ölmüş birisine sarılmak istemek

şu an yapabilsem tüm acım içimden süzülür gider sanki. bana emanet ettiğin duyguların yükünü taşıyamıyorum. kendimi sıkışmış hissettikçe sana, sana geldikçe senden kaçasım geliyor. artık hayatta olmayan birisine ihtiyaç duymak ne garip. bi gelip sarılsam sana. içimden çekip çıkarsan şu hisleri.

ruh hali olarak kötüdür. çünkü ölüm geri dönüşü olmayan tek yol.

Bunun kederi insanın belini büker. Bir defasında rüyama geldiğinde koşarak gidip sarıldım "Çok özledim artık." diye. Sarıldım ve ağladım. Uyandım rüyamı hatırladım yine ağladım. Ne zaman rüyama girse ben sarılma telaşına giriyorum ve ödüm patlıyor ben sarılamadan gidecek diye. Ben ona panikle yetişmeye çalışırken daha önce gitti çünkü. Gerçekten gittiği zamanda da en son ne zaman sarıldığımı hatırlayamamıştım. Bazı pişmanlıklar ve keşkeler hiç geçmiyor. Gerçek hayatta sarılamasak da rüyama gelse keşke.

Çokça istedim fakat yapamadım. Bir gün mezarına sarılıp içimden sökeceğim seni

Yürekte ölenler sayılıyor mu?

içimde ölen biri sayılıyor mu hocam ? ps: kürtaj değil erkeğim.

Abi rüyamda gördüm. Kötü oldu ya, sarılmak istedim çok. Ölmedi ama artık hayatımda değil. Ölüme benzer gibi ya. Birinin hayatında olmaması ya da hayatta olmaması çok benzer değil mi ?

Rüyamda sarıldığımı görmüştüm. Asıl kötü olan uyandıktan sonraki o anı hatırlayıp o ana hapsolmuş hissetmek, çıkamamak ve çıkmak istememek. Başıma geldiğinde bazen bir hafta kadar dağılmış hissediyorum, zor. Çok özlüyorum seni kalbimin minik sevgilisi. Sarılmak değil hiç bırakmak istemezdim seni.