bozuk yolda ilerlemeye çalışıyoruz. kendi seçtiğimiz makinistler ölüme götürüyor bizi ve elimizden hiç bi şey gelmiyor. birini görür gibi oluyorum sürekli, o kadar parlak ki umutları gözümü alıyor. ne aşk acısı bu ne evlat. ne memleket özlemi ne canan. her şeyin dışında ve hepsinden fazla. kendimle benim savaşım. diğer kendimle. varoluşsal sancı diyorlar buna bazı çok bilmişler. bilmiyorum. içgüdüsel olarak hayatta kalmaya çalışmaktan başka bi şey yapmıyorum aylardır. düzen içindeki akıp giderken hayat düzensizliklerle boğuşuyorum içimde. ve doğal olmayan yollardan ölüyorum.

kimse beni sevmedi hep etrafımdakileri sevdiler ama beni sevmediler be sözlük

konuşmaktan kaçıyor. mesaj atınca offline olmalar falan. üzücü aynı zamanda kırıcı da. ha bir de online olduğu halde görüldü bile yapmadan offline olması da var. görmediğimi, fark etmediğimi sanıyor sanırım.

yalnizlik, falan geçtim. insanın bir tane seveni mi olmaz?

şu amına kodugumun hayatında kimseyle dertleşemiyorum ben hemen " haa evet benimde öyle bir şey olmuştu dur anlatayım " ya aq bir dur sikimsonik alakasız şeylerini dinlemek istemiyorum o anda, yıldım anasını satayım yıldım ben tükendim

hani yastığa başını koyar koymaz uyuyan insanlar var ya ben onlardanım nasıl bu kadar mutlusun hiç derdin yok mu diyenler oldu olacak. artık üretilecek çözüm düşünecek çarem kalmadığındandır. rüyalarımda mutluyum sadece tabi orda bile yalnız başıma. uyku yarı ölüm derler ya dünyadan yarı uzaklaşmak işte. bir an önce kaçmak istememdendir bu. dertlerin bitmesi günlerin rüyalar kadar güzel olması dileğiyle

odevlerimi sabaha biraktim ve erken kalkmak icin alarmi kurdum. ve telefon saatini geri almis.. hazirlanip okula gidiyorum. okulda yapcam. günaydın.

günaydınlar. muğla'dan selamlar olsun hepinize. saat 8 diye uyandım bugün seviniyordum bir de bakmışım saat 9 imiş. günaydın mesajı alamadım yine bugün bari size diyim...

bugun 2. defa direksiyon sınavına girdim. tek gittim, benden önce sınava girecek olanları izledim. bir çocuk babasıyla gelmişti,babası oğlandan daha heyecanlıydı sınava girerken "hadi oğlum sen benden iyi sürüyorsun git hallet gel " dedi adamın gözlerinde gerçek sevgiyi gördüm sonra kendime baktım bana araba öğretecek bir babam olmadı yanımda 25 yıl sonra ilk defa direksiyon kursunda direksiyona geçtim. bir kız daha geldi 18 yaşlarında bana göre küçük heyecanlı babası ve annesi ile gelmişti baktım babası esas heyecanlı olan " olmasada canın sağolsun kızım" dedi o da. uzun zamandır kendimi böyl yetim hissettiğimi hatırlamıyorum. çok şükür yanımda annem hep var destek olarak ama bir kız için babanın yanında olması başka/ bugun gene kaldım sınavdan ama bu canımı sıkmadı yapacak birşey yok dedim geçtim. ama yanımda hadi kızım git hallet gel canını sıkma diyen bir baba olmaması canımı çok acıttı. edit: 3. direksiyon sınavımda geçtim. sonunda.

birini gerçekten sevmek istiyorum ama değer birisi yok.

bir hafta içinde dayım -yani annemin dayısı- organ nakli ameliyatı olacak. karaciğeri öz dayımdan alacak. nesil nesli yaşatacak. büyük dayım tüm servetini kaybetti, yetmedi oğlunu kaybetti, bir de üstüne zamanında yardım ettiği çomarlar bugün artislik taslıyor bu zor ameliyat döneminde hiçbir maddi destek sağlamıyor,pis pis yüzüne gülüyor.. buna rağmen öyle babacan ki...dedemin ölümünden sonra anneme o bakmış sözlük, annemlere babalık etmiş ama benim için dedemden daha değerli.. umarım ona bir şey olmaz sözlük, umarım ailemiz ''dayısız'' kalmaz.

panda olmak istiyom 🐼

bundan 6 yıl önce mesleğe başladığımda bir amacım idealim vardı (çok saftım= en sevdiğim özelliğimdi) elimden geldiğince herkese yardım etmek bu süre zarfın da maddi manevi kim ne istediyse yapmaya çalıştım çoğunu da yaptım hayır diyemem zaten insanlar bu sağlığı mı o kadar çok kullandılar ki tükettiler artık şuan herhangi bir insan değil ilişki kurmak hiç kimseyle konuşmak bile istemiyorum. ayrıca hayır diyemeyen ben çok rahat s**tiri çekiyorum. en çok üzüldüğüm kaybettiğim saflığım insanlara olan inancım. hayatımı giren çıkan insanları geri versem saflığımı bana verirler mi be sözlük ??

sürekli uyumak istiyorum ya, sürekli. okuldan geliyorum uyuya kalıyorum. dersanede son derslerde kafamı tutamıyorum. direk masaya düşüyo. okulda öğleden sonra kalmak ölüm gibi özellikle. ve ben sürekli uyuduğumdan ders de çalışamıyorum. ama sorsan hayalim istanbul. istanbul'da okuyup her gün her sokağını dolaşıp fotoğraf çekeceğim. sen böyle halt kazanırsın istanbul'u saudade.

flört ettiğim biriyle, aram bozuk olduğunda mesaj atmamak icin numarasını siliyorum. yine yaptım 20 gündür konusmuyoruz. üzülmedim mi üzüldüm ama demekki böyle olması gerekiyormuş.

size oluyo mu bilmem ama bazen içimdekileri dışa vurmak istiyorum. bana çektirenlerin öyle sırlarını biliyorum ki hepsini açığa çıkarmak istiyorum. acı çekişlerini görmek istiyorum anca öyle yüreğimi soğutabileceğimi düşünüyorum. hatta canımı yakan öyle biri var ki öyle bi sırrını biliyorum ki. onun mutlu olup benim acı çekmem isyan ettiriyo o sırrı açığa çıkarıp acı çektirmek istiyorum. bazen planlar yapıp sonra saçmalama sen böyle biri değilsin diyorum ama bazende çeksinler diye düşünüp acımasız biri oluyorum. arada kaldım be sözlük ben bile tanıyamıyorum kendimi. saf masum iyi niyetli biriydim ama şimdi aklımdan geçenlere ben bile şaşırıyorum. napıcam ben sözlük :(

annemin umurunda olmamak çok koyuyor be.

tek başıma hastaneye gitmeyi sevmediğimden hatta hastaneye gitmeyi sevmediğimden dolayı 1 hafta önce kavga ettiğim en iyi arkadaşımı aradım. benimle gelmesini istedim. önemli bir şey olmasa hastaneye gitmeyeceğimi en iyi o bilirdi. sonuçta en iyi arkadaşımdı. ufak bir kavganın böyle ciddi bir meseleyi gölgelemeyeceğini düşündüm. fakat gölgeledi. binbir güçlükle hastaneye gelmeye ikna ettim. hastane de ise gerçekten kötü durumdaydım. kan verdim, röntgen çektirdim. bana hiç yardımcı olmadı. hatta benim yapacağım bir şey yok. boşuna çağırmışsın dedi ve beni bırakıp gitti. gitme diyemedim. yanımda olmana ihtiyacım var diyemedim. apandistte sorun olduğunu öğrendiğimde yine ilk onu aradım. yine umursamadı. nasıl olduğumu bile merak etmedi. ölüm gibi bir şeydi sanırım. zor zamanında sırtını yaslamak istediğin birinin arkandan çekilmesi.

sanki her şey mümkünmüş gibi, onunla her şeyi yaşamaya değermiş gibi sanki.

küçükken need for speed underground oyunun başında çıkan kıza aşıktım.

hafızamı sildirmek istiyorum bütün yaşadıklarımı unutmak için

bu gecede kalbi kirik uyuyalim bakalim.

15 tl param kaldı. yarın metro kartına da 10 yüklesem 5 kalacak. (bkz: ağlamıyorum gözüme üniversite öğrenciliği kaçtı)

en küçük şeyden kendime pay çıkarıp kafamda büyütüp derin düşünceler sonrası depresyona giriyorum

en zoru da emin olamamak. acaba hoşlanıyor mu? hoşlanmıyor mu? o iki arada bir derede kalma hissi çok lanet birşey. canım patlıcan musakka çekti olsada yesek. bazen de av sezonu kapalı olduğu halde balık avlamak istiyorum ama en çok ta pazarda ki yüksek fiyatlar buna neden oluyor. insan beyni çok fonksiyonel çalışmıyor mu sizce? uykudayken mesela? nasıl oluyor da askerde nöbet tutarken geçmek bilmeyen zaman uykudayken şıp diye geçiyor? hadi iyi geceler.

hep diken üstündeyim, birini buliyim siginiyim diyorum ama kimle konuşsam değil sığınmak yanında bile yürüyemem hissi uyanıyor. çok mu yabancı kaldım acaba insanlara

arkadaşlar vesilesiyle bir kızla konusmaya basladık.okuduğum cevrede yaşıtlarım tarafından da tanınan sevilen güzeller güzeli birisi.aynı zamanda eskiden aynı okul şimdilerde aynı sınıfta oldugum arkadasım sayılabilecek kişinin eski sevgilisi.onların cıktıkları zamanlar yaşadığı sıkıntıları aldığı devasa peluş ayıyı(ingilizce şarkı falan söylüyordu benden vasıflı pezevenk) sonrasında ayrılıklarına kulak misafiri oldum bizzat da yüz yüze konuştum.bunlara rağmen gercek dostlarımın yanımda olmasıyla atıldım.her sey güzel gidiyodu son haftaya kadar taa ki sabah bir telefon ayağını denk alcakmısım kötü olurmuş falan falan isimli bu gangster çakması arkadaş fena yaparmış.kapattım düşündüm ben ne bok yicem bir hafta sonra konser var kızla gidicem her seyi planladım şimdi nerden cıktı bu.yasıtlarıma göre gücüm kuvvetimde yerindedir cok arkadasım da vardır ama hic birinin benim gibikavgayla işi olmaz.araya birilerini sokmaya çalıştık yok kafaya takmış dövecek beni.en son kıza anlatıyım en azından konser de milletin içinde madara olmayalım hak verdi o da dikkatli olalım dedi ben de illa bir şov yapıcam ya dikkatli olmaya gerek yok uzak olsak onlardan yeter dedim.ama işte 'onlardan' demedim bir kelimecik.kız sanmış ki uzak duralım haydaa gittik konsere sarılıyorum ediyorum kız tepkisiz seni seviyorum diyorum sanki küfretmişim gibi bana bakıyo.dayak yemeden atlattık geceyi resmen bir acıgımı bekledi elemanlar arada bir baktım soluma beni kesiyorlar kızdan uzaklaşıyorum.bitti gece döndük evlere sabah bir sıkıntı yok aksama doğru bir soğukluk bir isteksizlik düşünüyorum ben ne yaptım sonradan dediklerim dank etti farkettim hatamı iş işten gecmiş.sınıfta yüzyüze baktığım çocuğun eski sevgilisi olmasına rağmen gangtster kılıklı elemanlardan tehdit alıp bıçak yeme ihtimaline rağmen bu ilişkiyi kafaya koydum.sonrasında bir kelime eksiğimden suan konuşmuyoruz .şimdi bunlardan hangi birine yanıyım sayın sözlük akıl verin bana

ders çalışmamak için tribün marşları dinlemişliğim var.

çıldırıcam ya . tivitira gidiyorum yeni atılan tivitlerde 1 saat önce yazıyor ınstaya giriyorum aynı şekilde he saatimi de ayarladım ha banane aq ben saatimi alıyorum kafam karıştı 1 günde be

bugünde beşiktaş gibi sevdim seni, goll diye bagırmak istersinde ofsayt olur ya seni çok seviyorum diye bağırmak istedim ama diyemedim

onunla konuştuğum da sigara içmeme kiziyordu. sigara icmeme kizan kız şimdi sigara icmeme sebeb oluyor

nasıl anlatsam ki derdimi kendi canıma kıymadan

aylarca emek verip şekillendirdiğiniz ilk vazo bir çuvala koyulup uçurumdan aşağı bırakılmış ve siz de bunu izlemek zorunda kalmışsınız gibi hissettiniz mi hiç ? ben hissettim.

ulan milyonlarca insan yaşıyo şu şehirde ama ben baktığım her yerde onu görüyorum (bkz: sikerim böyle aşkın ızdırabını)

aynı konu için ağladığım bilmem kaçıncı günden selamlar. yine ben yine sevdiklerimden uzağım. ben napacam sözlük kendimi ait hissetmediğim burada bi bu kadar zaman geçireceğim düşüncesi sardığında nefes alamıyormuşum gibi oluyorum. boğuluyormuşum gibi herkes "aman geçer seninde dert mi " diye salak salak cümleler kuruyor. evet bu bi dert. sevdiklerim değer verdiklerim yanımda değil yaşarken yanımda değil bu tabiki bi dert. bağırıp çağırıp küfür edip bunun bi dert olduğunı söylemek istiyorum. ama sonra sesim olmaz da olursa sevdiklerime ulaşırsa diye korkuyorum. içime bağırıyorum. artık rüyalarıma bile girmiyorlar yüzlerini unutmuş olamam olmamalıyım. bu gerçekleşmez dimi. sol tarafımda bulunan yük orayı darmaduman edecekmiş gibi duruyor. kalbim sancılanıyor. sanırılar görüyorum. ama bunlardan kötüsü çok özlüyorum. bazı insanlara göre hala elle yutulur bi dert değil ama böyle işte.

terketti bugün 2 yıldır aşık olduğum kadın 25 eylül saat 17.06 da seni seviyorum diyen kadın 31 ekim 13.18 de beni terketti.sevdiğimi sandım dedi.ulan geberiyorum resmen başka bir açıklaması yok bunun.geberiyorum.herşey bitti lan özür diledi birde sevdiğimi sandım dedi...ne bok yiyeyim şimdi.donkisot yapmasaydın hayatım bana bunu be

aldatıldığımı utancımdam ve gururuma yediremeyip söyleyemediğimden soranlara bi soğukluk geldi o yüzden ayrıldık diyorum. allah affetsin.

aşk. ne kadar da masum görünen sadece 3 harften oluşan kısacık bir kelime. gece gece 150 yıl önceki attığı mesajları tekrar okuttu bana. fotolarını gördüm fakat videolarını izleyemedim. bilmiyorum bunda da vardır bir hayır. insan birinin yazdığı mesajları okurken kendi kafasının içinde bazı şarkıları duyar mı? duyuyor be sözlük. sezen aksu kafanın içinde bangır bangır bağırıyor; yıldız tilbe geçiyor bir yandan. leyla ile mecnun dizisinin ölümsüz müziği arada. kendi kendine hayatı zehir ediyorsun. hep derim be sözlük; "arada sırada hatırlayanı, arada sırada ancak unutabiliyoruz..."

beden eğitimi dersinde yapılacak futbol maçı için bir başka derste arka sıraya geçip kadro belirlediğimiz günleri; o günlerdeki amaçsızlıktan gelen mutluluğu özledim sözlük. boyutunu tahmin bile edemezsiniz.

epey ağladıktan sonra uyuyakalırım

arkadaslar melankolik hareketler sergilemeyelim ihtirasli olalim

ciğerim paramparça konuşabilir miyiz diye çağırdı yurttan kalktım gittim kampüse gecenin bir vakti, ama ne diyecek diye bir merak, oturduk kampüste balkonda dinliyorum dedim. malesef dedi sadece. ben baştan anlamadım tabi, olmuyor dedi. kalbim ciğerlerim paramparça bişi diyeceğim dilim dönmüyor, duygularımı ifade edemiyorum. yarın vizem var çalışmam yalan oldu sırf güzel bir haber alırım diye gittiğim yerde kendi ölüm fermanımı aldım. nasıl olacak şimdi ben yıldızlara mı bakacağım ne diyeceğim diye düşünürken son bir kez sarıldık. her platformdan engellendim ve bitti... ben bunu haketmedim, hep baş tacımdı o benim. nasıl yaptı bunu bana anlayamadım 2 saat geçti ben hala şoktayım. ara sıra kendi kendime gülüyorum ama neden güldüğümü bilmiyorum. sanki dünyaya yönelik algım değişti. ben artık anlamıyorum, sanırım kaybettim hayat mücadelemi...

ayazdayım, yanıyorum. muhtemelen cehennemde de donacağım. bedenim yorgun düşüyor ruhumun başkaldırısına, başına buyrukluğuna, bazen tutarsız ve bazen kaygısızlığına, hiç yenilmemiş gibi meydan okumasına, hiç düşmemiş gibi koşmasına... kalbim ağrıyor benim. kalbim ağrıyor.