hiç stalk yapamıyorum. bu yüzden çıldırıyorum. twitter hesabı açık olmasa ona bile bakamam.
ama geçen arkadaşa şu çocuğu bi araştırsana dedim,sadece ismi ile soyismi yeterli kanka kapat dönecem ben sana dedi.
allah çarpsın; okuldan kaçında mezun olduğundan,hangi şirkette hangi sıfatta olduğuna,twitterda ki ehliyet fotosuna bakarak geçmişini öğrendi çocuğun.
bana stalk öğretin.

önlük töreni için elbise ayakkabı falan alacaktım alakasız her şeyi aldım tamı tamına 500 lira harcadım ve bilin bakalım aylığım kaç lira 500! daha kyk aidatını nasıl vereceğimi bilmiyorum allah kapitalizmin belasını versin bana da akıl versin

geçmişimi çok özledim.

lise zamanlarımda sınıfımda bi kız vardı, o zamanlar inek modunda olduğu için yüzüne bakmıyordum da bugün bi karşılaştık. aman allahım böyle bir güzellik, kusursuzluk yok ya. o an içimden sevgilimi aldatmak geçti de... aslında yapmam gereken oydu asdfghjklşi şaka bir yana turuncu saç, beyaz ten ve yanakları çilli. off be yazarken aşık oldum.

edit: imla

ağzıma lan kelimesi yakışmıyormuş. sana ne lan?

bencil ya da panik atak değilim.
büyük harfler ile : k o r k a ğ ı m !!
zaten hiçbir zaman güçlü falan olamadım ve hep korkak bir küçük kız çocuğu olarak kalacağım.

ben hala seviyorum galiba ne kadar yok abi desem de ölüyorum galiba

seviyom seni len sözlük

ölümü düşününce bütün hırslarım, öfkem, her şey anlamsızlaşıyor. hayatında hiç aşık olmadan ölen insanlar var, hiç denizi görmeden, hiç "seni seviyorum" lafını duymadan, hiç çiçek almadan.. yaşadığım her anın değerini anlayacak kadar büyüdüm ama mutlu olmayı öğrenemedim. ama mutsuzluğuma engel olmayı başardım. hayat herhangi bir şeyin yasını tutmak için çok kısa.

şuan her zaman kaldığım yerden korkuyorum.

memleketimin her yerinde türk bayrağı görmek beni aşırı aşırı aşırı aşırı derecede mutlu ediyor.

yaşım kaç olursa olsun (bkz: galatasaray)’ın stadının yanından her geçişimde çocuklar gibi seviniyor mutlu oluyorum..

iki sene önce altı yedi kişi oturuyordu bi masada ben de içlerinden sadece birini tanıyordum. boş yer de yok kantinde. neyse yer aradığımı gören arkadaşım çağırdı gel buraya otur diye yok falan dedim ısrar edince oturdum. konu bana gekdi işte masadakilerden biri dedi ki "çok dikkat çekiyorsun ayrı bir duruşun var." sonra başka bir çocuk da "neyinle dikkat çekiyorsun 130 boyunla mı hahahhahahah" diye anırdı. kimse gülmedi falan. neyse o günden beri gıcığım çocuğa. dün arkadaşım mesaj attı bir buçuk yıldır seni seviyor ama söylemeye cesaret edememiş falan dedi. "neyime aşık olmuş 130 boyuma mı hahahha" diyesim geldi ama üzgünüm dedim sadece. ama üzgün değildim ne yalan söyleyeyim. normalde böyle bir insan değilim ama ohhhh olmuş kardeş kusura bakma

din sınavında israfilin üfleyeceği şeyin adını sormuşlardı boru yazmıştım. allah affetsin

sevdiğimi sevdiğim kıza söyledim bayağı sosyal itiraf oldu bu

"gelsen ne fayda, gelmezsen zulüm"

buradan biriyle tanışmıştım çok iyi bi insandı umarım beni yanlış anlamamıştır konuştuğum zaman nadir iyi gelen insanlardan biriydi bazen sözlüğd girdiğimde aklıma geliyor söylediği kitaplar filmler hepsi çok güzeldi teşekkürler...

mesajlarıma geç cevap aldığımda sinirden ağlıyorum böyle elim ayağım titriyor. bu kadar nasıl deliriyorum bilmiyorum ama sülaleme küfür etseler böyle çıldırmam sanırım

az önce kahvemin içine fındık aroması tadı vermek amacıyla bir çay kaşığı kadar fındık ezmesi karıştırdım. yapmaz olaydım bu ne lan?

mustafa sandalın isyankar parçasının klibindeki rastalı abiyi hatırlarsınız ilk başta yov yov diye girerdi. ben onu bizim çelik sanardım.

defalarca yeni ayrıldığım eski sevgilimi gizli numaradan aradım sesini duyabilmek için. en sonuncusunda ise telefonu açtığında “uzun zamandır aramadın. özledin mi? ben de seni çok özledim” dedi. benim olduğumu nasıl anladı hiçbir fikrim yok ama bunları söylerkenki ses tonu kulağımdan gitmiyo. galiba ben de çok özledim sözlük.

şu amına kodumun başlığına her girdiğimde " ulan inşallah bu sefer güzel güzel itiraflar bırakmışlardır. " diye giriyorum. ama yok arkadaş sevgili yazarlarımız ısrarla itiraf dışında binbir türlü entiri paylaşıyor.

kimi aşk acısını yazıyor. kimi özlü söz yazıyor. kimi tavsiyede bulunuyor. kimi cuma mesajı paylaşıyor.

sözlük konseptinin amına koydunuz.

yeni sözlük buldum buraya ihanet ediyorum, affedin..

bu sefer bitirdiler beni sözlük ben yana yakıla köpek gibi pişmanken onun numarasını ararken o bitirdi attı ama üstüme yok bana değer verenleri yarı yolda bırakmakta ilk defa ciddi ciddi aşık oldum ve ondan mecburiyetten ayrıldım iki ay oldu o da artık yoluna bakıyo nolacakti ki zaten gene hikayenin sonu hüzün

"i̇nsan sevgilisinden ayrılınca anlatası geliyor daha taşa haykırası geliyor"
bu cümleyi 19 kasım akşam 9 civarı aldım. i̇nsan haykiramiyor sevdasi büyük olunca. i̇çindeki umutsuzluğa uygun kelimeler bulamıyor. konusmaya çalışırken kekeliyor ve sonrasında birkaç damla gözyaşı döküyor. kelimeleri kuvvetli cümleler haline getirip konuşmaya karar verdiğinde derin bir iç çekerek başlar zaten anlatmaya. anlatmaya çalıştıklarını boşverin orda o kisinin hissettiği duyguları bulamazsınız. o iç cekiste saklıdır anlatılmak istenen. derinliginde ve ses tonunda. elinde ki sigaranın bittiği sürede saklıdır anlatılmak istenenler. raki edebiyatını sevmem ama kadehi tutusunda saklıdır söylemek için cirpindigi cumleler. en çok ise gözlerinin altında bellidir duyguları. konuşmak ağızın dilin işidir ama en cok göz pinarlari anlatır sevdigini. her dakika telefonu gozlemesiyle anlatır. her saniye paranoyak bakislarla etrafı gözlemleriyle anlatır duygularını. bu zamana kadar susmayı tercih ettim. çünkü konuşmanın içimdeki ateşi söndüreceğini sanmıyorum. bogacagini bilseydim o sözlerin icimde ki ateşi ne ağzım susardi ne de gözlerim bu denli dolardı. anlattıklarımi özetliyorum ki iq seviyesi düşük olanlar varsa anlasınlar. eğer sustugumdan anlam cikarabilseydiniz sessiz olmama dünyayı çoktan yakmış bir duble de bana kaldirmistiniz.