galiba ygs lys de sıçıcam

kaybedenler kulübünün vip üyesiyim.

az önce milleti gizliden arayıp pencereye balkona çıkarıp aleyna geçiyor görüyo musun diye soran bendim

sizofrenim arkadaslar. kendimden uc farkli karekterlerde hayali arkadaslarim var.

arabayla yanlamaktan çok zevk alıyordum taki bütün günün yorgunluğu ile o güzel temiz sıcak yatağıma girdikten sonra 2 arabanın yanlıyarak beni uyandırması gerçekten rahatsız edici olduğunu öğrendim burda herhangi birini rahatsız ettiysem gece uyandırdıysam özür dilerim hakkını helal etsin (abi el freni ile yanlamayın gerçekten kafa sikiyor)

geçen gün 2014 senesinden kalan tek dershane dergimin sayfalarını kurcalarken eski sevgilimin iki sene önce sayfaya bıraktığı notları buldum. çok deli seviyormuş,hayatıymışım,birtanesiymişim. keşke iki sene önce o gün zamanı durdurabilseydim de şuan o sayfayı cüzdanda taşıyor olmasaydım.

şu siktiğimin hayatında yaşamak çok zor sözlük. 21 yaşındayım. ama 21 mi yaşım? kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki. sürekli mücadele etmekten o kadar biktim ki. şu yasimda kafamda saç kalmadı amina koyim. böyle düzenin gelmisini geçmişini sikeyim.

saate iyi bakın. sesindeki huzur uykuyu unutturuyor. istesin günlerce direnirim uykuya çünkü ben onu çok seviyorum

kimse sevmedi beni sözlük.

anlaşılması güç olan şeylere her zaman ilgi duymuşumdur. bu durum sosyal hayatımda da bu şekilde. sanırım bu yüzden insanların beni anlamasını da hiç bir zaman istemedim. beni yanlış tanımaları veya tanımamaları hoşuma gidiyor sanırım. dışardan bakıldığında göründüğüm insan değilim ancak, hiç bir zaman da olmadım. hatta takındığım maskeyi çok güzel bir kamuflaj olarak kullandım çoğu zaman.

böyle de zor oluyor, sessizce beklemek yani. beklerken düşünmek, ölçmek, biçmek, "neden?" diye soramazsın ki kadere. kuru kuru beklemek olmazdı, dua ettim, beklediğime değsin diye. odamın karanlık olduğu kadar, beklediğim o günün aydınlık olacağına inanıyorum. beklememi sağlayan umudum, pandora kutusunda. ve ne yazık ki, kutunun nerede olduğunu ne ben biliyorum, ne de bilen birisini biliyorum...

bugün ders yokmuş. hocanın seminer mi ne varmış. benim haberim olmadığı için gittim gitmez olaydım. eski sevgilimi gördüm, arkamdan laf etti bu ne geziyor burada dersleri yokki dedi. duydum sözlük. sonra kantinden bir cay aldım oturdum bizim boş sınıfa iddaa yaptım. aşkta kaybettik belki kumarda kazaniriz hesabı

insanlara güvenemiyorum bu beni çok yoruyor sürekli düşünüyorum sürekli bişeyler kuruyorum ne ara bu hale geldim bilmiyorum birine sonsuz güvenmeyi o kadar istiyorum ki ama içindeki duvarları yıkamıyorum hayat çok zor

--- spoiler --- armut deyip geçmeyin, onun ilk hecesi çoğu kişide yoktur! -necip fazıl kısakürek --- spoiler ---

dkab öğretmenime aşığım edit: tamam geçti geçti problem yok jkdfhgkhdjfg

psikolojik tedaviye başladım

hayallerimde bile yanımda olmayan ama hayallerimi paylaştığım bir insanı seviyorum

adamın teki aynanın karşısına geçmiş bana bakıp inanmıştım diyor

en büyük hayalim spor yorumcusu olmak aq (bkz: rıdvan dilmen)

ben aslında kıskanç ve kötü bir insanım xd

nasıl anlatayım bilemiyorum.. her gün toplu taşıma araçlarında yüzlerce surat görüyoruz ya da yolda yürürken.. hepsine bakışımız belli sert bir mizaca sahibiz ya afralı tafralı hep bakışlarımız.. asansörde merdivende karşılaştığımız kapı komşularımıza bile günaydın demekten aciziz çünkü belli bir klasımız var lütfen (!) çevredeki insanları yargılamaya, aşağılamaya ve hatta eğer bizi yüceltecek ise onu herkes için de ezmeye bile müsait insanlarız... kaç yaşındayız, neler gördük.. bakıyorum büyümüşüm boyum uzamış oyuncaklarım yerine daha ciddi işlerle meşgulüm, sokakta oyun oynadığım arkadaşlarım askere gitmiş, kızlar ise okumasa evlenecek yaşta.. bu kadar büyümüşken hala neden kinliyiz, neyi paylaşamıyoruz bir birimizden. vatan, namus derdi ise çek vur karşındakini lakin bir küçücük çocuğa bile yüz vermeyen insanlar haline gelmişiz. yolda dilenen çocuklara bir merhaba demiyor, sohbet etmiyorsunuz. sadece 2 dakika otobüs beklerken telefonunuz ile uğraşmak yerine çevrenizde ki insana '' bugün güneş daha bir güzel'' ya da ''sizce bugün yağmur yağacak mı'' demeniz yanından giderken sıcak bir gülümseme ile gitmeniz bile o insanı 2 dakika bile olsa gülümsetir. neden yapmıyorsun, neden yapamıyorsun.. huzur evlerine git mesela arkadaşlarınla okey oynamak yerine bugün ya da kahvenizi, çayınızı çocuk esirgemede çocuklara aldığınız meyve suları ile için... iyi insanlarız, iyi olmasak bile hepimizin içinde öylr güçlü kuvvetli bir vicdan var ki biraz düşünseniz sızlar, sızlatırsınız ama siz vicdanınızı bir kasaya koyup saklamış. ben vicdansızım diyip bir de bununla övünüyorsunuz... insanların insanlara ihtiyacı var. sen olmasaydın ben ne yapardım :)

(#974762) bu gün sırf bu yüzden yaptığım iddaa ilk maçtan yattı amk. kız nasıl bir smaç bastıysa hayatıma her gün dahada kötüye gidiyorum.

itiraf ediyorum, kampüse girdiğimde 10-15 kere aşık olduğum doğrudur.

bugün kahvaltı yapmadım,hiçbirşey de yemedim. iştahım yok,git gide kilo vermeye başladım. arkadaşım ile menü yemeye çalıştım,en azından dünden daha fazla patates yedim bugün. sebebini bilmiyorum ama başım dönüyor,gözlerimi kapattığım zaman başımın dönmesi daha da çok artıyor. üzerime olan kıyafetim kalmadı... aklıma ölüm geldi,düşündüm biraz. insan kuş misali,bugün varsak yarın yokuz. burada istemeden de olsa kalbini kırdığım biri varsa özür diliyorum,helal edin hakkınızı.

ya ben galiba artık birine karşı güzel şeyler hissetmek istiyorum,sevilmek istiyorum.